Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Пад адзін грэбень

Цяпер ужо такіх выпадкаў мала.
Успомніўшы дзявочыя гады,
Жанчына ў полі раптам заспявала
Ад жалю ці ад нейкае бяды.
Узвілася песня, калыхнула далі,
Лягла на сэрца кропелькай цяпла.
А людзі колькі дзён яшчэ гадалі,
Дзе гэта Мар’я…”дыню наліла”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Пад адзін грэбень - Мікола Пацяюк