Верш Адплывае на захад гарматны гром

Ещё вершы:

1. Не пазірай на захад сонца з жалем Не пазірай на захад сонца з жалем. Вер: наша радасць нес не абміне. Надыдзе ноч – сваё святло запалім: лучынку, […]...
2. Гром На голы лес зязюля кукавала: Вясна, нібыта сонная, ішла. He кукавала птушка, а крычала, I крык ляцеў адчайны з-пад крыла. […]...
3. Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...
4. Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
5. Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
6. Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа, трымціціць на далоні сняжынкай-слязой. Што – памяць забрала, што – снежань заснежыў, а нешта […]...
7. Хвюрэр Нацыянал-Круткінізму Калі я стану хвюрэрам(а можа толькі Мюллерам) У нас праз кожныя гады чатыры будуць адбывацца: Народныя, свабодныя “Выбары-выбары не галасуюць […]...
8. Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
9. Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...
10. Чаму гром злуецца А лугам, кругам Ішла вясёлка, Букет збірала – Да зёлкі зёлка. Ішла памалу, Знайшла тасёмку, З промняў звязала Вязёнку-ясёнку. Яшчэ […]...
11. І нанова красавік пачне адлік Кастусю Арцямкову І нанова красавік пачне адлік, І ад гэтага, мой браце, не ўцячэш… А наперадзе – схаванага падлік, А […]...
12. Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
13. БЕЛаРУСЬ. Захад Смаленскага княства, 1201- шы год Друцк беларускі, горад сла́ўны, На Друці рацэ, беразе пра́вым. Тут праходзіць адзін са шляхоў, Шляхоў у грэкі, з варажскіх вярхоў. […]...
14. Упэўненасць – толькі крок па зямлі Упэўненасць – Толькі крок па зямлі, Толькі адзін крок. Святое Пэўна не стане святым Толькі ад нашых ног. Каханне Не […]...
15. Ізноўку гром на лес, на голы Ізноўку гром на лес, на голы, I хмурацца сябры мае: У сэрцы нейкі даўні голас Сігнал трывожны падае. Нябёсы грозяць […]...
16. Першы гром Сабою сонца засланіўшы, Размову хмары пачалі, Што зіму доўгую, стаміўшы Сугробы снега забралі. Вятры ганяюць іх па небе, Бо ўсе […]...
17. Вея Вея шукае Забытыя сцежкі, Кожную з іх не міне… Словы прыходзяць Жадана і ўсцешна: “Дзякуй табе за мяне…” Дзякуй табе […]...
18. Кругі Наканаваная мінута, Нікога ты не абышла. Над безданню ўзнялася крута Твая няўмольная скала, З якой і я зірнуць павінен, Пачуўшы […]...
19. Адыходзіць, адплывае дзень за небакрай Адыходзіць, адплывае дзень за небакрай. Сустракай, прырода-маці, вечар, сустракай. Ўсе нябёсы зацягнула шэраю смугой, Ледзь калыша ветрык дрэвы – ўсюды […]...
20. Шпакоўня Мы дома шпакоўню зробім! дакладней, ты зробіш сам. я буду яе размалёўваць, каб ярка было шпакам. Павесім яе на дрэве, […]...
21. Бабулька “Бабулька” Адзета неяк старамодна Кіек, сагнутая спіна Ідзе паволі, асцярожна Відаць не з гораду яна Ніхто яе не сустракае Адна […]...
22. Маей піле 2 Зноў мне вяртацца з працы дадому, Зноў там чакае піла. Ранкам і вечарам, колькі есць моцы Піліць як можа яна. […]...
23. Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...
24. Ёсць два будынкі Ёсць два будынкі ( Хатыніцкай СШ-135 год ) На скрыжаванні нялёгкіх жыццёвых дарог Ёсць два будынкі, якія душу саграваюць, Родная […]...
25. Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...
26. Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
27. Далёкі гром Маланка вогненным багром Цяжкія крыгі хмар разводзіць, Па небасхіле ўладна ходзіць Далёкі гром. Цярэбіць пушчу напралом, То глуха стогне, то […]...
28. Калі мяне ня будзе Адчыняй усе вокны, хай будзе сьвежае паветра, Хай сонца пабудзе з табой, каханку, Калі мяне ня будзе! Апрані лепшы гарнітур […]...
29. СОН ДАЎЖЫНЁЮ Ў ЖЫЦЦЁ Усё як быццам i не так, У нейкiм сне я зноў ўбачу – Жалобна клiча чорны грак, Напэўна, гэта нешта […]...
30. Над балотам захад сонца Над балотам захад сонца. Пасярод, нібыта рана, Багны дрогкае вакенца Чырванее. За парканам З трысьнягу, аеру, хлуду Цішыня – як […]...
31. Без перакосаў вельмі цяжка Без перакосаў вельмі цяжка, Без перакосаў – аніяк! I як куратнік наша хатка, Дзе ўсё – касяк-перакасяк. Нядоўга пляскалі мы […]...
32. Хто-я? Беларусь ці Ліцьва? Гэта роднае. Аднаўляемся мы, Кожны час. Памянулі мы наша, Мінулае. Разам йшлі мы Як ў гэты калгас. […]...
33. Спеў новых дзён Лясы і палеткі, гаі і азёры, Зямля нашых продкаў, дзядоў і бацькоў! Ты многа зазнала I ліха, і гора, Ды […]...
34. Чорны бусел Стань ля Прыпяці, Любуйся, Прыхаваўшыся ў лазе. Чорны бусел, Чорны бусел На адной стаіць назе. Я люблю буслоў і белых, […]...
35. Размова з нашчадкамі Неверагодна, неверагодна! Мы ўжо для будучыні непрыгодны, I для сучаснасці мы непрыгодны: Нашы нашчадкі – Люд не лагодны. Мы кансерватары […]...
36. Скакнуць бы конікам з травы Скакнуць бы конікам з травы, Кажанам неба прачарціць – І жыць, як гэты свет жыве: У цэльнай праўдзе, без ілжы. […]...
37. Ліпеньскі гром і лівень Аддаю табе ліпеньскі гром, Перапоўпены летняй задухай, Што сп’янела ідзе напралом, – Не ўцякай, пачакай, паслухай. Падары, прашу, наўзамен Мне […]...
38. Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
39. Ведзьма Ведзьма Я не чарауніца – ведзьма маладая Добрым людзям побач гора не жадаю. Разумею птушак і звяроу размовы, І на […]...
40. Брэсту Ты з папялішчаў і руінаў Устаў у велічы жывой, Тут кожны камень і цагліна Акроплены тваёй крывёй. Ты не схіснуўся […]...