Верш Бясконцае
Я кахання вучань. Гэта лёс.
Бачыць Бог, мне ёсць чаму вучыцца.
Чысціню ў сэрцы я прынёс
Да яго нявЫчэрпнай крыніцы.
Піў з яе. У кожнага глытка
Ёсць свая гісторыя і дата…
Мабыць, не хапіла малака –
П’ю цяпер з ўтрапёнасцю салдата.
Каб адчуць ўсім сэрцам прыгажосць,
Чысціню адносін старадаўніх,
Я прыйшоў на сцэну. Я – не госць,
У мяне ёсць вопытны настаўнік –
Я кахання вучань. Гэта лёс…
і г. д.
27.09.2012
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- О каханне маё бясконцае О каханне маё бясконцае, Не ўцякай ад мяне, пашкадуй! За табой, як за светлым сонцам, Па штодзённай дрыгве іду. Чарада […]...
- Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
- Пачынаецца Вайна пачынаецца з крокаў салдата, што ў вёску прыйшоў… Ужо хаты маёй аднавокай алее ў агні яе кроў. Калі мы […]...
- Танец снегу ў аблоках з паперы Танец снегу ў аблоках з паперы І ядлаўцава-бэзавы пах. Гэта свята душы і жаўнераў Што нясуць у сабе кроў барыкад […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
- Натхняй! Натхняй мяне кожны дзень, калі ласка І раніцай соннай, і позна ў начы. Будзь сонцам і сагравай сваёй ласкай, А […]...
- Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
- Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...
- Позняе каханне Позняе каханне Каханне між намі? для сэрца забава! Лісты перапіскі, адносін гульня? Ці то памяняе, ці нешта прыбавіць. З табою […]...
- БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
- Ідэал Ва ўсім шукае ідэал той, хто сам не ідэальны. Сябе спрабуе ён змяніць, зрабіцца дасканальным. І свет, навокал што ён […]...
- Заціхла Заціхла. Думаю: чаму? Няўжо табе не падабаюсь? Адкрыю прыгажосць таму, Хто сэрцам чуе, як я маюсь. Я твая мова, ганарысь! […]...
- Не ўдаецца жывое адчуць * * * Не ўдаецца жывое адчуць у палоне прыземленых дум. Чую шэпт: “Я цябе навучу…” Гэта сум. Гэта сум. […]...
- Кіно Касмічная ноч на экране: у паветры лунае каханне. Міс сусвет у вячэрнім убраннi з містэр Iкс ідзе на спатканне. У […]...
- Адвечны сум Ты.. мой адвечны, светлы, дзiўны сум… Так да сканання. Так наканавана. Жыццё мяне аб гэтым не пытала. Як ёсць – […]...
- Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
- Вечар у горадзе Вечар у горадзе. Раскрыліўся цёмна – каштанавы вечар. Стаміўся. Стараўся паспець Падсыпаць сняжку, запаліць зоры-свечы І ў вокны дамоў паглядзець. […]...
- О цуд! О цуд – мяцеліца мяце! Няўжо… ізноўку снегапады? Усё – у пеннай мілаце: і сад пабелены, і грады, і траўка […]...
- Прыгажосць Прыгажосць Ў віхуры цемрадзі і злосці, Ў будзённай шэрай чарадзе Нам ёсць патрэба ў Прыгажосці Не менш, чым ў хлебе […]...
- Ля сіняй бухты Памяці М. Багдановіча Я тут стаю, нібы ля дошкі вучань, Са мною побач тут – мая віна, Дзе паміраў ты, […]...
- Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...
- Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло. У ім мерзлы бруд здаецца выстуджанай зямлёю; ягада арабіны – кропляй крыві, пажоўклыя лісты […]...
- Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
- Новыя грошы Як у нас рублі, капейкі! Грошы новыя у нас! Закрывай ад шчасця вейкі, Новая валюта – клас! Зіхацяць адметным бляскам, […]...
- Хачу растаць Хачу растаць у руках тваёй пяшчоты, узрушана-салодка затрымцець ад пацалункаў прагных, ад ўпотай сказаных словаў, што пачутны ледзь. Ад подыху […]...
- Вяртайся І колькі б часу не прайшло – чакаць цябе заўсёды буду. ты даў убачыць мне святло, ты даў адчуць кахання […]...
- Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...
- БАЛАДА ІВАНА ЛУЦКЕВІЧА (9.06. 1881–20.08.1919) На Роса ў Вільні росы, нібы слёзы, Бо ты ўсё ж не вярнуўся з Закапанэ, Бо ты вярнуўся […]...
- Актава Свяці, кахання чыстая зара! свяці – пачуццяў сэрцаў не азмрочвай – над доляй плугара і песняра і над высокай доляю […]...
- Спяваюць ружы пад акном Спяваюць ружы пад акном Аб нечым ружавым, няйначай. Зачараваны, дрэмле дом. А дожджык слухае – і плача. Хвалюе ветрам струмяні. […]...
- Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...
- Мікалаю Калісці ты, нібы полымя быў, А цяпер ляжыш у труне… Галоўнае правіла ты забыў- Праўды няма ў віне! Шчасця ня […]...
- Люблю палескія прасторы Люблю палескія прасторы І Ясельды павольны бег, Зірнуць з вышынь на лесу мора, Адчуць: я тут – свой чалавек. Асфальта […]...
- Развітанне воіна Час прыйшоў нам сыходзіць, мама. Не кладзі мне з сабою слёзаў, грошай мне не патрэбна таксама: не адкупішся імі ад […]...
- Водар шакаладу і Eclаt Я прыйшоў, вым’учаны прастудаю, Перайшоў парог, нібы мяжу. Я прыйшоў з праблем надзённых грудаю, Не гані, я трошкі пасяджу. Слухай, […]...
- Раскалолася ціша – тах!! Раскалолася ціша – тах!! – толькі рэхам ноч адгукнулася. Трапятнулася ты, з ціхім – ах! да мяне сама прыхінулася. Шумна […]...
- Цёмны ранак Я не буду табе каханай.. Болей здрады абодва не хочаць я не буду і першай спатканай- сустракаліся мы неаднойчы… толькі […]...
- Звычайны звычай Звычайны звычай – Кантэкст кахання: Сядзець за кавай, Маўчаць да рання, Глядзець у кубак, Расказваць нешта, Смяяцца з жартаў – […]...
- На спатканне з мінулым Я чакаю ЦЯБЕ і іду на спатканне, На спатканне з мінулым. Гляджу на шляхі… Прыцярушвае снег мітуслівае ранне, Манатонна стракочуць-пяюць […]...