Верш Нуждзіной Тамары Сяргееўне
Верш:
Партрэт Ваш напісаць не цяжка.
Прырода ўсё Вам шчодра аддала:
Не простая руплівіца – мурашка –
Скарынаўская мудрая пчала
Сакральнасць слоў мастацкіх разгадала,
Каб чуйным сэрцам іх абагавіць.
І як Колас, Мележ ці Купала,
Да болю край палынны свой любіць.
А маладыя ветраныя душы
Расціць у праўдзе, волі і красе.
Бо хто дабру сумленна гэтак служыць,–
Душа таго святлом вясны расце.
Яе праменні – у адданых вучнях.
І цепліцца надзея у грудзях:
Калі між нас такая роднасць, лучнасць, —
Шчаслівым будзе Беларускі Шлях.
Настаўнік мой, а Ваш жыццёвы поўдзень
І надалей хай ясніцца святлом.
Хай смех дачушкі Ваша сэрца поўніць.
Жывіце пад анёлавым крылом.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сасна Сасна ў задуменні, Сасна, нібы ў сне. I сонца праменні Гараць на сасне. Чаго ж уздыхае Вяршыня сасны, Калі пралятае […]...
- Асенняе каханне Што восень прынесла мне гэта? Прыгоды, стасункі, змаганні І восень мне лепей за лета, Калі існуе ў ёй каханне… Як […]...
- Пабеглі ручайкі Пабеглі ручайкі… ******************************* Вясна шыбуе напрасткі – Паддаўся люты ёй нарэшце. Ужо пабеглі ручайкі, І вецер цёплы ў ладкі плешча. […]...
- Праз яе Заведзеная надзея памерла. Надзея, мабыць, якой не было, Надзея, якая магла быць Ды толькі ўсё кудысь адышло. Мы верым у […]...
- Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...
- Душа чалавечая Душа чалавечая – Тая ж крыніца. Струменіць, бруіць, Разліваецца – Покуль дабром і святлом, Любоўю, каханнем Яе напаўняеш. А замуціш […]...
- Спяваюць жанчыны Спяваюць жанчыны ў святочна прыбраным пакоі. За вокнамі шэрань, вясковая ціш і спакой. Бялеюць хусцінкі, ківаюць у такт галавою, Пануе […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ЯНІШЧЫЦ (20.11.1948-25.11.1988) Жыццё кароткае, як ноч, што забівае, І вечнае, як верш, які з душы ўсплывае, Як з неба зорка, да […]...
- Беларусам Я равеснік айчыны маёй Я расту як і ты Беларусь Беларускаю, дружнай сямьёй Я ўсюды заўжды ганарусь Ганарусь я адвагай […]...
- Не чакай! Напэўна, усе добра ведаюць песню N. R. M. “Тры чарапахі”. Так, я набралася смеласці зрабіць свой варыянт. Вось, што атрымалася. […]...
- Надзея для чакання лепшая сяброўка Надзея для чакання лепшая сяброўка, У іх бясконцая вандроўка. Надзея душы акрыляе, Чаканне сілы адымае. Бяда, калі яны пачнуць сварыцца, […]...
- Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
- Твой дзень Устань да сонца, Хай само Яно цябе сустрэне,- З ягоным Звяжуцца ў вязьмо І дня твайго праменні. Жалеза куй, Гані […]...
- Нібыта зорачкі ўначы Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. Мой сум і боль куды падзелі? Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. […]...
- За Ільічом Упарта, цвёрда і натхнёна, Гартуючыся на хаду, Ідзе нястомная калона – I рады я, што ў ёй іду. Яна мільённая. […]...
- Жабракі Час прыйшоў – я пра бацьку Мушу верш напісаць Хоць яму не убачыць Гэты верш, не чытаць Не паслухаць ад […]...
- Першая вясна О слёзы першыя вясны – Як слёзы першыя кахання… Вы змылі чараў зімніх сны – Паўсюль прасветленасць літання. Сышоў у […]...
- Летні дождж А летні дождж Нам цеплыні Падорыць больш Чым прамяні Ад электрычнасці слупоў, Што не народзячы грыбоў, Задушаць зноў сваім святлом. […]...
- Калі ўсміхаюцца зоркі Калі ўсміхаюцца зоркі, А сэрца трапешча ў грудзях, Бы птушка ў няволі гаротнай – Каханню пракладзены шлях. Калі ўсміхаюцца вочы, […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...
- Прызямлённае Не жывем у лесе, людзі. Не на хутары якім. Але ў кожным госці брудзім падазрэннем аб благім. Недавер хай і […]...
- ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
- А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...
- N Скупое восеньскае сонца Лістоту жоўту дрэў цалуе. І клёны ськідваюць Свой зоркавы дэсант. Ізноў душа Бязважкасьці жадае, І на пяры […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- Набат Або нам быць? Або не быць? Каму зварот? Сабе? Нашчадкам? Калі неведама, як жыць, Шукаюць гурт, згубіўшы статак. Статычны цень […]...
- КРАСУНЯ-САМОТА Красуня-Самота, жыццё – адзінота, сляпая надзея, што ў стоптаных ботах блукае па цемры. Навокал – балота, і нейкія стогнуць там, […]...
- Пальцы Жоўтых Кляновых Лістоў Пальцы жоўтых кляновых лістоў мкнуцца восень схапіць за шыю. Не парушаць яе хараство, не парушаць лісты залатыя. Клён у вокны […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- Не бойся таго Не бойся таго… Не бойся таго, Хто у вочы табе Праўду калючую кажа. А бойся таго, Хто у вочы табе […]...
- Сто песень… Сто жывых паданняў Сто песень… Сто жывых паданняў… Сто дум… I сто адказаў ім… I сто – са ста дарог – жаданняў, I […]...
- Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
- Я не люблю ні белых, ні чырвоных Я не люблю ні белых, ні чырвоных – Рабства і насілля не люблю. Не люблю, калі ў лугах зялёных Росы […]...
- За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
- Каханьне сэрцу не пакута Каханьне сэрцу не пакута, Яно цяпло душы твае; Калі душа, што льдом закута, У тых заковах адтае, Калі зь яе […]...
- У парыве вечнага імкнення У парыве вечнага імкнення, Блукаў па краю пустаты, Шукаў я там душы свячэнне, Крыніцу светлай чысціні Я верыў, марыў, спадзяваўся, […]...