Верш Ваба

Ваба.

Дзённая мроя начы не чакае,
Зьнедкуль прыходзячы, сэрца хапае;
Быццам пад зайчыну пастка-сілок,
Быццам дзяўчыне татарскі палон.

І спавівае кудзеляй яго,
Шэраю моцаю старых часоў:
Пачуцьцем кіпучым кумысам й віном,
З конаўкі поўнае поіць набгом.

Не спатыкайся ж ты, мроя мая!
Вуснаў дзявочых трызьненьне спаймай!
Вуснаў, пяшчотай лагоднай прыўзьнятых,
З дрыготкаю вабаю слова,,кахаю…,,.
-18.03.17.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Мроя Мроя. Прыходзіць, нанава люляе, Гушкае, быццам дзіцяня, Нас мроя, зьвечна маладая, З нетр адгудзеўшага жыцьця. І тло зсыпаецца трухою, Каростай […]...

Каханьне, дыханьне, пот трызьненьне, кроў Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў, І скуры са скурай салодкая стома, Прызнаньне, жаданьне, зьнішчэньне Садома, Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў. […]...

Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...

Дождж на Вячы Дожджык Крануўся нясмела Вуснаў дзявочых Гарачых. Здаецца, памаладзела Адразу Вячыстая Вяча. А хмары Спяшалі наперад. I толькі Імклівыя хвалі, Пад […]...

Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...

Грушка Уладзіміру Караткевічу Грушка – абпалена громам. Як тая – па-над Дняпром шырокім З Караткевічавых “Каласоў пад сярпом тваім”: Быццам ягонае […]...

САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...

Жыцьцяпіс Жыцьцяпіс. Я радзіўся і рос Пад страхой саламяннай, Каля клёнаў, бяроз, Ля балот і курганаў, Каля рэчышч старых, Балацянак іржавых, […]...

Яшчэ раз аб каханьні Яшчэ раз аб каханьні. Такая бывае нястача Як роспач глытаеш набгом, Душа ці сьмяецца, ці плача, Каханьню папаўшы ў палон. […]...

Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...

Не зрываюцца з вуснаў пракляцці Не зрываюцца з вуснаў пракляцці – Ты з’явіўся – і боль у мінулым. У нязграбнай паставе плацце Адзінока на крэсле […]...

На хвілінку сабе я прымроіў На хвілінку сабе я прымроіў, Тваіх вуснаў салодкіх цяпло, Як жаданыя словы прамовіў, Запаліўшы ў сэрцы сьвятло. Як жылі і […]...

Табе… ні цёпла, ні халодна П. маці. Табе… ні цёпла, ні халодна Ля мураўных тых лагчын, Адкуль з усьмешкаю лагоднай, Глядзіш на нас ад далячы. […]...

Існасьць Існасьць. Не моўкне, не ціхне, не гасьне, З чым быццам чаўнок я сную, З чым кросны праду перад Вамі, З […]...

То з Алма-Аты, а то з Дуброўніка То з Алма-Аты, а то з Дуброўніка Я табе, любімая, пішу. Прымірыцца з прагаю вандроўніка Я цябе, любімая, прашу. “Ёсць […]...

Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...

Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...

Для каханага мужа Шмат гадоў закаханыя, З табой побач даўно. Так пачуццю адданыя, Што ў сэрцах яно. А па венах – крыніцаю Ўсхваляваная […]...

Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...

Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...

ДЗіЦЯЧЫЯ АНЁЛЫ Гараць у полымі бярозавыя дровы, Ноч вугалькамі ў шыбу б’ ецца. Ляцяць над хатамі дзіцячыя Анёлы, Нясуць вянкі з пяшчотай […]...

Сёмы паверх. Акно Сёмы паверх. Акно. Шэрасць дамоў вышынных. Быццам гляджу кіно. Мікрараён – пано З небам празрыста-плынным. Мала людзей: мароз. Мала машын: […]...

Беларусь, ты не забыта Беларусь, ты не забыта. У душы, як Божы знак: Хата… Канюшына… Жыта… Бульба… Бусел… Шпак… Мроя… Хлопец закаханы… Цемра… Шлях […]...

Крысціне Куды б далёка не сыходзілі гады, Ты у вачах маіх – адна і тая. З табой сустрэнуся – я зноўку […]...

Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...

Сплываю далей The Rasmus Saіl Away(пераклад) Быў наш час, Было за што змагацца, Сьвяціла мроя, ў нас быў плян. Іскры ў нябёсах.? […]...

МЯТЛУШКА Застацца б мне – ціхмянай і лагоднай, Ні краскі, ні травінкі не парушыць. Быць проста часткай Матухны-Прыроды, Наіўнаю, маленькаю мятлушкай… […]...

Успаміны пад язмінам Калі язмін у пачатку лета Квітнець пад вокнамі пачне, Кранае водар гэтых кветак Салодкім болем сэрца мне. З пяшчотай тонкаю […]...

Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...

Палон пяшчотных вуснаў Чароўны зыход нечаканай сустрэчы Аздобіў вясёлкавай радасцю лёс. Твае цалаваў валасы, рукі, плечы, А твой пацалунак – дарунак нябёс. Душою […]...

Ня трэба анічога мне цяпер Ня трэба анічога мне цяпер, Ужо ажыцьцявілась наша мроя. Маё натхненьне – адзіноцтва. Вер не вер. І толькі сэрца ноччу […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...

Вясёлкавая раніца Вясёлкавыая раніца… ************************* Вясёлкавая раніца – Як быццам, на заказ! То сакавік стараецца Спавіць пяшчотай нас. Сясцёр, жанок, каханых, Бабуль, […]...

Злятаюць вершы ў галаву Злятаюць вершы ў галаву – Нібы музЫка песню грае. У гэтым стане я жыву І смагай шалу патураю. І не […]...

Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...

Вітаўт Князь фанабэрыста трызніў пра веліч краіны, З мечам поўсвету прайшоў ён у пошуках славы, А паміж войнамі дух гартаваў у […]...

Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...

БЕЛЫ КАРАГОД Пабач, якая сёння завіруха за акном! Мяце і сыпле, як ніколі ў гэтым годзе. Зачаравала вёску зноў цудоўным сном і […]...

Мне сягоння зусім не спіцца Мне сягоння зусім не спіцца… Сэрца поўнае яснаты. Два пярсцёнкі і завушніцы – гэта ўсё, ў чым адзета ты. Пазірае […]...

Дзяржаўнай думкаю жывеш На жалезным скразняку Еўропы твой не раз ляцеў і ліст, і попел. На скразных шляхах, у даўняй даўнасці, марыла пра […]...