Верш Цвяты

Ещё вершы:

1. Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...
2. Нарэшце прыйдзе сон Нарэшце прыйдзе сон і прынясе з сабою водар ночы і дажджу, і згаснуць у галовах думкі ўсе, І стане цёмна-цёмна […]...
3. Як мы з сябрам па грыбы хадзілі Сядзім на канапе, субота пануе. І раптам мой сябар мне рапартуе: – Ой, як надакучыў мне горад той шэры, Падалей […]...
4. 3 576 Шэры певень на адной назе Спяваў сёння тройчы І знёс аранжавае яйка. Прама там, Стоячы ў баразне…. Не падумайце, Гэта […]...
5. Начное здарэнне У трамвай ускочыў Сон і шапоча ціха ён: – Раз, два, тры, чатыры, за- сы- найце, па-са-жыры!.. Баю-бай! – ай-я-яй! […]...
6. Распрадажа РАСПРАДАЖА Гумарэска На распрадажах у дзень які Набыу ен у крыжыкі шнуркі З маднячых модныя вядома А у кошце дык […]...
7. Марозны белы вецер хіба Марозны белы вецер хіба не супакоіцца да рана. Цвяты крыштальныя на шыбах цвітуць і пальцы мае раняць. Там, дзе калісь […]...
8. Як пабачу тыя бровы Як пабачу тыя бровы, Проста подбегам бягу… Сам сабе пішу вымову, Не глядзець жа – не магу. Як успомню – […]...
9. Цётка Піўнушка Цётка Піўнушка, цётка Піўнушка… Горкі падтэкст мае гэта мянушка. Бо Вольга Васільеўна адгаравала. Гарэлкі ж ніколі ўсмак не каштавала. Піла […]...
10. Пабеленая хата У залі прыёмаў зь белага мармуру, які адразу ашаламляе вочы, успомніў, як быў апраменены роднай хатай, пабеленай маці перад Вялікаднем....
11. Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...
12. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
13. Я б мог перапісаць былыя вершы Я б мог перапісаць былыя вершы: Усё шчэ больш, мацней, наноў, Ды ведаю, што я даўно ня першы, Хто для […]...
14. Меланхолія Праносяцца Дні і самотныя Ночы, Збіраюцца Месяцы ў Годы. І толькі Ўспамін пра бліскучыя Вочы Ратуе жыцця Асалоду. Адзіны бязвінны […]...
15. Я пакінула час у сяброў Іры і Жэню Я пакінула час у сяброў На стале паміж кніг і сурвэтак, Дом быў поўны кахання і кветак, […]...
16. Была сустрэча на двары Была сустрэча на двары ў кампаніі, дзе слова – справа. Крычаў адзін “хай ўсё згарыць за сына “. Выпіваў яскрава. […]...
17. Аберуч АБЕРУЧ Аберуч заплюшчу твае вочы, Кранацца да цябе ты мне дазволь, Мы паляцім кудысьці ў ночы, Адтуль не вернемся зусім… […]...
18. ПРЫВАРАЖУ А я імя сабе яшчэ зраблю: Не заўтра ж паміраць, як ты, сабралася. А ўсё таму, што я жыццё люблю, […]...
19. За межамі Леты Два вогнішчы на тым баку І лодка, чорна-бездакорная. Крыху яшчэ і я змагу Разгледзець контур нечы чорны. Успомніў! Гэта ўсё […]...
20. НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
21. Невядомы салдат Там, дзе бой свой Трымаў Невядомы салдат – Цішыня ды спакой, Лес сасновы паўстаў, Там спяваюць вясной Салаўі па начах […]...
22. Паехалі Маршрут турысцкі быў вядома Распрацаваны добра так, Што грошы, калі ўзяў хто з дому, Патраціць мусіш! Толькі так, А не […]...
23. Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
24. НА ВЯРШЫНІ СТРАСЦІ Нам расстацца б на вяршыні страсці І на памяць у жыццё з сабой Ночы казачныя тыя ўкрасці, Нібы ў ракавіне […]...
25. Устань з каленаў Устань з каленаў, галаву ўздымі, Мой беларускі народзе! Хопіць запалохвання ды хлусні, Быць статкам беcпраўным годзе! Гонар у кожным ёсць, […]...
26. Сябрам дзяцінства Сябра мой, мы з табой апынемся яшчэ, Каб ужо не губляцца ніколі ніколі, На знаёмым мастку, дзе рачулка цячэ У […]...
27. Бацькоўскі кут БАЦЬКОЎСКІ КУТ Дзе ножкі мае босыя ступалі, Трава найбольш гаючая расце, І на Купалле, быццам знічкі ўпалі, Найпрыгажэй тут папараць […]...
28. Дарогай салдата Дарогай вайсковай, Пуцінай цяжкою Прайшоў ён дахаты Скрозь полымя бою. Заныла ад болю Салдацкае сэрца – Не выпала доля З […]...
29. Зімовы дождж Зімовы дождж – па шыбах слёзы… На крушнях волкі ночы цень. Твой шлях адсіверны мімозы Ўсцілаюць зоркамі надзей… Надзей няўцямных, […]...
30. Я ўсё сваё жыццё Я ўсё сваё жыццё да Вас ішоў, Але здарожыўся на паўдарозе. I зараз у маркоце і трывозе Хацеў бы ў […]...
31. У каміна – Што ж, камін зацяплю, буду піць… – Няма жа ў цябе каміна. Няма чаго, сябра, табе цяпліць. – Мне […]...
32. Дзе ты, чарнавокая Дзе ты, чарнавокая, Блiзкая, далёкая, Светлая, падобная вясне? Можа ў гэты вечар Ты чакаеш стрэчы I таксама марыш пра мяне?! […]...
33. Салаўіныя ночы Чэрвень зноў побач крочыць, Ад вячорку да рання. Салаўіныя ночы Нагадалі каханне. Тое, што заблукала Дзесьці там у начы. Можа […]...
34. Яшчэ ўсе схаваныя ў сон Яшчэ ўсе схаваныя ў сон Адзінкі, як прызыў да пераменаў І ксёнз цягае звыкла парасон І цёткі-памаранцы мыюць сцены. Ёсць […]...
35. Нам не трэба слоў Нам не трэба слоў – усё раскажуць вочы. Рэхам адгукнецца крыгаход надзей. І няма адмоў на парозе ночы – будзе, […]...
36. Пра Арла П Р А А Р Л А Арол быў вольнай птушкай неба, Была да хмар яму патрэба, Але-ж аднойчы з […]...
37. Яна выказала што хацела А. Г. Яна выказала што хацела. Што пачула, што набалела. Ён моўчкі смакаваў цішыню, Якая зрэдчас паланіла душу. Сэрцы званамі […]...
38. ВЕРХ і НІЗ Трамвай, званочкамі звінеў Ляцелі хмарай іскры. Ён падзяліў на двох мяне: На верх і ніз. І з’ехаў верх. Застаўся ніз. […]...
39. Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
40. А жыву так старанна, наколькі магчыма А жыву так старанна, наколькі магчыма, Як любая другая дзяўчына, жанчына, Праца ды крама, прыборка ў пакоі – Усе справы […]...