Верш Школа ў Навасёлках
Светлы дзень прыгожы, сонца свеціць ярка
Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай.
Зіхаціць настрой наш краскамі вясёлкі,
І званок склікае ў школу ў Навасёлкі.
Школа ў Навасёлках, у кутку прыгожым –
Мы цябе ніколі пазабыць не зможам!
Блізка ці далёка недзе ў свеце будзем –
Школьнае дзяцінства мы не пазабудзем.
Хто такі Купала, Несцерка і Чацкі,
Чым стаў знакаміты граф тутэйшы Чапскі?..
Нашы знаць вытокі школа дапаможа,-
Сёння мы – за партай, заўтра – у дарозе.
Школа ў Навасёлках, у кутку прыгожым –
Мы цябе ніколі пазабыць не зможам!
Блізка ці далёка недзе ў свеце будзем –
Школьнае дзяцінства мы не пазабудзем.
Навасёлкі, школу, родныя мясціны –
Іх сваім жыццём мы праслаўляць павінны.
І няхай заўсёды сонца свеціць ярка
Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай!
Школа ў Навасёлках, у кутку прыгожым,
Мы цябе ніколі пазабыць не зможам!
Блізка ці далёка недзе ў свеце будзем –
Школьнае дзяцінства мы не пазабудзем.
Ещё вершы:
- Цудзенішская школа На ускрайку вёскі, проста на пагорку, Там, дзе купка сосен шалясціць гаворкай З небам і паветрам, чысценькім наўкола, Шмат гадоў […]...
- Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...
- Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
- Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
- УДЗЯЧНАСЦЬ Х. А. Удзячна, што быў ты, што ёсць, Далёка і блізка – са мной. Не муж, не сваяк, і не […]...
- 20-ае лета Золатам промняў Сусвету Прыходзіць дваццатае лета. Пякуча-нікчэмнае, душнае. Не хапае цябе… Засушвае. З подыхам белага ветру Так хачу я ляцець […]...
- Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...
- У кутку гэтым я нарадзіўся У кутку гэтым я нарадзіўся, Тут і вырас, на гэтай зямлі. “Там патрэбны, на свет дзе з’явіўся,”- Словы тыя ў […]...
- Мана – не знік ты! Мана – не знік ты! Не! Ты тут, са мной! Дасюль цябе І бачу я, і чую! Твой голас, лік […]...
- У школу У ШКОЛУ Сонца вераснёўскае Промнікам тугім Разбудзіла Дашаньку,- Сёння дзень такі. Падмігнула ветліва: Хопіць маме песціць, У новы свет за […]...
- Я цябе не знайшоў На самы край свету ляцеў б за табой, на бераг пусты прыплыў бы, Рахель! Я сеў ў самалёт, ды мусіць […]...
- Сцежка жыцця Уж колькі раз мы будзем спадзявацца, Што прыйдзе новая пара жыцця, Але ніколі зноў не прыйдзецца застацца На быўшай сцежцы […]...
- Пра сумленне Не па колькасці грашей ў кішэні Патрэбна годнасць чалавека вымяраць. І не па тым якое ёсць на іх адзенне Належыць […]...
- Прысвячаецца беларускім выданням Часопісы – гэта цудоўныя рэчы. Іх трэба не толькі любіць і бярэгчы “Роднае слова” і “Маладосць” – Часопісы гэтыя ўсім […]...
- Маёй матулі Дарагая мая матуля! Я ў думках з табою заўжды. Ведай ты як цябе люблю я І жадаю табе вясны. Я […]...
- Гіпнатычны ўспамін Ашчаслівіла ноч успамінам: Апынуўся я ў нашай вясне, I сказала з усмешкай ты мне: – Што глядзіш на мяне гэтак […]...
- Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...
- Песня вучняў Лідскага піярскага калегіума Песня вучняў Лідскага піярскага калегіума Зноў на лекцыі-заняткі кліча нас званок з абеда. Наш калегіум піярскі – школа розуму, храм […]...
- Чакай Чакай цягнік, чакай, чакай, чакай Ніколі ён не прыйдзе ў гэты край. Бо ў краі ані рэек, ані шпал. Чыгунку […]...
- Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
- Шпіталь душ Анёлу-захавальніку Увечар скончылась набажэнства, Верніки сышлі ад размовы анёлаў, Ад малітваў аб вечнам блажэнстве: Заўтра ісці на працу ці у […]...
- Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...
- ТАМ, ДЗЕ НА РОСТАНЯХ Там, дзе на ростанях шуміць, Падросшы за стагоддзе бор. Дзе раніца бурштынам зіхаціць, Дым успамінам цягнецца да зор. Дзе песня […]...
- Апошні званок Апошні званок Няўмольны рух жыцця і хуткаплынны. Вось і для вас прыйшоў расстання час. Хвалюючыя ціхія хвіліны Яшчэ ўспамінам вернуцца […]...
- Першая – лепшая (СШ № 1 г. Ашмяны) Калыска-маці, школа наша ПЕРШАЯ! Ты – першая па назве і ў быцці. Хачу аддзячыць гэтым […]...
- Мой родны куточак Вітаю цябе, мой радзіны куточак, Старэнькая хата, вішнёвы садочак, Ігруша ля ганку ўся ў квецені белай, Калодзеж з драўляным зрубам […]...
- Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
- Касінеры йдуць Дзе Нямон сівыя хвалі Раскідаў ў начы, Дзе Рубон спраўляе балі Недзе ў далячы, Там дзе Прыпяць зноў ласкава Песні […]...
- Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...
- Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...
- Туга аб каханай Дзе нябёсы сіні і высокі, Дзе ніколі людзі не былі – Там жыве адзіная далёка. Церам там блакітны за аблокі, […]...
- Светлы час Я да роднай мясціны, можа, буду няветлым, Не скажу, што дзяцінства маё было светлым, Бо жылі мы ў кутку сваім […]...
- Акрыленасць Акрыленасць! Малітвамі зямлі Так бессаромна вырастаюць крылы. Мне да душы распранутай, астылай Не вераць больш ні мачты-караблі, Ні вецер. Толькі […]...
- За Беларусь За Беларусь Я ўзношу малітву За маю Беларусь. Край мілейшы на свеце, Я цябе не зракусь. Дзеб не быў я […]...
- У промнях Неба палае жывой маладосцю… Будзем вітацца мы з гэтай вясною. Я зазіраю ў промні, а хтосьці Крочыць да сонца сцюдзёнай […]...
- Чарговы месяц разам І Чарговы месяц надышоў, Чарговы месяц разам. Ідзем з табой плячо ў плячо, Спазнаўшы ўсё адразу… І тая блізкасць, што […]...
- БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА (4.11.1816–1884) “З Беларушчынай не развітаўся. Гэта мой ідэал,”– ты пісаў І праз ночы душою вяртаўся У той край, дзе раса, […]...
- Не называю гэта сном Не называю гэта сном – Ты ёсць, ты побач, ты рэальны, Але як быццам бы пад шклом: І блізкі і […]...
- Мы – пясчынкі “Мы пясчынкі” Мы – пясчынкі ў гэтым свеце І аднойчы, на хвалях сваіх Панясе, загайдае нас вецер Усе далей ад […]...
- Рэчка Дудка Мілая рэчка дзяцінства майго, Што ахрысцілі дарожнікі Дудкай, Мне выплываеш праз зараснік год, Граеш, квітнееш у снах незабудкай. Шпарка да […]...