Верш Хмары плаваюць над намі
Хмары плаваюць над намі,
Зеляніна ўсё радзей.
Раз’яднанне, раз’яднанне
Дрэў, і птушак, і людзей.
Лісця жоўтае кружэнне,
Насцярожанасць травы.
Адчужэнне, адчужэнне
Ад высокай сінявы.
Гром апошні раз прагрукаў…
Дзе самоту мне падзець?
Ток і лазня, печ і грубка,
Вы ядналі век людзей.
Што людзей яднае зараз?
А ўсё тое ж: поле, цэх.
Часам чара, часам кара,
Часам грэх, а часам смех.
А суседзі сына жэняць,
Тут не восеньскі настрой…
Лісця жоўтае кружэнне,
Спелы яблычны настой.
Ещё вершы:
- Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...
- Жураўліная чарада Жураўліная чарада Цёпла пасміхаецца Сонца залацістае. Над зямлёй вясноваю – Небачка ўрачыстае. Над ляском, над горкаю Жураўлі ляцяць, Рымскаю пяцёркаю […]...
- Не знаю ці хмары развеюцца Не знаю, ці хмары развеюцца. Шторм цягне з сабой цемру волакам, Разбіўшы пасудзіну месяца На рыфах грымотнага воблака. Не знаю, […]...
- Праплываюць хутка хмары ў нябёсах Праплываюць хутка хмары ў нябёсах, Выносячы з сабой ўсе благія успаміны. Як ў люстэрку адлюстроўваецца ў нашых лёсах Ўсеагульнага прагрэса […]...
- Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Вайна, але ў адным двары сустрэў Я выхадцаў з распаленага пекла – Старыя купы […]...
- Лёс. Воля. Нацыя Лёс. Воля. Нацыя. Хмары. Над дахамі. Смерць. Радыяцыя. Чорнымі птахамі. Побач. Чарнобыль. І страшная хмара. Адольф Гітлер. Сталін. А лёс […]...
- Пад восень Пажаўцелі лісця, парудзелі, адляцела маладосць. І на гэтай каруселі больш гайдацца досыць. У апошні вечар да зямлі прыпасці, сырасцю надыхацца […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Аблокі і хмары Ты – аблачнынка між хмар – Воўчых зграй, Якія плывуць па небе Услед за ахвярамі Сонечных удараў. Я – твой […]...
- Дзе той час, калі над намі Дзе той час, калі над намі, Зоркі ў небе ярка ззялі, Ветрык цеплы дзьмуў у твар, Шмат было надзей і […]...
- Над намі лётаюць самалёты Над намі лётаюць самалёты. А мары ціха крадуць рэальнасьць. Зьбегчы і зькнуць. Забіць на сталасьць. Крануць паветра шчасьлівым ротам. Над […]...
- Паміж намі не было нічога “Mіe;dzy namі nіc nіe by? o…” Adam Asnyk Паміж намі не было нічога: Ні прызнанняў, ні сустрэч, ні слоў. Але, […]...
- Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
- Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...
- Памiж летам i восенню Памiж летам i восенню Ёсць пара – Спачуванне. Спачувае лес возеру, Лесу – я спачуваю. Мы пад небам адзiным Тры […]...
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
- Вёска родная, чым страчаеш Вёска родная, чым страчаеш ты свайго жыхара маладога? Лісця золатам высцілаеш – бачу – ты для яго дарогу. Шчырасць сонечнага […]...
- Чырвоная зорка Шалеюць паны з Уол-стрыта і Сіці I лёкаі іх на прадажных задворках: – У розных краінах на свеце, Глядзіце, – […]...
- Доля мая жытняя Калі я цябе пакінуў, Кранула асцём успамінаў Ты, поле маё старажытнае – Доля мая жытняя. Даруй мне за ўцёкі злачынныя. […]...
- Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...
- Вечарына-вечарына Вечарына-вечарына Ой, згубiла мацi сына Сын iз дзеўкай недзе ходзiць Душу мацi цiха зводзiць Вечарына-вечарына Гору матчыну прычына А шукаць […]...
- Навошта берагчы струны Навошта берагчы струны, Калі жыцце не беражэ нас… Разбіць цішыню музыкай, Але не разбіць адзіноту… Зорны дождж… Падаюць ціха зоркі… […]...
- Францішак Багушэвіч Чутна ў родным краi Й па-за краем, На край свету чутна: Ад душы, Як само сумленне, Дудка грае, – Трубамi […]...
- Пакляніся мне “Пакляніся мне, любы мой сыне, Што не здрадзіш ты роднай Айчыне І жыццём сваім, сыне адзіны, Бараніць будзеш нашу Радзіму. […]...
- Жарсьць Мой грэх сьмяротны – гэта ты. Я так кахаў цябе аддана – да першароднай яснаты на дне сьвітальнага тумана. Мой […]...
- Колькі па свеце схадзілі Колькі па свеце схадзілі, Ператапталі бяды, Толькі дыханне Радзімы Кліча здалёку заўжды. Лепшая ж песня ці спета? Ў красках гарыць […]...
- БЕЛаРУСЬ. Захад Смаленскага княства, 1201- шы год Друцк беларускі, горад сла́ўны, На Друці рацэ, беразе пра́вым. Тут праходзіць адзін са шляхоў, Шляхоў у грэкі, з варажскіх вярхоў. […]...
- Вальс Сыплецца, кружыцца жоўтае лісце, Восень балюе з халодным Дажджом. Успамінае, як былі калісьці Прыгожай дзяўчынай і юнаком: -Дождж, мой каханы, […]...
- Падбіты танк Грозных танкаў сталёвыя жэрлы Прапаролі шкляны небасхіл. I вада яшчэ дробна дрыжэла, I зямля ляжала без сіл. Запяклася на ўскрайках […]...
- Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся У святыя абрысы бацькоўскай зямлi. На чужыя спакусы душой не паддайся, Каб нашчадкi мяне за […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- Дажджлівае надвор’е Дажджлівае надвор’е, Кастрычніцкая слота. Дождж-імжака, дождж-свавольнік Ахінуў сабою горад, Лісьце жоўтае каштанаў На траве пажухлай мокне… А здаецца – нібы […]...
- Птушка Таўраваў адзінотаю твары бязлітасны студзень, І шальныя вужакі пускаў пад нагамі людзей, Ну а мне загадаў: – Шэрай птушкай спяваці […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
- Галасы фрэсак Мы – фрэскі на сцяне сабора. Раздаўшы колеры вякам, Глядзім з дапытлівым дакорам У твары вам, у душы вам. Мы […]...
- Цябе Цябе… і толькі я цябе кахаю! Ты бачыш? Стала я зусім другая. Маўчыш… не ведаеш што трэба адказаць? Тады ідзі, […]...
- Ліпень 1992 года Заліўнога дажджу дай нам, Божа! Хопіць гэтай праклятай спякоты! Колькі мучыць зямлю нашу можна, Зазлаваўся на нас так за што […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...