Верш Чыстае, яснае, роднае, светлае

Чыстае, яснае, роднае, светлае,
скуль узялося яно, непрыкметнае?
Можа, з сняжынкі першага снегу?
Можа, з дзіцячага звонкага смеху?
Можа, са спеву зязюлі ў дуброве?
Можа, пачулася мне ў добрым слове?
Знаю, было яно, толькі дзе дзелася?
Толькі на міг адзін поглядам стрэлася.
І нечаканае, і неспазнанае,
дзесьці ў далёкім юнацтве каханае.
Быццам бы зорка ўначы паказалася.
А можа, ў сне гэта мне прыгадалася?

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...

Хмара Поглядам стомленым абгляджу Чараванае наваколле. Жывых сярод не знайду Адтуленых цемрай няволі. Табе падаецца гэта жыццё, Іскрыстасмць знаходзіш у слове. […]...

Зорка Венера ўзышла над зямлёю Зорка Венера ўзышла над зямлёю, Светлыя згадкi з сабой прывяла… Помнiш, калi я спаткаўся з табою, Зорка Венера ўзышла. З […]...

Аддаваў цябе лесу, і бору Аддаваў цябе лесу, і бору, I далёкім палям, і лугам. He было ні жальбы, ні дакору, Так, здавалася, думаў я […]...

Роднае слова (некрарамантыка) Апошнім разам маці стаяла з крэйдай У хаце. Казала: “Слухай, сынок, ды ведай, Памылка – гэта не вынік, не чыннік […]...

Чыстае каханне Хрусталю горнага чысцей Маё бязмежнае каханне. Нябесных зор яно ярчэй, Ад сэрца йдзе замілаванне. Любімы светлы вобраз твой, Хвалюя, душу […]...

ПЕРШАСЬНЕЖКА А калі ўжо здаецца, што выйсьця – ніякага, і што шэраю фарбай запэцканы лёс, – Раптам бачыш, як белае, чыстае, […]...

Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...

Босая зорка Зорка босая йшла па зямлі. Я хацеў ёй купіць чаравічкі. Толькі як згаварыцца, Калі У яе незямныя прывычкі. Зорка босая […]...

Босай нагою ручай Зорка босая йшла па зямлі. Я хацеў ёй купіць чаравічкі. Толькі як згаварыцца, Калі У яе незямныя прывычкі. Зорка босая […]...

Песня юнацтву Ты не плач, мая птушка-зязюля: можа, хто за цябе дакукуе, пералічыць шляхі і дарогі і згадае былыя трывогі. Вы па […]...

Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...

Мая зорка … У далонях зорка Што у мой поспех верыць Адчыняе уперад Мне заусёды дзверы.. Ззяе мая зорка Ворагам на зайздраць […]...

Роднае поле РОДНАЕ ПОЛЕ Як доўга я ўдачы не ўбачу, Прыеду ў край родны, На дол За вёскай упаўшы, заплачу, Уткнуўшыся полю […]...

Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...

Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...

Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...

ДА РОДНАЕ ВЁСКі Мне сцежкі гэтыя знаёмы, Не першы раз па іх іду – Праз засені лясных харомаў Да вёскі роднае вядуць. Усмешкай […]...

Спрэчка Спрэчка… ********************************** Гром уверсе грымнуў, ляснуў, На зямлю паліўся дождж. Ноч блукала маё шчасце І прамокла ўсё наскрозь… Не знайшло […]...

Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...

Няскончаная песня Над далёкім і над блізкім борам ценем лёгкім ледзь дыміць туман і загадка таямнічых зорак ападае ў верасы палян. Спяць […]...

Алергія На ўспаміны – астма. Алергія. Ты глядзіш ласкава з фотаздымка – Я глынаю ў прыступе паветра. Для знаёмых – справы […]...

Сусветы Да міру мір у верасні Ці можа пазалетась? Пяшчотны кіну погляд Таемнай прыгажуні… Бо ёсць жа яна дзесьці, Там недзе, […]...

Яго чакаем мы заўжды Яго чакаем мы заўжды, Але яно само прыходзіць, Блукае дзесьці праз гады І ў пэўны час шляхі знаходзіць. Ледзь чутны […]...

Зорачка надзей Як мары адбываліся ва ў сне, Застаўся ад маленства ўспамін. Надзеі зорка зіхацела мне, Кудысьці лятучы з вышынь. Няма ўжо […]...

Пісьмы Сягоння раніцай Міколу Кузьма ля пошты напаткаў. -Што сумна так глядзіш наўкола? Мо, хочаш выпіць?! – запытаў. -Ты што, Кузьма?! […]...

Я не люблю няпраўду Я не люблю няпраўду – не няправых Яны ў яе руках як інструмент Ім дадзеная быццам для забавы Сваім мячом […]...

Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна А. Э. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна, Там, дзе сонца паўднёвае ззяе як Бог, Твае плечы у сне уздымаюцца […]...

Табе, з прытомленым сэрцам Табе, з прытомленым сэрцам, Прысыпанаму сівізной, Хочацца зноўку сустрэцца З далёкай сваёй вясной. З той, што выходзіла адвячоркам Да возера […]...

Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...

Дом Дом Для нас – новы дзень І дзённая зорка першая І дзённая зорка. За лепшае падаецца драбнейшае, апошняя зорка ранку […]...

Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...

Вяшчун Што збудзіла цябе у вандроўку ўначы? Ці не Зорка, што радуе неба? Будзе цёмны гушчар за табою сачыць, Але ў […]...

Жар спакусы і холад адчаю Жар спакусы і холад адчаю Загасілі зноў свечку-душу… Запаветнае слова “кахаю” Я даўно не кажу, не пішу. І сказаць не […]...

Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...

ДЫМ ДА ГАРЫ Нешта даўгое пяе калаўрот, Голасам сонным, поўсцю авечай. А ад зачыненых нанач варот- Тумана шматкі да самай рэчкі. Ноч абгарне, […]...

Ноч. Халодная зямлянка Ноч. Халодная зямлянка. Перастрэлка. Цішыня. Неба чыстае, як шклянка. Тупат быстрага каня. Мы пазналі без памылкі, Што пад сховай цемнаты […]...

Чарка-шкварка – выпіваць і Рэмарка пачытаць Чарка-шкварка – выпіваць, І Рэмарка пачытаць. Тры камрады І пра фронт, Сэрца краты Быццам дронт, Што лятаць не можа, ўзвіцца, […]...

Аднакласнікі Трэба развітвацца. Вострыя стрэлкі Робяць укол – час настаў. Выпіта была без меры гарэлкі (Мераць яе я не стаў), Як […]...

He журуся, што час адлятае He журуся, што час адлятае, Толькі хай праз мяне ён ляціць I ў прадонне душы ападае З яго тое, што […]...