Верш Той самы менскі краявід
Той самы менскі краявід,
Адно што сонца стала болей:
Мінаецца зіма паволі
І птаства з выраю ляціць.
Наперад выглядалі шлях,
Няўцям тады было нікому,
Што ўсе мы вернемся дадому,
Як стомімся ў чужых краях.
І я хачела кіраваць
Жыццем. Выпроствала я крылы,
А доля мне інакш судзіла:
Дзіця вучыла калыхаць.
Зноў пазіраю ў вышыню
І мне сусуецца па ўзлетах…
Іду сабе ў гумовых ботах.
Вам здасца, плачу? Не – пяю!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сыйду Сыйду са сцежкі я тваёй, Як цень з няведамага краю, Хоць і не вырву ўжо з грудзей Таго, з чым […]...
- МОЙ САМЫ МАЛАДЫ Аляксею Ходасу Не ўпершыню пакойчык твой прыбраны, І пыл з твайго “фано” паспелі сцерці. Ну, і чаго папёрся ў той […]...
- Ты вучыла мяне чакаць Ты вучыла мяне чакаць І цярпець шматгадзінныя зборы. Я стараўся быць бездакорным, Нават слова не смеў сказаць. Ты вучыла дарослым […]...
- Дзіця, паэт і маска Дзіця яшчэ не знае стратаў. Яно яшчэ не носіць маску. Дзіця гуляе з рутай – мятай І верыць самым лепшым […]...
- Самы геніяльны Калі патрабуе жыццевая мэта, Калі сярод ночы не хочыцца спаць, Душа ў сумленні жывога паэта Натхненне дае, што патрэбна пісаць. […]...
- Ты галоўна ведай Нейкі звон у дзверы, Я на гук той крочыў, Вочы, з сноў, там бачу, Пульс уверх падскочыў! Неяк страціў розум, […]...
- Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
- Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...
- На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...
- Па снезе Разам па сугробам, па снезе ў калена, ішлі мы на свет, матылямі кахання. Шаптала на вуха, мне мяцель-завіруха, што каханне […]...
- БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
- Доля мая жытняя Калі я цябе пакінуў, Кранула асцём успамінаў Ты, поле маё старажытнае – Доля мая жытняя. Даруй мне за ўцёкі злачынныя. […]...
- Першая сустрэча Першая сустрэча Вось і стрэліся ўпершыню. Гляджу на ружовы тварык. Два месяцы у вышыню Ляцелі малітвы-мары. Шкада, што змарыў цябе […]...
- Бусліха Узняўшы неба сіні шал, Хістаючы аблокаў крыгі, Бусліхі белая душа Трывожна развінае крылы. Ад гнёздаў цёплых немаўлят, Што ўпершыню вітаюць […]...
- Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
- Не трэба мне казаць “бывай Не трэба мне казаць “бывай”, Бо сэрца больш не вытрывае болю. Ты лепш з жыццём мяне вітай, Жыццём, якое будзе […]...
- Ад немаўленства маннай кашы Ад немаўленства маннай кашы Імгненьні капаюць, цурчаць, Каб чырвань гліны долі нашай Муром цагляным збудаваць. Доля адна ірвецца гмахам, На […]...
- Мая Радзіма радная Мая Радзіма, радная ты мне прыгажосць дадала! І нам беларусам бездзешным ты нам Маладосць аддала! Ты нас вучыла жыццю! Беларуская […]...
- Сваё шчасце Сум і радасць, смех і слёзы – Мае мілыя бярозы, Дзе знайшоў сваё я шчасце Ў вобразе пяшчотнай страсці. Калыханка […]...
- Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
- Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
- Забытаму жаўнеру Забытаму жаўнеру. Глеба Ржэва не воцат, А іржа ад крыві, Наўгародскім балотам Грэбляй косьці ляглі І жаўнерская доля Не прыймае […]...
- Пісьмо Дзень добры, спадарыня мая. пішу вам, таму што не магу я болей. трываць разлуку, ідзе з пад ног зямля. бяз […]...
- Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
- На “сесіі Пайшла традыцыя такая: Увесну сонейка з-за хмар – Лявон свой трактар пакідае, Хоць ён някепскі гаспадар. На працу ён ужо […]...
- ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...
- Бабровы сьлёзы Бабровы сьлёзы. Бабровы клопат гольный, жыць каля ракі, Ляпіць на глее, гольлях, буды, заплыты, А іх рака змывае сьмецьцем кожны […]...
- Карусель – Вы паспелі? – Мы паспелі! – Вы паселі? – Мы паселі! І адразу паляцелі на вясёлай каруселі. Аж за […]...
- Сястронкі А сосны нагадалі мне Сястронкі. Сястрыцы-сосны, я начэй не сплю, Ляціць мой бусел да лясной старонкі, Калыша крыламі пшанічную зямлю. […]...
- Ты цуд, канешне, інакш не скажаш Ты цуд, канешне, інакш не скажаш, Але я зноў раблю крок назад. І ў маім сэрцы балюча так жа, Я […]...
- Ты мне інакш не гавары Ты мне інакш не гавары. Усё вастрэй аб доме памяць, Калі ў скверы на кастры Зноў восень дворнічыхі паляць. Гарыць […]...
- “Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...
- Вызваленне Гарматы абвясцілі наступленне. Мы Беларусі неслі вызваленне. Дзень памірае Хмуры, невыносны. Ідзём утрох Пад каравулам соснаў. Як вартавы, Што толькі […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- Цішыня ў вёсцы ранкам Цішыня ў вёсцы ранкам, Брэх сабак за снегам скуты… Брыва хмурыць на світанку, Лес, бязмоўем апрануты. Цяжкім выцягнуўся пасам, Нерухома […]...
- Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны, І журба ахутала сэрца маё… Вось пабеглі зноў слязінак кроплі, Каб балючае прыціхла […]...
- Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
- Рамонак і пчолка Пакахаў рамонак залатую пчолку, Туліць да прынцэсы жоўтую галоўку, На руках-лісточках гойдае, мілуе, Шараю гадзінай да яе чаруе. Апускае вочкі […]...
- Выпіты да дна жыццём Выпіты да дна жыццём, Сэрцам выгарэў балючым. Пазабыты светлым днём, Промнем спалены пякучым. Мне б глыток вады гаючай, Каб забыць, […]...
- …не веру, як ты не прасі Не веру, як ты не прасі, Мне ўжо свайго хапіла болю. І ў сэрцы зноў яго насіць Я не хачу, […]...