Верш Бабулька
“Бабулька”
Адзета неяк старамодна
Кіек, сагнутая спіна
Ідзе паволі, асцярожна
Відаць не з гораду яна
Ніхто яе не сустракае
Адна ідзе, адпачывае
Чуць абапрэцца аб кіечак
З усмешкай штосьці разглядае..
Жыцьце яе не шкадавала
Твар у маршчынках, іх не мала
І толькі позірк малады
Скрадае старасьці гады
Сівыя валасы з пад хусткі
Маленькі клуначак у руцэ
У “гарошак”сітцавая блузка
Дзе ж сустракалася ты мне?
Стаю я доўга, сэрца шчэміць
Маланкай думка ў галаве
Мая бабулька! Фота ў рамцы
У нашай хаце, на сцяне!
Нажаль абняць не давялося
Вось толькі фота засталося..
Яны-як сестры і здаецца
Гукні вось гэту-адзавецца!
Пайшла далей. Услед гляджу
І ў думках”Дзякуй”ей кажу
Назад вярнула скрозь гады
Пабачыў родныя сляды…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
- Пастукаўся аднойчы да мяне Пастукаўся аднойчы да мяне Вандроўнік нейкі, страшны і калматы. Вісела поўня над бацькоўскай хатай, I цені прабягалі па сцяне. – […]...
- Матуліна любоў Дзіця! Чаго табе няймецца? Чаму мяне хвалюеш зноў? Ты зразумей: заўжды ад сэрца Ідзе матуліна любоў. І калі, нават, трошкі […]...
- Аб роднай мове Шлях чорнай гадзюкаю, Пад калёсамі, Вёскі, праз мутнае шкло, Кастылі ля хат, Дзе вёдры з яблыкамі, Кастлявая – тутэйшая, А […]...
- Я так баялася гэтай сустрэчы Я так баялася гэтай сустрэчы. Я думала: яна ўспыхне маланкай з яснага неба ці сцюжна агорне агромністай кропляй. Я так […]...
- Штодзённасьць Вечар. Сумнае неба глядзіць у акно. Думкі пераплятаюцца ў галаве. А ў сэрцы толькі пустэча ды абыякавасьць. Абыякавасьць да жыцьця […]...
- Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...
- Старое Хіба кахала ты, хіба? І хто табе жыццё скалечыў, Што ты, Як ніцая вярба, Не ў стане больш Расправіць плечы? […]...
- Наста Да цябе пішу я ліст, Бо не стае болей змогі, У адказ: толькі свіст, На адчай і спалохі. Прысвячаю табе […]...
- Дождж ідзе праменісты і дробны Дождж ідзе праменісты і дробны, Пахнуць мятай мокрыя лугі. Вось ён, свет, як сэрца, непадробны, Да дажджынкі кожнай не глухі. […]...
- КЛАДАЧКА Я стаю на беражку, час ідзе. Можа кладачку знайду да цябе… Сэрца кажа: “Будзе мой шчасны лёс, Бо кахання кветачку […]...
- Лепей лепшай лепаты Лепей лепшай лепаты Вы, зышоўшыя гады! Вас, бадзяг-туляг па сьвеце, Мо разьвееў вейны вецер, Ці ад матчыных сасцоў Вас маланкай […]...
- Сплятае смуткі на каклюшках Страшылі цёплы дзень раскаты артылерыйскіх батарэй, а мне б дайсці да роднай хаты, мне б дапаўзці да роднай хаты, патрэбна […]...
- Ліпа Зноў вясною ліпа зацвіце, Мне яна нібы напамінанне. Колькі год прайшло, але яшчэ Не забыла першае спатканне. З неба зоркі […]...
- Павешаным 1863 года Калі ідуць на абардаж, I поўніць полымя прасцяг Да верху мачты – экіпаж Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася – нават […]...
- У каміна – Што ж, камін зацяплю, буду піць… – Няма жа ў цябе каміна. Няма чаго, сябра, табе цяпліць. – Мне […]...
- Жыжа Жыжа Памяці 33 жыхароў в. Брады, спаленых фашыстамі ў 1944 годзе Жыжа пальчыкі кусае, Жыжа пальчыкі пячэ. Маці доньку павучае. […]...
- Маленства Маленства Маленства майго малюнак Памяць ніяк не міне. Ліпкаю глінай матуля Мажа пазы на сцяне. Рукі старанна і ўмела– Ім […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Выдумляла цябе Выдумляла цябе, І ты мне падабаўся. Толькі гэта ня ты, Хто ў думках застаўся. Гэта што? Цяплыня, Сляпых воч вышыня, […]...
- Казалі мне, што час ідзе Казалі мне, што час ідзе, А я, бы дрэва нерухомае. Мо справа ўся у барадзе, І шчасце наша выпадковае. Ды […]...
- ЗАХОДЖУ Я Ў ХАТУ Заходжу я ў хату пад песню масніц, Дзе шыбы пабіты рукою шаленства… Запальваю свечкі з мінулых Грамніц, Каб босую памяць […]...
- За вокнамі слата і скруха За вокнамі слата і скруха – Вось-вось і восень праміне, Гаротная, як пабіруха… Апошняя ў сусвеце муха Знайшла прытулак у […]...
- Прысв. В. Грыцэнка Муза мая, паважаная краля, Сэрца мае зашчаміць вы змаглі. Як на гітары на ім вы зайгралі, Граюць лады: трэці, першы, […]...
- Сцішэлі водгукі вайны Сцішэлі водгукі вайны. Зжаўцелі фота – у альбомах. А маці тыя ж бачыць сны – Як сын вяртаецца дадому. Вось […]...
- Дзеці ліхалецця Экскурсія ў музей Наваельнянскай сярэдняй школы (Гістарычная даведка: На тэрыторыі г. п. Наваельня да Вялькай Айчыннай вайны існаваў інтэрнацыянальны піянерлагер […]...
- Ці гэта згублены табою волас Ці гэта згублены табою волас пусьціў карэньне пасьля таго як на пустыню прасьціны упалі дажджом доўгачаканым целы ці гэта гады […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- Стаяў на ніве волат Стаяў на ніве волат нашай, На роднай глебе нескарона. А пеў пра шчасьце ён адважна, А пеў ён голасам мільёнаў. […]...
- Астравец Нікога. Сумны вечар. Сакавік. Не думка ў галаве – іржавы цвік: “Я тут адзін. Але чаму, навошта?” Ахутвае, бы коўдра, […]...
- Прыйдзі Паглядзі – ужо страцілі бляск назаўжды мае вочы. Я душой ачарсцвеў, мае крылы зламалі вятры. Я па гэтаму соннаму гораду […]...
- На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...
- Сталяр У цёмнай гэтай хаце Ёсць светлыя вуглы… Усё яе багацце – Варштат і два сталы. А па вуглах – партрэты; […]...
- Маё жыццё пакутай стала Маё жыццё пакутай стала, Хажу па схіле небакрая. Сустрэч шукаю – іх няма, Няма ні шчасця, ні жыцця. А думкі […]...
- Гэй, наперад! Гэй, наперад, покі сэрца Б’ецца, рвецца на прастор, Годзе млеці ў паняверцы; Гэй, да сонца! гэй, да зор! Хай бацькі […]...
- Ноч, аўтобус, Шабаны Ноч, аўтобус, Шабаны, Радам чыйсьці твар памяты. Дзень прасіжваў я штаны, Зараз еду ўжо дахаты. Шмат чаго паспеў зрабіць, Шмат […]...
- Як старанна люстэрка не тры Як старанна люстэрка не тры, Як не лайся на пыл і на жонку, Але кім сябе бачыш знутры, Тым, на […]...
- След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...
- ТАК І ТРЭБА Спраўдзяцца чуткі і спрэчкі. Бывае – Гром сярод яснага сіняга неба. Раптам маланкай цябе прабівае: “Небам заслужана, так табе трэба”. […]...
- Мая радня Вельмі хочацца пабачыць разам усю маю радню: маму побач з татам у хаце і старэйшую сястру, двух братоў – адзін […]...