Верш Над возерам
Возера дрэмле…
Вербы зялёныя
стан пахілілі
на сонную гладзь,
ў постаці ціхай,
пад ночы апонаю,
сны старажытнасці сняць.
Ўдовы-бярозы
сваімі каралямі
горда глядзяцца
ў люстэрка вады;
ззяюць крыштальнымі,
дзіўнымі хвалямі,
сцелюць на воду
адбіткі-сляды.
Месяц-юнак,
круглаліцы, бялявы,
поглядам ніжа
азёрную глыб,
косы спусціўшы
на ўдумныя з’явы,
ціха плыве
над разлогам сяліб.
Зоры гараць
па-над возерам вольным,
човен цалуе
спакойную сінь,
плаўна калышацца
ўзмахам павольным,
будзіць нямую,
застыўшую плынь.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мерзлы месяц з-за гор васількамі Мерзлы месяц з-за гор васількамі Перасыпаў азёрную сінь. Стыне ўсё… Ледзянымі сярпамі Выйшла восень рабіну касіць. Тоўпы зор снегавым пералівам […]...
- Бор Бор грозны. Бор гудзіць. Кашлатых сосен строй грамады хмар ірве, Асенніх чорных бур па дрэвах крык плыве… Бор грозны. Бор […]...
- Дзед і шчупак Было неба то сіняе, то ружовае, А пад ім малая хатка рыбака… І было, як неба, возера шырокае, Шумела там […]...
- На Свіцязі Калі я з возерам спаткаўся, Здаўна Міцкевіч што ўсхваляў, Дык ў месца гэта закахаўся, Бы… свіцязяначку спаткаў. Ці з чар […]...
- Рыбачка з Набярэжнай Рыбачка з Набярэжнай Над возерам духоў плыў водар, як кветак водар над лужком. Яна рыбачыць трошкі воддаль ад рыбаловаў-мужыкоў. Яе […]...
- ВОЗЕРА РУДАКОВА Паблізу ад возера Нарач ёсць возера Рудакова, адметнае глыбінёю, – нырнеш – не дастанеш дна. А жывяць яго крыніцы няспынна […]...
- Ноч на возеры Ноч на возеры. Ціха над возерам сонным. Спіць асака і чарот. Месяц на небе гуляе, Кінуушы вокал россып пяшчот. Да […]...
- ПЕЧ Гараць вочы, гараць сэрцы, гараць душы, толькі верце, што на свеце гарыць усё, як і шчырасць так і зло. Гараць […]...
- Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
- Пойня Поўны месяц у небе, Учора прыкрыў зоры, Быццам тое кола, Нібы лодка ў моры. Але калі лодка, – Кола не […]...
- Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
- Мама падрэзала косы Быццам палын у пракосах, Частая сівень імжыць. Мама падрэзала косы – Стала іх цяжка насіць. Вёрсты смылелі даўгія, Доўгія ночы […]...
- На апошняй вярсце Позні мой вечар, як ціхая восень: Долу злятаюць лісты. Гэта – пара і жніва, і дакосін Каля апошняй вярсты. Сонца […]...
- На Возеры Нас возера прысніла Нас возера вязло і літасці прасіла Кляновае вясло Спакойная вада На беразе вуголле А нехта спіць, відаць […]...
- На пракосах Ад зары прабег прамень шырокі, косы. Ад мянташак зазвінелі дружна косы. А на сэрцы аднаго з касцоў вяселле – Расплятуцца […]...
- Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...
- З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...
- Аблога Агні гараць на вежах. Вораг блізка. Бывай, мой дружа! Нам не адстаяць Ні дом, дзе мы гайдаліся ў калысках, Ні […]...
- Золак вясны Зара ружовая абуджвае далі I сны таемныя скідае шыр-разгон; Гамоняць, вольныя, спяваюць струны-хвалі Жыцця бурлівага. Гудзе сталёвы звон. На ўлонні […]...
- Лірычнае Заблішчалі світальныя росы На суквеццях высокай травы. Ой вы, косы, дзявочыя косы! Як жа сэрца хвалюеце вы. Краявіду нябачна ў […]...
- Яшчэ схіляецца ў журбе Яшчэ схіляецца ў журбе Надзея блізкіх і гаротных, Яшчэ не кожны сам сабе Сказаў аб страшным, беззваротным, А ўжо над […]...
- Рэквіем рукапісам Казалі, – рукапісы не гараць, А я аднойчы бачыў, як гарэлі У печы Галубковы акварэлі, Як вершы адпраўлялі паміраць, Сагрэтыя […]...
- Успомні Успомні, як гарэлі дрэвы тыя у зіхаценні сонечным яскравым! Чырвоныя, як зліткі залатыя, ды бронзай адбівалі промні травы. Як возера […]...
- Нас возера прысніла Нас возера прысніла. Нас возера вязло. І літасці прасіла Кляновае вясло. Спакойная вада. На беразе вуголле. А нехта спіць, відаць, […]...
- Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
- Зорачкі Зорачкі ціха мігцяцца ў сусвеце. Хочацца зрэдку зірнуць ў вышыню, Кінуць пагляд з адзінокай планеты Ў светлую, ясную зорную мглу. […]...
- Дзе ты, чарнавокая Дзе ты, чарнавокая, Блiзкая, далёкая, Светлая, падобная вясне? Можа ў гэты вечар Ты чакаеш стрэчы I таксама марыш пра мяне?! […]...
- Спакой Світанак. Вее ветрык свежасцю. Пяшчота травеньскай красы. Яліны прывіднымі вежамі Стаяць, сівыя ад расы. Галлё бяроз ярчэе кроплямі, Асіны ціха […]...
- Гараць рабіны за вакном Гараць рабiны за вакном Гараць рабiны за вакном I клён стаiць жоўтагаловы. Зямля пакрыта дываном З прыгожых лiсцяў каляровых. Курлычуць […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- Пані растаньне Прашу літасьці, пані растаньне, Ваша зграя мне спрэс няўмогу. Шэрых дзён халастых адлятаньне Я камячу ў анучу-дарогу. На падступных апаленых […]...
- Летняя раса Як брыльянты, рассявае Ночка летняя расіцу, Туманамі спавівае Луг зялёны над крыніцай. А як раніца настане, Бліскі сонца загуляюць, – […]...
- Прагулка на выратавальным катэры Прагулка на выратавальным катары Адчаліўшы ва ўсёй красе, пакінуў ззаду пляж стракаты, па гладзі возера нясе мяне выратавальны катар. А […]...
- Сышоў мастак у глыб карціны Сышоў мастак у глыб карціны, і тут няма яго, ў адчаі я бачу толькі процьму спінаў, і не адрозню – […]...
- Хмара Поглядам стомленым абгляджу Чараванае наваколле. Жывых сярод не знайду Адтуленых цемрай няволі. Табе падаецца гэта жыццё, Іскрыстасмць знаходзіш у слове. […]...
- А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
- У гэтыя дні Нас не пыталіся хто мы У гэтыя дні за граніцай. Братам мы даўно вядомы, А ворагі ведалі мсціўцаў. Браты нас […]...
- На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...
- Гітара грае блюз Гітара грае блюз. Сусед да сценкі – вуха. Ён мае добры густ – Не можа не падслухаць. Другую ноч запар […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...