Верш Пейсак

Ён закрычыць: слаўся наш гусь!
Яму ў адказ: заткніся, аюсь!
Запытаюцца: малец,
Навошта табе шмалец?
Ён песню спяе пра Раісію Перд
Каб выканаць місію резаў і черт
Ну а яшчэ і Пісання.
Адрэзаў кавалак дзеля ўМАЦАвання.
Каго там купаць, а дзе той басейн?
Які апельсінавы сок ваш, сэнсэй?
А можа яшчэ вы і гуру, і йог,
Далай-лама, шаман, ці мо проста гурок
Ужо ў вас не стаіць досыць прама?
Не ўводзь сябе ў зман, зкарэктуй лепей зрок,
Паглядзі: ў полі куры пасуцца,
А цыплёнка ў канаве гвалтуе ліса.
Твая шхонка – куратнік, а дом твой – СІЗА.
Хто сматрашчы тут хатнік? Нараджаецца Цмок.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ідэал Ва ўсім шукае ідэал той, хто сам не ідэальны. Сябе спрабуе ён змяніць, зрабіцца дасканальным. І свет, навокал што ён […]...

РУЖЫ (РУЖЫ – квітней на радасць людзям) У віхуры праблем любім Вас і шануем. Вывучаем душу – па характары судзім. Светлавокая […]...

Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі, Мрой аб усім на сьвеце ўвечары перад сном. Проста глядзі ў вакно, […]...

СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...

Усё ў жыцці заканамерна Усё ў жыцці заканамерна: зіма і лета. Дзень і ноч. І я не маю больш намеру ісці не прама, не […]...

Падманнасць Не ўсё што ярка золатам блішчыць Ў рэчаіснасці ім можа апынуцца. Таму заўсёды вельмі пільным трэба быць, Інакш аднойчы можна […]...

Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...

Дзень Народзін канібала Дзень Народзін канібала А вось ежы досыць мала! Плачуць, плачуць яго дзеткі: “У супе косці ды шкарпэткі! Тата, тата, хочам […]...

З’яднаньне Адною кучаю жыцьцё Валіла ў памяць забыцьцё, Вязала к лютасьці каханьне, Цягнула к ленасьці стараньне І для кастра, ужо, досыць […]...

Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...

Бывае, сум агорне, змога Бывае, сум агорне, змога, А дзень за днём – паўзе з начы… Куды мне бегчы ад сябе самога? Не, ад […]...

Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...

Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...

Лютаўская вясна Лютаўская вясна Шчыра ўводзіць ў зман. Захопваўчы ў брудны капкан Тры з чатырох калёс. Калі панавала зіма, Мяне ты цішком […]...

26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...

Прывыкаю, к табе прывыкаю Прывыкаю, к табе прывыкаю. Прыкіпаю праз з’едлівы боль. На пакуты сябе абракаю. З галавой у зямную юдоль. Замірае, з табой […]...

Даездзіуся ДАЕЗДЗІУСЯ У маім баку нуль завеуся А заліу яго сусед Вечарком там лічбау досыць Раніцой прастыу іх след Раніцою я […]...

Труна Сярод багны труна, Нібы вежа, стаіць, А ў труне той Яна У сне глыбокім ляжыць, На кургане сядзіць Зачарованы птах, […]...

У люстэрку старым У люстэрку старым Я сябе не пазнаў Ці туман, ці то дым Нешта ў ім прыхаваў У пакоі другім Нехта […]...

Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...

СЬВіЦЯЗЯНСКАЕ На Сьвіцязі вечар і ціша такая, што лепей забыць, Якое стагоддзе цяпер кватарантам у календары, і самае слушнае будзе – […]...

Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...

Пад восень Пажаўцелі лісця, парудзелі, адляцела маладосць. І на гэтай каруселі больш гайдацца досыць. У апошні вечар да зямлі прыпасці, сырасцю надыхацца […]...

Лета трывожных дажджоў Ліпнёвую ноч бліскавіц паясы Святлом абпраменьваюць рэдкім. Ігліцай нейтроннай іскрацца лясы, Чарнобылем пахнуць кветкі. Сухое чаканне трывожных дажджоў Стаіць на […]...

Адразу прашу прабачэння за мову Адразу прашу прабачэння за мову – З вас большасць яе да вясковай адносяць. Ды маю надзею, што нейкія словы Раз-пораз […]...

Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...

Станцыя ільдзінак Асцярожна, дзьверы зачыняюцца! Наступны прыпынак – станцыя ільдзінак. – Выходзьце засранцы ўсе, блядзь! Пяць хвілінаў даю! Я стаю. Запытаў у […]...

Ляцець Я так люблю ляцець ўніз. У соты раз. Яшчэ. На біс. І колькі ні губляла рыс І позіркаў вачэй, актрыс? […]...

Рэха Даколі ты будзеш ва ўладзе? Да Колі, да Колі… Ці будзе шчасьце ў народзе? Ніколі, ніколі… Мо гэта рэха са […]...

Раз-пораз ўвечары схiляю галаву Раз-пораз ўвечары схіляю галаву, Калі чарговы раз праходжу ля бажніцы, Бы неўсвядомлена я сам сябе маню, Нібыта гэты жэст паменшыць […]...

Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...

Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...

У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...

Лепей сідр Намалюеш памерлыя кветкі, У абгорткі завернеш, сурветкі Бо з крывёю на смак яны горкі. Кратавіны з зямлёю ім лекі, Адсоткі […]...

Камсамольскі білет Цвёрда трымаўся юнак на дапросе, Тоячы словы і думкі свае. Вораг-жандар дакурыў папяросу I камсамольскі білет аддае. – Вось і […]...

Ну-ка сюда, дарагія астролагі! Песню журбы запяем сць? Мы тут купылы в ХозяЮшкы сборнічак. Ну, і клыкайім ужэ фш… Шо то тут робыця! Сплош […]...

Так жухнуць кветкі Так жухнуць кветкі На стале. Так шамаціць Самотна лісце, Як ты, як ты Прызнаўся мне У сваёй шчырасці Калісці. Ды […]...

Прытча аб зайздрасці Прыйшоў да Майстра самурай – І ўбачыў геній чалавечы… Ды ўвёў сябе ў такі раздрай, Што сам з сабой бубнеў […]...

Далікатныя замалёўкі Знаёмыя на курорце. -Я з язвай тут ізноў, вядома. -А жонку я сваю пакінуў дома. *** Чаму? -Чаму ты развялася […]...

Ліст да вязьня Я ўжо лічыў, час скончыўся пракляты: Растаяў, згінуў, назаўжды ўцёк. Ды не бандыта інулі за краты – Шаснаццацігадовае дзіцё. За […]...