Верш АДЛІГА Ў СНЕЖНІ
Адлігу ветрам прынясло
і снег счарнеў, палезла ўсюды смецце.
Вароны ў лужах, якмалыя дзеці,
Шукаюць дзён зімовых шкло.
Такая вось сцюдзёная пара!
А можа пераблыталася штосьці?
Вясна зайшла к зіме на каву ў госці,
Вядро разліўшы пасярод двара.
Пажухлі, як ад полымя палі,
Зямля – матуля паказала свае грудзі.
Прабачце – “Рыфма”, з глухой вёскі будзем,
Прывязаны вадой мы да сваёй зямлі.
Ещё вершы:
- АДЛIГА Ў СНЕЖНI (Цi будзе снег на Новы Год?) Адлiгу ветрам прынясло I снег счарнеў, палезла ўсюды смецце. Вароны ў лужах, як малыя […]...
- А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...
- Адліга Шарэла сцяна, Што кавала здаўна Ланцугамі сцюдзёнага лёду Усю планету. Праз долю прыгнёту Надакучыў ёй гром бізуна. Цяплець пачало, Што […]...
- Прабачце Прабачце за тое, што я не такі, Прабачце й пакіньце ў спакоі. Я маю гонар, брат, лямант душы Шукае шляха […]...
- О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...
- Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! – Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! Спi, мая матуля, Дзень кароткi вельмi. Ноч ужо пачула Гукi калыбельнай. Спi, мая […]...
- СОН ДАЎЖЫНЁЮ Ў ЖЫЦЦЁ Усё як быццам i не так, У нейкiм сне я зноў ўбачу – Жалобна клiча чорны грак, Напэўна, гэта нешта […]...
- Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою, Ступлю па ім да зменлівага шчасця. Адкуты мосенж на мае запясці, А на яе – Хрыстовае […]...
- Паслухай Паслухай чалавек цябе чакае Зямля Матуля спадчына твая Яна Вясною громами гукае І кліча з Неба крыкам жураўля Глянь распасцёрла […]...
- “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
- Ураклі, матуля, сына твайго людзі Ураклі, матуля, сына твайго людзі… Ураклі загоны і палі, як у ясны кужаль убіралі грудзі родныя бярозы, тапалі. Ураклі і […]...
- Чырвоныя гронкі рабіны Гронкі чырвонай рабіны чырвонаю фарбаю сноў… Фарбуюць, што мы нарабілі і грэюць халодную кроў. І цёплыя ночы астылі, пажухлі ад […]...
- МАТУХНА, МАТУЛЯ Матухна, матуля Добрая мая! Чуеш як зязюля Плача ў палях? Мiлы мой сыночак, Мне i не чуваць. Вечар доўгi, ночку […]...
- Каліна горкая Цвіце каліна на падворку, А хаты ўжо даўно няма. Сумуе вёска на ўзгорку, Бо хат жылых усяго адна. Пусцеюць вёскі […]...
- Расстрэл імперыі Па-над Свярдлоўскам маладым густая прозалаць аблок – індустрыі гарачы дым лясное неба завалок. Праспектам не відаць канца – так расступіліся […]...
- МЯЖА ВОСЕНі Пануры, шэры дзень у голым полі, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа і ніколі, Зялёным не […]...
- Мілая матуля Цеплынёй атуліць Сонейка зямлю. Мілая матуля, Я цябе люблю. Мне з табой утульна, І спяваю я: “Мамачка, Матуля, Любая мая”. […]...
- Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...
- КРОЎ БЕЛАЙ РУСI – Зязюля ў лесе халодным кувала, Матуля ля кроснаў дзiцяцi спявала: “Спi, маё сонейка, не ведай нiколi, Як вецер зрывае […]...
- З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне сенажаць. Мае прагіны. Травы. Пахнуць. Касавіца. Показать полностью.. І небяспечна. З […]...
- Мора зімы У белае мора зімы адплывае наш човен. І ў хвалях-сумётах зьнікаюць за намі сьляды. Хоць зораў ня бачна – ці […]...
- Мой новы свет гарыць і ззяе Мой новы свет гарыць і ззяе, На небасхіле сінім, яркім… Што ж вы глядзіце, ратазззеі! Падвесяць к небу вас за […]...
- Едуць маладыя Сонца высіць над вёскай, Як вясельны каравай. – Едуць, едуць! – пагалоска Паляцела з краю ў край. Песьняй даўняй сьвет […]...
- Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
- Зямля, дзе мы жывем Колерам зялёна-квітным, Як абрусам аксамітным, Луг, палі, лясныя скроні, Паўстаюць, як на далоні. Лес ў птушыных галасах, Ўсё, нібыта ў […]...
- ***…Прылятае ў сне …Прылятае ў сне груган да мяне і, знямоглы, пытаецца: “Ці даўно ты быў на пагосце? Чаму ж не прыходзяць у […]...
- Пайду пісаць казкі З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі” Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне […]...
- Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае, Не трацячы мужнасцi тону свайго: У свеце, глабальна расколатым надвае, Ад […]...
- I вёдры поўныя вады I вёдры поўныя вады, I вочы поўныя дабра. Гляджу на матчыны сляды На белай посцілцы двара. I з гэтай чуйнай […]...
- ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ Адкіньце прэч журбы навалу, Душы ляноцце. Прыходзьце ў госці да Купалы, Часцей прыходзьце. Ён вас […]...
- Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
- А сэрца да сэрца бліжэй і бліжэй Сьцяжына бяжыць басанож да людзей. Дзе жэўрала свечка, там поўніцца дзень Крынічнай вадою гаючых надзей. А сэрцу да сэрца ўсяго […]...
- Задыхаецца зямля ад смагі Задыхаецца зямля ад смагі – кожны мускул выдахся, аслаб. О, з якой неймавернай прагай зараз спорны дождж яна піла б. […]...
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Пячура Сведчыць камень абчасаны на пясчаным схіле: дзве дзяўчыны пахаваны у адной магіле. На пагосце сведчыць камень пад зялёным веццем, што […]...
- Л46есбіянкі Жыла-была на Свеце Кася Ner, і хоць у абедзьвух пяты быў памер, Яны былі са Светай лесбіянкі. так-так, прыходзілі да […]...
- Жабіна магчымасць Пнецца “жаба ў каляіне” увайсці ў гісторыю дрэнна ў шэрай кааліне гледзячы ў тэорыю Шлях, дарэчы, лесам цягне невядомай сцежкаю, […]...
- Полымя Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы На небе радовішча, чароўных зорак ззяе Ля ног […]...
- Каб ня восень Каб ня восень за мокрым шклом, каб ня цемра глухой цішы, не лілася б ціхім дажджом адзінота маёй душы. Адляцела […]...
- Смуга На вокнах дзіўныя узоры. Шкло падзяліла гэты свет на звышсьцюдзёнае надвор’е, і на пагодку з цыгарэт. У сенцы дзьверы та […]...