Верш ЧЫСТЫ ВОБРАЗ

Ещё вершы:

1. Студзеньскае Зіма зноў сыпле мяккі снег, А бель – аж вочы адбірае, І нечы ранні санны бег Завея следам замятае. На […]...
2. Твой вобраз гадамі я складаю Твой вобраз гадамі я складаю Са спеву птушак ранішняй парой, Са снегу, што божы свет хавае, І з неба з […]...
3. Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
4. Бялюткі чысты першы снег Бялюткі чысты першы снег, Нібы дзіця зусім малое, Чамусьці выклікае смех І не дае крыху спакою. Надзіва ён не слепіць […]...
5. Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
6. Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз дзіцяці Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз – вобраз дзіцяці. Бадай што лепшым вершам лепшым вядомым мне вершам я назваў бы […]...
7. Усплывае самотны твой вобраз Усплывае самотны твой вобраз… У грудзях закіпае цяпло, Ды астуджвае ўнутраны голас: “Не ўзнавіць, не вярнуць, што прайшло!” Калыхаецца бель […]...
8. Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
9. Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
10. След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...
11. Таемны вобраз тваёй прыгажосці Таемны вобраз тваёй прыгажосці З каханнем глядзіць на мяне заўжды. Жанчына, цябе нарадзіў хтосьці, Жанчына, адна для мяне ў сэрцы […]...
12. Балада снегу Падае снег на сэрца, He баючыся растаць, Бо сэрца на песню бярэцца – На цэлы свет спяваць. Куды ж ты, […]...
13. БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...
14. Заўсёды так: як дрэнна штось Заўсёды так: як дрэнна штось, Не скарджуся нiкому, iмчу туды, дзе я не госць,? Спяшаюся дадому. Зноў уяўляю, як здалёк […]...
15. Чыстае каханне Хрусталю горнага чысцей Маё бязмежнае каханне. Нябесных зор яно ярчэй, Ад сэрца йдзе замілаванне. Любімы светлы вобраз твой, Хвалюя, душу […]...
16. Разам з людзьмі Я не скажу, што бачыў свет. Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой […]...
17. Помніш, калі мы з табою Помніш, калі мы з табою Прысак рабіны збіралі – Вецер рваў лісце рабое, Долу пускаў па спіралі?.. Золка было ў […]...
18. Помнiш, калi мы з табою Помнiш, калi мы з табою Прысак рабiны збiралi – Вецер рваў лiсце рабое, Долу пускаў па спiралi?.. Золка было ў […]...
19. МАЛiТВА ЗА КРАЙ Зайду ў свой храм – на бераг рэчкi, Дастану – хлеб… Пастаўлю – свечкi… Укленчу ў травы – памалюся За […]...
20. Гляджу у блакiтныя вочы Гляджу у блакiтныя вочы I бачу бяздоннае неба, Як зоркi мiгцяць сярод ночы – Мне ж болей нiчога не трэба. […]...
21. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
22. Гляджу ў блакiтныя вочы Гляджу ў блакiтныя вочы I бачу бяздоннае неба, Як зоркi мiгцяць сярод ночы – Мне ж болей нiчога не трэба. […]...
23. Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
24. Зіма ў Менску І яркае неба, і яркае сонца, І дымам з трубы курыцца. Снег чорны – снег белы – Снег брудны – […]...
25. Над Белаю Руссю Над Белаю Руссю – белы снег, Нібыта чыстае сумленне, Нібыта светлае збавенне За самы патаемны грэх. На досвітку запахне снег […]...
26. Камсамольцам Прывет вам, племя маладое, Зямель савецкіх яснацвет! Дарога ваша – шлях герояў, У новы дзень бліскучы след. Як сонца, першыя […]...
27. Ялінка Снег сыпаў ноч, пасля другую- Пад цяжарам сагнуўся бор. Шкада ялінку мне малую – Не можа скінуць снег на дол. […]...
28. * * * Як балюча! Як крыўдна! Як горка ” А свет ізноў на вастрыні надзей” Я. Янішчыц Як балюча! Як крыўдна! Як горка… Там вайна!.. На суседскім падворку. […]...
29. Першы сноп Першы сноп я зажынаю, Зажынаю. Перавяслам, нібы долю, спавіваю, Спавіваю. Дзякуй, ніўка, што ўрадзіла, Што ўрадзіла. Дзякуй, сонца, што свяціла, […]...
30. БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
31. БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
32. Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...
33. МІЛУЕШСЯ РУЖОВЫМ МІЛУЕШСЯ РУЖОВЫМ Плывуць мігранты-пілігрымы Па хвалях рызыкі у шчасця дым, Пакінуўшы радзімыя хаціны Далей ад насцярожанай бяды; Мігруюць з верай, […]...
34. Ісціна Спарадзіла мяне маці ў белы свет. Апусціла на ламачча. След у след Па карчах ды па балотах Пацягнуўся я з […]...
35. Неспадзявана рыпнуць дзверы Неспадзявана рыпнуць дзверы I моўчкі выпусцяць мяне. Марозны ранак, ранак шэры Мяне за плечы ахіне. Раскоціцца абрус-дарога: Ідзі, ступай у […]...
36. ВЯСЕННЯЕ ШЧАСЦЕ Калi паводка усiх знясе I снег апошнi ушчэнт расплавiць, Мне будзе радасна у вадзе, Якая хату мне заплавiць. I адзiчэлы, […]...
37. Сейнер “АЛЕНА” Б’ецца ў бераг магутнае мора, Рассыпаецца веерам пенным, I плыве па блакітнай прасторы Белы сейнер з чырвоным “АЛЕНА”. I кігікаюць […]...
38. Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...
39. У канцы зімы Хоць і мялюсенькі сыпіцца снег Гурбы растуць і таўсцеюць Свой прыпыніла мяцеліца бег Быццам стамілася веіць Хочацца ёй адпачыць ад […]...
40. Упарты снег Лесам, полем красавік ходзіць без сцяжыны. Ажно бачыць – снег не знік з цёмнае лагчыны. Красавік яму: – Чаму не […]...