Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Няма ў вачах натхнення

Няма ў вачах натхненьня,
І словы не вызываюць даверу.
Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне…
Ў шчырасьць паводзін – ня веру.

Каханьне – штодзённая праца.
Разлікам пароблена вера,
Хоць, часам, бывае і здасца:
Жыцьцё – папсавана папера.

Але яго не перайначыш,
А час злятае безнадзейна,
І зоркі зіхцяць штоночы.
Дык дзе ж наша мара, дзе яна?

Мы розныя людзі з продвеку.
Кожны з сваім небасхілам,
Хацелася б быць табе мілым,
Але для цябе я – небарака аднекуль.

Сябе ты спрабуеш увесьці ў зман,
Што, быццам каханьне шчэ маеш,
Ды хутка зьнікае ўвесь той дурман,
Што на сябе напускаеш.

Чужы для цябе я, даўно ўжо чужы,
А ты для мяне – адзіна каханка.
І вось мы ізноў, як заўжды на мяжы:
Блукаем, шукаючы шчасьцьлівага ранку.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Няма ў вачах натхнення - Сяргей Кульбіцкі
«