Верш Апасля кары

Ещё вершы:

1. Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
2. Чалавек зачым ваюе Чалавек зачым ваюе, Зачым сьлёзы лье ды кроў, Зноў і зноў жыцьцё марнуе Прагнай хіжнасьцю сваёй? Былы стогодак адгрымеў, На […]...
3. Сьляды Сьляды. А жыцьцё наша не тлум, не скруха, Не ў нябыт яно на злом ідзе, Паглядзі, у’яві сабе, паслухай, Куды, […]...
4. Тарты і сьпірты П. супрацоўнікам. Тарты і сьпірты, ці да сьвята 8-га Сакавіка. А мне ізноў пашанцавала, Ізноў мне чарку налілі, Але ж, […]...
5. Як добра, што Ты ёсьць Як добра, што Ты ёсьць. Малітва, радасьць, сьлёзы I сонца, і вясна Зьліліся ў адно. Як добра, што Ты ёсьць. […]...
6. Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
7. Прыцягненьне Я – серабро. Ты – золата. Павек не паяднаць нам нашыя стыхіі. Як срэбра Беларусі – сьлёзы рэк з крывёй […]...
8. Шыпшыньнік Шыпшыньнік. Не енчу дзіцяткам малым, Што прагне пернікаў і цукра, З жаданьня кімсьці быць любым, З самоты горкае атруты. Бо […]...
9. Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
10. Золата За кавалак золата ці срэбра гінуць душы ў колаверці смагі. Ўсё гуляюць па глыбокім недрам, ап’янеўшы, быццам бы ад брагі. […]...
11. Няма ў сьвеце народа благога Няма ў сьвеце народа благога, Сколь вякоў ты на ім ня жыві, А ёсьць дрэннае слова такое; ,,Украдзь!,, ,,Адбяры!,, і,,Забі!,,. […]...
12. З хмарамі і з навальніцай З хмарамі і з навальніцай, Ўночы і ўдзень Употай: “Слабаму ёсьць, за што біцца – За згоду!” Зь вечара й […]...
13. Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
14. Кайданы, Койданава Кайданы, Койданава, Хан Кайдан, – Звычайны слоўнік беларускай мовы? – У кожным слове першапачатковы Існуе сэнс, які дастаўся нам З […]...
15. Лек Лек. Зсыпае попелам ліхое І злыбяду як лебяду, А я трымаюсь за жывое, Яго нясу, за ім іду. І хай, […]...
16. Бхартрыхары (6-7ст. н. ч.). Пераклад. Наканаванага пазьбегнуць як нам? Бхартрыхары, (6-7ст. н. ч.). Пераклад. Наканаванага пазьбегнуць як нам? Не трымці душа мая вар’ятка! Зачым табе бадзяцца, без прытула, Па […]...
17. Вяжа дзядзька венiкi Вяжа дзядзька венiкi На узмежку лета, Сонца ў памагатых – Добрая прыкмета. На высокiм ганку Дзядзька, Як на троне – […]...
18. Ёсьць у бясконцым сусьвеце Ёсьць у бясконцым сусьвеце Галактыка чорная. Ёсьць Хаосу бяззорнага вецер, Дзе нават сам Бог – рэдкі госьць. Бяздушна даіснага вочы […]...
19. Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
20. БАЛАДА ЯДВІГІНА Ш (4.01.1869-24.02.1922) …Тваё беларускае золата ветрам Рассыпана ў нашых палях і лугах. Яно перад намі з’яўляецца летам У пыле дарог і […]...
21. Давай ніяк ня будзем зваць Давай ніяк ня будзем зваць Таго, што зараз паміж намі, Пра тое цяжка мне казаць, Як вежу зруйнаваць вятрамі. Жыві, […]...
22. Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
23. Зiмовы дождж Дождж у студзені – нібы насмешка зімовай пары. Ён звісае з галінак, струменіцца ўздоўж па кары. Размывае слязьмі ля абочыны […]...
24. Падае лісце. Ціхая восень Падае лісце. Ціхая восень У небе. На сэрцы. І на двары. Збываецца ўсё. А што не збылося – Спеліцца яснай […]...
25. Да ўгодка Да ўгодка. Угодак першы, не вясельны, Не шлюбных, велічных званоў, Угодак першы, не да зельля, Не кліча стратам дактароў. Ён […]...
26. Есьць зялеза іржа Есьць зялеза іржа, Крыж дубовы трухлее, Белы сьвет крые мжа, Калі зьбегла надзея. Доля вяжа хатуль З лахманамі, крысьсём, Ад […]...
27. Іранічнае Жыў-быў руплівы вучанік. Чытаў ён груды тоўстых кніг І бездань мудрасці спасціг Ў надзеі сатварыць шэдэўры. Ды небарака быў не […]...
28. Гарлінка Гарлінка. Шызы голуб, галубе, гарлінка мая, Нада мною, каго ты клікаеш? Мабыць тых, каго з нашага роду няма, Мабыць, бацьку […]...
29. Найвялікасьць Найвялікасьць. Жыцьцё; найвялікасьць, Утаймаваньне, Вяльможная літасьць, Вытокам вяртаньне. Яно – ёсьць прысуд За шляхам блытаным: Яно – Найвялікасьць, Дзе,,Найміласьць – […]...
30. Член СП Адзін несамавіты туз ужо гэткі доубня, небарака! Улез па блаце у літ саюз Меў ад таких як сам адзнакі Цяпер […]...
31. Маёй дарагой расейке Ользе Ўсе словы як мечам адсекла, Б’юць у вочы бялёткія згусткі. Я другі раз па-беларуску Пішу верш для мілай расейкі. […]...
32. Ляжа Слова не чорнай замовай Ляжа Слова не чорнай замовай І не змовай – каб багацець, Ды й, па сьпінах і па галовах, Да ўладных, […]...
33. Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
34. Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...
35. Quo vadіs Гадзіннік б’е і ведае пра час… А мы самотны позірк здабылі. Няўжо Хрыстос ня ведае пра нас: Самотныя сыны сваёй […]...
36. Сярэднявечча Сярэднявечча… Поўнач Англіі… Дарога… Ускрай абочыны ледзь цягнецца жабрак… Выходзіць з лесу Робін Гуд… І мех у ногі Шпурнуўшы беднаму […]...
37. Пераклад санета 46 У. Шэкспіра Ў мяне зноў часткі цела ў барацьбе – Твой вобраз мілы дзеляць між сабой: Жадаюць вочы мець яго сабе, А […]...
38. Век Век. Век не кат, не гіцаль век, Твар не крые ад вачэй, На лязо вады не лье, Каб ім секлася […]...
39. Як прыспеў час паміраць старому пану ­ Алесю Беламу Як прыспеў час памір­аць старому пану Крыкнуў: крупніка ня­сі, мой слуга адданы! Той спужаўся: пане м­ой, крупніка […]...
40. Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...