Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Абновы

Весела глядзела наша хата,
Поўная пяшчоты, дабраты:
З Латвіі прыехалі на свята
Два мае старэйшыя браты.

Дужыя, мяне на рукі бралі –
Мне было не больш гадоў пяці.
– Як там вершы вывучыў? – пыталі.
– Го! То можна смела ў школу йсці!

З добрых там заробкаў панавезлі
Нам гасцінцаў розных і абноў.
Бацьку быццам промні ў вочы лезлі:
– Во дзе мне падмога ад сыноў!

Маці не хавала слёз шчаслівых,
Ўсю сям’ю сабраўшы ля стала:
– Дзеткі, ці даўно было, калі вы –
Свет няблізкі – ў школу ў кандалах!*

Доўга, смяючыся, ўспаміналі,
Як тады казаў я:
– Пагляджу
Ў новых чаравіках і ў касцюме
Ці пазнае наш сабака Жук!

Хоць гадоў было мне значна болей
Потым, – мне абновы везлі зноў…
…Я ва ўдзячнай памяці ніколі
Ўсіх тых не пазношваю абноў!

* Кандалы – самаробны абутак на драўлянай падэшве.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Абновы - Станіслаў Валодзька