Верш Блаславенне
Агністы вам адкрыецца сусвет,
Ліловым шляхам зорным павядзе,
Апаліць душы водсветам камет,
Крамяным, як лілеі на вадзе.
I пусціць вас на зорны сіні плёс,
Вякі даруе – дзейсніце палёт!
Адны пазнайце найсалодшы лёс
Дароў высокіх – вечнасці шчадрот.
Зямля адпусціць ваш нятленны дух,
Імжой не перакрэсліўшы сырой.
Мільярды новых зорных завірух
Сагрэюць сэрца вечнасці старой.
(3 votes, average: 3,67 out of 5)
Ещё вершы:
- Ядвабам аголеных ўночы адценняў Ядвабам аголеных ўночы адценняў Лунаюцца мары ў празрыстаці зор… Мільярды сусветных жаданняў-трымценняў Ахутваюць ласкаю стомлены бор… Прыціхласці рэха на стромых […]...
- Оллайло Я сустрэла, знайшла Оллайло Сярод вулак зімовага ранку… Пасля працы – старога кіно – горад спаў. Я твая паланянка. Оллайло, […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...
- Пражываючы дні (Памяці Анатоля Мяснікова) Пражываючы дні паміраючы ўночы па шляхах сваіх крочым мы заўсёды адны За дзвярыма сцяна за акном снежань […]...
- Новых змен! Замест цяпла – зялёнае шкло, Замест агню – дым, З сеткі каляндару выхаплен дзень. Чырвонае сонца спаліць святло, Дзень дагарыць […]...
- Песня пра каханне Маё каханне да цябе даўно ўзрасло, Але цвіце сухім рамонкам на палетках, Як прыйдзе на абсягі летняе жніво, Загіне ў […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
- Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...
- Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
- Вішня Ад ласкі сонечнай стамлёная, Цяжкая ад зямных шчадрот, Галінка з вішнямі чырвонымі Перахілілася праз плот. Дождж сыпануў, ліпнёвы, цёплы, Гарачы […]...
- Аглядальнікі Вакацыі высокіх дамоў. агламерацыі аглядальнікаў тваіх сноў згубяць сэнс ізноў. Праглынай святло, зьзяй перада мной. некалі было ў краіне мрой… […]...
- У збан, які ўжо поўны, не нальеш У збан, які ўжо поўны, не нальеш. Пусты ж умесціць дождж дароў ад Бога. Таму ў галодны дух сыходзіць верш, […]...
- Адыйшло, адгаманіла Адыйшло, адгаманіла… Васількамі вачэй адцвіло… Ужо пра то, што мінула, што была, Пяе вечную песню жыццё. У нас юначы агонь […]...
- Простуженный город Город в сырой одежде- Грома раскаты слышу… Через худую крышу- Дождь обнаглевший хлещет. Город изнемогает- Слились в озёра лужи. Дом […]...
- Я сыходжу Дайце час, я знікну назаўсёды З вашага жыцця і з думак вашых. Крок зрабіўшы да сваёй свабоды, Не шукаю апраўданняў […]...
- З разамлелых пупышак З разамлелых пупышак Выпырхнулі неяк раніцою Мільярды зялёных птушанятак. Абселі яны галінкі I залопалі кволенькімі крыльцамі – Мусіць, хацелі зляцець […]...
- Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...
- Кожны – індывідуал Людзей я розных павідаў, У кожнага – свая дарога, З іх кожны – індывідуал, Але падобных вельмі многа. Адны падобныя […]...
- Гадзіннікі не цікаюць Гадзіннікі не цікаюць – Гадзіннікі ўцякаюць. I каюцца вялікія, I трыумфуе Каін. Хоць інтэграл – не інтрыган I ў суму […]...
- Раз’ехалiся – разышлiся Раз’ехалiся – разышлiся… Жывём на розных астравах. i кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
- Мужчыны Мужчыны прыходзяць як лічбы ў календары і потым ізноў паўтараюцца раз на месяц мужчыны што бачылі дно найглыбейшых бутэлек багі […]...
- Навекі паслы Навекі паслы Маёй Беларусі: Для лета – буслы, Для восені – гусі. Так белым крылом Душ высокіх, птушыных, Як сонца […]...
- Раз’ехаліся – разышліся Раз’ехаліся – разышліся… Жывём на розных астравах. І кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
- Кожны дзень ахінаюцца зноў Кожны дзень ахінаюцца зноў На заходзе чырвонай парфірай І гучаць старажытнаю лірай Таямніцы сівых курганоў. Ад спрадвечных прыроды дароў Нам […]...
- Маладыя гады Маладыя гады, Маладыя жаданні! Ні жуды, ні нуды, Толькі шчасьце каханьня! Помніш толькі красу, Мілы тварык дзявочы, Залатую касу, Сіняватыя […]...
- Палёт закаханых стракоз Ляцяць закаханыя праз луг, раку і ўгору, – насустрач лёсу свайму, скрозь сфэры і прастора. Праз далягляд, праз час, святло […]...
- Гадзіннік Вось і ўсё. Жыцця жалобны вынік. І няма ратунку ўжо нідзе. Чалавек памёр. Але гадзіннік на яго руцэ яшчэ ідзе. […]...
- Беларусаў завуць “лiцьвiнамi Беларусаў завуць “лiцьвiнамi” ў нас пад Пiнскам да гэтых часоў. “Лiцьвiны” вiнаватыя самi ў тым, што страцiлi ўласны назоў. Гэта […]...
- Выйшлі пагуляць Ужо колькі гадоў раслі хвойкі за недабудаванымі дамамі. Штогод на іх вырастаў паясок новых галінак. Гэта важна, бо год – […]...
- Увогуле я не выбаршчык зла Увогуле я не выбаршчык зла. Шкада нават зрэзаных кветак. А думка мая касманаўтам была, Калі запускаў над планетай. Адтуль больш […]...
- Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
- Здаецца, скончылася лета Здаецца, скончылася лета, Хоць на дварэ шчэ красавік. У сумным позірку паэта Мільгне і знікне светлы блік. А пад нагамі […]...
- Бязбацькавічы Ад марозу студзень сам замёрз. Не шкада яго за холад, хай канае. Рые лапай яму ў небе Малы Пёс — […]...
- БАЛАДА СЫМОНА БУДНАГА (1530-13.01.1593) 1. …І ён у Вашаве, і ён у Парыжы Мог замкаў, маёнткаў сабе накупляць, Але ён друкарню будуе ў […]...
- Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...
- Зніч Чуеш подых гарачы агню I ахвяраў жахлівыя крыкі? I спалох бачыш духаў вялікі? Гэта ЗНІЧ* зноў прыйшоў на зямлю. Ён […]...
- Мы шукалі свабоды слова Мы шукалі свабоды слова, Мы метафарай білі лёд Старых ісцін і ісцін новых, Адпраўлялі сябе ў палёт. Ну а зараз […]...
- He стае сіл для новых пакут He стае сіл для новых пакут, У прадонне зрываецца сэрца. Мне з табою ўжо болей не стрэцца, He шукай мяне, […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...