Верш Жана мая
Жана! Жана! Ганец не вярнуўся.
І кастрычнік застыў у журбе.
І кароль, як кароль, адвярнуўся,
І адрокся зусім ад цябе.
Стыгне плаха, трасуцца калёсы,
Над калёсамі хмары варон;
Ды і жорсткія пэўнасці лёсу
Захапілі сувора ў палон.
Расквітаюць, як ружы, пагрозы,
Усюды ржанне канёў баявых;
Разявакі бягуць, нібы слёзы
З пад павекаў завулкаў крывых.
І ўваходзяць у гэту аповесць –
Кучары, скабары, кухары.
І старыя, галлё што прыносяць,
Да агню, што дыміць і гарыць.
Жана хворую гладзіць каленку,
І крычыць, і плюе на людзей:
“Трэба біць галавою аб сценку
Тых, хто кажа: кароль – дабрадзей!”
А над ёй рассыпаецца сонца
На пагрозлівы звон медзякоў;
І калёсы трасуцца бясконца
Камянямі сярэдніх вякоў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Голы кароль Распранулі караля – Голым стаў кароль, Чырваней стаў матыля І забыў пароль. Без пароля вартаўнік Які быў тралём Не пусціў […]...
- Пакаранне Жаны д’Арк ПАКАРАННЕ ЖАНЫ Д’АРК Цiха плачуць слязьмi iконы, Быццам зноў сам кароль палонны… Архiбiскуп, казаўшы: “Амен!”, Загадаў пачынаць хрэсны ход, I […]...
- Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
- Да Бога Божа Адвечны, Божа Магутны! Зноў вымірае народ Твой ў пакутах. Мала цярпеў ён зьнявагу і войны? Колькі жыцця забірае Чарнобыль! […]...
- Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
- НАШЧАДКАМ Анішто беларусу не трэба. Чым валодаў – згубіў ці спажыў… Незалежнасць звалілася з неба – Без яе б ён цудоўна […]...
- Што старыя за вар’яты Што старыя за вар’яты: Мелюць без прычыны, Быццам час свой марна трацім Мы каля дзяўчыны. І ўсё пхнуць нас да […]...
- Мой новы свет гарыць і ззяе Мой новы свет гарыць і ззяе, На небасхіле сінім, яркім… Што ж вы глядзіце, ратазззеі! Падвесяць к небу вас за […]...
- ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
- Ляціць цягнік, грукоча Ляціць цягнік, грукоча па стыках жорсткіх шпал… Пра нешта там ляскочуць калёсы абапал дзьвух рэек паралелных… І шум, і звон, […]...
- Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
- Матылькі Яркіх фарбаў не шкадую, Матылёчкаў я малюю. Розных колераў дзівосных – Нібы ў кветачках нябёсы. Гэта пэўная прыкмета: Матылькі прыносяць […]...
- Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
- Бусліная крэпасць Бусліная крэпасць Буслы жывуць на Навапрудскай – ля бойкай трасы, ля людзей. Зямліцы сімвал беларускай сядзіць на слупе, у гняздзе. […]...
- Мы, азірнуўшыся, бачым сны Мы, азірнуўшыся, бачым сны дождж, восеньскіх вуліц пустыню. Там за вакном – бязмоўя карціны, У смузе святла – сілуэты, вітрыны […]...
- Ефрасiння Жанчына стомленна прысела. Лучына тухне, ледзь гарыць. Яна ўсёж-такі паспела Радзіме крыж свой падарыць. Свой крыж нясла, сввае нягоды, Прасіла […]...
- Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы, Што замiналi цябе цалаваць. Першы маток павуцiны бялёсы. Пах пераспелай травы ў галавах. Недзе на […]...
- Той год, калі ты быў жывы Той год, калі ты быў жывы, Імкне праз ліпень, і на выспе Праз пах ігліцы і травы Блукае шлях да […]...
- Ліхтар у паветры больш за волю Ліхтар у паветры больш за волю Не запаліць, не падыйсці. Атрутны дым ужо пад столлю, І больш нікуды не ўцячы. […]...
- Пра дарогу Пішам вам мы кожны год, Не змяніyся наш зварот. Па форме мы прасілі вас- і атрымоyвалі адказ. Пісаць па форме […]...
- Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...
- Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...
- Сонечны дождж Ён паліўся… Спорны, шчодры. Церабнуў па промнях коса, Зазваніў са стрэх у вёдры, На дварэ абмыў калёсы. Падстаўляюць чашкі кветкі […]...
- Пра сумленне Не па колькасці грашей ў кішэні Патрэбна годнасць чалавека вымяраць. І не па тым якое ёсць на іх адзенне Належыць […]...
- Сустрэчы з табою Сустрэчы з табою прыносяць выключна пакуты Майму здранцвеламу целу, згвалтаванай душы Што звыклі вагацца, калі вакол перакруты За здзекам ва […]...
- Шумеў бор Шумеў бор – збор дрэў. Лес атуляў. Лес грэў. Вораг на нас з факелам лез. Лес засланяў, бараніў лес. Ляціць […]...
- Кароль і каваль Кароль у пушчы бавіў дзень, Лася асочнікі загналі, Харты раз’юшана брахалі, Стагнаў знясілены алень. Тарпанаў тропілі паны – Так удаліся […]...
- Няскончаная песня Над далёкім і над блізкім борам ценем лёгкім ледзь дыміць туман і загадка таямнічых зорак ападае ў верасы палян. Спяць […]...
- Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы, Скрыпіць-рыпіць цягнік на паваротах. Праносяцца ў акне сталбы балотныя, Аблокі, лужыны, палі, лясы дрымотныя, А […]...
- АГНlСТАСЦЬ Хутка, хутка Тут, ля хаты, Вокан i двара Лiсце – жоутыя дукаты – Ператрэ зара… L тады Вогнепаклоннiк Разамкне далонь. […]...
- Спяшайся распаліць кастры Спяшайся распаліць кастры Вясною, ранкам, вечарамі… З люстэрка пыл амый, сатры Даўномінулага рукамі. Галлё старое пазбірай: Сяброўтва. Слаўнае, ліхое… Хай […]...
- Ветэран Абутак шыць – заробак выпадковы, Падмётак нават драных не дастаць. А ён даноскі робіць, як абновы, I штосьці хоча перабудаваць. […]...
- Песня другая З “Курніцкага зборніка” На даліне мак, мак, да ўсё канапелькі, Прыляцелі пташачкі да ўсё верабейкі. Да я ж таму верабею […]...
- Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...
- ЗАФiЛЬЦЫ I зноў прыснiлiся – Зафiльцы, Мясцiны таямнiчыя: Там мае мары-навальнiцы i ранiцы сунiчныя… I помню ўсё я да драбнiцы: Парэчак […]...
- Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
- Ісціна Спарадзіла мяне маці ў белы свет. Апусціла на ламачча. След у след Па карчах ды па балотах Пацягнуўся я з […]...
- Прас У праса – Пачэсная праца. Сваю цеплыню дорачы, Тугая далонь праса Гладзіць заўсёды горача. Якое адзенне асмеліцца Пазбегнуць з ім […]...
- Слязьлівы смех шута Вочы шута глядзяць з сумам, у сэрцы схаваўся жудасны боль. Жыцце працякае з гулам і шумам… Шут зсумаваўся, о, пракляты […]...
- Першая ўнучка Першая ўнучка Світае. Ціха-ціха ў хаце, Стараюся нячутна я ступаць. На тэлефонным звыкла апараце, Зноў нумар пачынаю набіраць Хвалююся, ў […]...