Верш Пралетар-зонг
Вось і настала гадзіна,
калі ў галаве, бы турбіна,
гудуць твае мары ды юры.
І думкі – тупыя, бы куры.
Ты зранку, пасраўшы ахвотна,
ідзеш на завод, бесклапотна
пярдоліш дэталь за дэтальлю.
А ўвечар – сваю Натальлю.
Ёй дарыш цукеркі ды цацкі.
Азартна, па-заліхвацку,
спускаеш у клюбах заробак, –
юнак, пралетар, недаробак.
Жадаеш зрабіцца банкірам,
быць сябрам Міног і дэ Ніра,
піць грапу, ня ведаць грыпу,
грэць дупу ва ўласным джыпе.
Ад гэткай херні рамантычнай,
аніяк жа цябе не датычнай,
бухаеш у таньненькім бары,
пасьля – у дварох пад гітару,
Дзе трызьніш ня цурыхам-рымам,
але найбанальнейшым крымам,
і лезеш, прымроіўшы мора,
пасікаць у зарасьцях флоры.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- О так! Я – пралетар! …О так! Я – пралетар!.. Яшчэ учора раб пакутны – Сягоння я зямлі ўладар I над царамі цар магутны! Мне […]...
- Слуцкі пояс Абгарнуся ў слуцкі пояс. І пайду на танцы я. Будуць ведаць мяне людзі. Як заможнага Пана. Сберажэ мяне зімою, Бо […]...
- З кутка жаданняў З цэлым народам гутарку весці, Сэрца мільёнаў падслухаць біцця – Гэткай шукаю цэлы век чэсці, Гэта адно мне падпорай жыцця. […]...
- Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
- Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
- Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
- А я ваш СС, і СД, і Гестапа На дэсерт каб зноў не зьелі – Пачытай Макіявелі. Пачынай, бо мэта апраўдвае сродкі, Культурнаму гетту – дзьве водкі. А […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Зорачкі Зорачкі ціха мігцяцца ў сусвеце. Хочацца зрэдку зірнуць ў вышыню, Кінуць пагляд з адзінокай планеты Ў светлую, ясную зорную мглу. […]...
- ***Тэмпература * * * Тэмпература… Высахлі вусны, выцвілі вочы, Вейкі бы ў мёдзе. Тэмпература. Скардзіцца сэрца, уздрыгвае цела: Цяжкі грып ходзіць. […]...
- Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...
- Каб іх з наскоку апускаць Дарэмна фантазЕры Прыдумваюць фантазіі: Засуньце сабе ў дупу, Ўтапіце ў унітазе. А я на Паазер’і Нікога не баюся, За мною […]...
- Скаргі коткі Ну вось, пішу і я свой верш, А мне ад гэтага не лепш: Ну як тут штосьці напісаць, Ня ведаючы, […]...
- Шануй свае прасторы Шануй свае прасторы, шануй свой родны край. Той далягляд, каторы ён даў табе. Ды знай: бяздоннае багацце, закладзенае ў ім, […]...
- Апусцела душа Апусцела душа, быццам Восеньскі клен, Мне не хочацца верыць У душэуную смерць. Мне казённые зямное- Нябесны праклен, Але сэрца мае […]...
- Старшына, налівай нам стопкі Старшына, налівай нам стопкі, Норму поўную выдавай! Вып’ем мы за валдайскія сопкі, За балотны прыільменскі край. Вып’ем мы за лясы […]...
- У бясконцасць Пакахаць цябе не пабаюся. Адхіну ў бок роздум і сумненні. Гэта за цябе цяпер малюся, Гэта да цябе лічу імгненні, […]...
- Што рабіць? Што рабіць? Веснавое сонейка ў хату зазірае. Чаму хлопчык сумненькі? Чаму не гуляе? Хмурыць тварык чысценькі, быццам вось заплача. Па […]...
- САКАВіК ПРЫПАЗНіЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўніз бягуць Раўчукі вясёлыя. Песенку […]...
- САКАВIК ПРЫПАЗНIЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўнiз бягуць Раўчукi вясёлыя. Песенку […]...
- У каміна – Што ж, камін зацяплю, буду піць… – Няма жа ў цябе каміна. Няма чаго, сябра, табе цяпліць. – Мне […]...
- ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ Ты велічная будзеш у маўчанні, Прыгожая ад трапяткога слова, Чароўнаю загадкай на змярканні, Калі прымусіш пакахаць нанова Мужчыну, што пагрэбаваў […]...
- За сямейным сталом Рэцэпт. -Твае грыбочкі – проста дзіва! – Муж жонку хваліць за абедам – Адкуль рэцэпт, хацеў бы ведаць? -Яго ўзяла […]...
- Хлебаробы Вось яны ідуць гуртом абедаць, Дрэнна апранутыя, маўчкі. Хлебаробы, ці ж іх нам не ведаць, Нашы вескавыя мужыкі. Хлебаробы – […]...
- Максім Багдановіч Так зайздрасна: насіць вянок паэты І мець імя задумнае Максім, Кахаць зямлю з яе жыццём глухім І песняй перавіць юнацтва […]...
- Oui Oui ( да, франц) Апавяданне пра сябе магчыма будзе не цікавым. Жыццё прайшло не як у сне. Не кожны дзень […]...
- Вясновы вечар, панядзелак Вясновы вечар, панядзелак, Народ вяртаецца дамоў. Ды воляй лёсу ў метрапалітэне Гіне N-ая колькасць жыхароў. У чым і хто тут […]...
- Знаходка Усе знаходзяць, я губляю… Ці гэта лёс, ці то экзамен? А можа нехта там жартуе, каб лепш адчуць маю натуру? […]...
- Шлях да тваех сьлядоў Шлях да тваех сьлядоў ведаць, што ты існуеш надзеі не перамагчы выразам “рэальна жывеш” Шлях да тваех сьлядоў цябе мяне […]...
- Рубайкі Будзь спакойным. На зло і дабро не зважай. Пазабыла каханая – зрынь свой адчай, Закуры нетаропка, з прыродаю зліся, Лёгкакрылыя […]...
- Сумленне – нязручная рэч Сумленне – нязручная рэч І сёння, дарэчы, не ў модзе. Ды як ні адкідваю прэч, Яно ад мяне не сыходзіць. […]...
- Сквара. Месяц засіліўся Сквара. Месяц засіліўся На ўласным розе. Марва. Зоркі замылены На тваім парозе. Задуха. Аблокі памыліся У чорнай знямозе. ПАра. Час […]...
- Іранічнае Жыў-быў руплівы вучанік. Чытаў ён груды тоўстых кніг І бездань мудрасці спасціг Ў надзеі сатварыць шэдэўры. Ды небарака быў не […]...
- Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
- СЦЁБ 1.- Няма на свеце гэткіх хлусаў, Kaб ахмурылі беларусаў. 2.Mы маем шмат эканамістаў і прэчкі гонім папулістаў, 3.Што поспех занядбаць […]...
- Якія песні ні спявай Якія песні ні спявай, Якому Богу ні маліся, – Калі ўжо сказана: “Бывай!”, – Вярнуць былое не імкніся. І як […]...
- Думаю Я думаю, Вось бы – Жыць занава!!! Зноў адчуць сябе Маленькаю дзяўчынкаю, Для таго, каб Упершыню закахацца, Як некалі, Узрадавацца […]...
- Не лёс “Не лёс” – як шырма для слабых, Нібы пілюлі для спакою, Што парыванняў кволы ўздых Заглушыць марнасці напоем. Ні хваляванняў, […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- Глыбокаму Глыбокаму Наш горад дзверы адчыняе, З шырокай посмешкай усім, Так шчыра ласкава вітае, І зыча мога лет і зім. Гасцям […]...