Верш Светлы час
Я да роднай мясціны, можа, буду няветлым,
Не скажу, што дзяцінства маё было светлым,
Бо жылі мы ў кутку сваім голь-перагольцы,
Хоць і звалася воласць Вялікія Дольцы.
Хто з вялікай быў доляй – па маёнтках сядзелі,
А мы той нават долі і малое не мелі.
Ад маленства адну адчувалі патрэбу-
Да калядаў ніколі не хапала нам хлеба.
Пуставалі і свіран, і пуня, і восець…
Дольцы, Дольцы! Хай цяжка, хай горка жылося,
Кут мой родны, забыты калісьці на свеце,
Прыгадаць не магу, каб не білася сэрца,
Каб не ўспомніць аб добрым і слаўным народзе,
Дзе жыццё я пачаў у семнаццатым годзе.
Што з таго, што лічылася мне ўжо дванаццаць,
Пражытое – жыццём праў не мела назвацца.
Ды прыйшоў ён, прыйшоў позні месяц асенні,
I пачулі імя дарагое мы – Ленін.
Наш Кастрычнік прыйшоў – азарыліся далі,
Пад сцягамі яго да жыцця мы ўставалі.
Як ні сілюся ўсё прыгадаць я сягоння,
А калі ён прыйшоў, пэўнай даты не помню.
Толькі помню вясковых армейцаў суровых,
Што парвалі партрэты міністраў часовых.
Не магу і таго я ніколі забыцца,
Як выносілі ў лютым цара і царыцу,
I царовага дзядзьку, і царовую маці
Ды з наследнікам-сынам палілі ў прыдачу…
I часовых міністраў так у нас шанавалі –
Іх партрэты крышылі, на шкумацце ірвалі
Ды лапцямі як след у зямлю прыбівалі.
Што кіпела ў грудзях, не магло не прарвацца,
Пан з палаца ўцякаў, дзе, не ведаў, схавацца.
Помста брала сваё. Шмат ляцела на згубу –
Ўсё, чым жыў багацей, было сэрцу нялюба.
Вось чаму і ў раяль, выдзіраючы струны,
Насыпалася збожжа з панскіх свірнаў і гумнаў,
I пад радасны гул, і пад роскаты смеху
Везлі проста ў сяло ўсім людзям на пацеху.
Светлы час! Грозны час! Гэта ў дні агнявыя
Разлічаўся народ за пакуты былыя.
Рады я, рады я, што з дзяцінства ўсё зведаў,
Як дзялілі зямлю, выбіралі камбеды.
Я пазнаў грамаду і сапраўдных герояў,
Я засвоіў навек, бальшавік што такое!
Светлы час! Грозны час! Год семнаццаты бурны,
Пазнаю я цябе па штандарах віхурных,
Па істужках чырвоных, што на шапкі ўзляталі,
Што, як ружы, да сэрцаў людскіх прыкіпалі,
Па гамонцы хацін, па бясконцых пажарах,
Па вялікіх людскіх спадзяваннях і марах,
Па імпэту наперад усіх пакаленняў,
Па імю дарагому і роднаму – Ленін!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)