Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты

Слухаць немагчыма… без слёз на вачах… Такая туга… быццам я…ў Курапатах… Не пускае дамоў да шчасця нас простага, не шануем Дзядоў, забітых ну проста так… Для маскоўскае хеўры ляжым і гніем…ні жывые ні мёртвыя… амаль што жвір… папіраюць капытам годнасьць, сумленне… няма ў беларусаў нацыі еднасці… Нас сабраць бы да купы, паказаць перспектывы – мы яшчэ ёсьць, мы яшчэ – сіла! Падымемся разам, пойдзем дахаты…Хай не паўторацца больш Курапаты! Магілы Дзядоў напамінкам хай будуць…нам, што жывыя, пакуль яшчэ ў брудзе…Нанос камуняцкі змыем мы некалі, і не дамо панаваць гэтай нечысці… З мозгу далоў і з жыцця – назаўсёды…мы з дземакратыяй – гэта па РОЗУМУ!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты - Святлана Софіна