Верш Восеньская дарога
Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру
Я прынясу ўтамлёна дамоў,
Радасць сваю ў свавольным паветры
Выкрыкну гучна на матчынай мове.
Хай мая сутнасць не ўсім зразумела,
Можа ня ведаеш, як з ёю быць?
Ты зазірні мне стомлена-смела
Ў вочы, каб сорам чынкаў забыць!
Хай несціхае зноў срэбны мой кашаль,
Чысцяцца бронхі сумесна з душой,
Гэта ўсё ж лепш, чым заедзены Шашлем
Гора-любоўнік і Псеўдакаўбой!
Свецяцца, грэюць, смяюцца бурштынам
Вочы твае, як і, уласна, душа.
Я, закаханы, пералезу пад тынам,
Крочу туды, дзе прамая шаша!
Можа й гучыць гэта нейкай хімерай,
Хай застаўляе плявацца і выць,
Толькі ў сэрцы сустрэнеш ты з верай
Праўду, што дасць па-сапраўднаму Жыць!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...
- Восеньская адзінота Неба – шэрае радно, шэры дожджык б’е ў вакно, чорны пёс дрымотна крэкча, і душа мая ў цямрэчы. Зніклі зоркі […]...
- ГОРА Гора. Кахаюць адзін аднога. Ці не кахаюць. Дык любяць? Усё быць можа. І ўдачлівы, і нябога, Сляпымі сваімі крокамі людзі […]...
- Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
- Дарога, вір і амфара – Дарога – прыстасаваная для хадзьбы і язды паласа зямлі, з разметкай і ўказальнымі знакамі, куды можна рухацца, а куды […]...
- Гэта – дарога ў Рай Гэта – дарога ў Рай. Гэта – сцяга да Пекла. – Божа, параду дай, выбраць якую лепей. Першая – кроў […]...
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- Твае цёмна-зялёныя вочы Твае цёмна-зялёныя вочы, Як магнітам мяне прыцягнулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Цеплынёй маё сэрца кранулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Глыбінёю душу паланілі. […]...
- Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
- Што сцяжынка, што дарога Што сцяжынка, што дарога – камяні. Няшмат часу я прайшоў жа – мазалі. Быццам роўным шляхам крочыў – заблукаў. Цяжкасцям […]...
- Паўз могілкі мая дарога Паўз могілкі мая дарога. Штодня – заходам і світаннем. Твой крыж вітаю адвітальна. Даруй-даруй! Усё – ад Бога. Рука ў […]...
- Зэльвенская дарога “Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся. Малады малойчык у дарогу сабраўся. Сеў за сталом, мёду з віном напіўся, У дарожаньку спазьніўся”. […]...
- Восеньская Прыпяць Туману сетка кінута нядбайна, Свінцова ў небе стульваюцца хмары, і Прыпяць па-асенняму звычайна Мяне вітае вадзяным гушчарам. Са свістам вецер […]...
- Восеньская маркота Для слёз не хопіць і вядра, Калі маркота і хандра Рыдае ў голас. Ганю вяршэнства смутка ўдаль І спліна дажджавую […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 2. Дарога Гэтым часам, калі Прамінаюць палі і вёскі (Ці на яве – ці ў сне?), Успаміны мірскія стынуць, Я спяшаю к […]...
- Дарога партызанская Дарога партызанская, балоцістая, гразкая, ні ўзлесся, ні прасвета, ні зоркі ў вышыні. Глядзім мы на дарогу: будзь ласкавейшай троху! Лес […]...
- Тушыць агні веснавая дарога! Тушыць агні веснавая дарога! Веліч і свята бадзёрага ранку. Дрэвы, свабодныя ў замшавых тогах, выйшлі насустрач світанку. Вые паветра сцюдзёнай […]...
- Восеньская песня – пераклад Марыны Влада-Верасень Восені скрыпкі Нудна галосяць Доўга, працяжна, Літасці просяць: Выюць, скуголюць, У сэрца трапляюць, Плачам катуюць, Болем праймаюць. Мярцвяна бялею. Мелодыя […]...
- Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...
- ДЗЕ Ж ТЫЯ НОЧЫ? Траўка шаўковая Да вуснаў хінецца. Дзе ж той хлапчынка, Што зноў усміхнецца? Шчыра бярозка Зверху чаруе. Дзе ж тое сэрца, […]...
- Ты стаяла ў белым адзенні Ты стаяла ў белым адзенні, Вецер дзьмуў на твае валасы. Адзінота, як цемры стварэнне, У думках блытала галасы. Дзесьці граў […]...
- Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
- Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...
- Вызваліцелі Ліды Вызваліцелі Ліды У памяць аб вызваленні горада ад фашыстаў 8 ліпеня 1944 года Не зімою коўзкаю ў бой ідуць – […]...
- Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
- Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
- Дарога У гэту ноч – без Бога, без радзімы, і бяз ззяння вечнага агню, Зноў адзін выходжу. А дарога скрозь смугу […]...
- У чарнобыльскай зоне У чарнобыльскай зоне Хаце, Як старэнькай пакінутай маці,- Дзьверы забілі цвікамі. Каб крычаць не магла Ад гора. А вокны дошкамі […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
- Дарога жыцця Дарога жыцця жаданая Далёка зямлёй прайшла, Яна яшчэ ў розуме Маркса Светлаю зданню была. Яе, паміраўшы, бачылі Ў праменнях зары-вясны […]...
- Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...
- А болей не жадаецца кахання А болей не жадаецца кахання. Душа бы зледзянела над стырном. Не мае дзеўка леташніх пытанняў – Чаканне закулілася ў адхон. […]...
- Дарога дадому У безлічы шляхоў, Што лёс наканаваў, Дзе засталіся вузялкі На памяць, Не знойдзецца, бадай, Больш светлы за той шлях, Што […]...
- Горная дарога Даліну, таполі, дувалы шызая хмара закрыла. Ударылі ў твар з перавалу ветру халодныя крылы. Вяршыні пакрыты снягамі. Машыны спавіты вятрамі. […]...
- На далонях тваіх сляды ад алейнай фарбы На далонях тваіх сляды ад алейнай фарбы, Побач з імі сонечныя прамені. Ты ніколі не адыходзіш ад мары, Ты заўсёды […]...
- Чалавечы лёс – дарога да хаты Чалавечы лёс – дарога да хаты, Калі не ведаеш, што ў канцы: Ці бацька твой ляжыць паддаты, Ці золата ляціць […]...
- Зноў пралягла дарога мая да храму Зноў пралягла дарога мая да храму. Хто я? Забыты прапойца? Нязнаны паэт? Ранкам да першай бутэлькi цягнуся у краму, Увечары […]...
- Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
- Твае вочы Твае вочы мяняюць колер, І мне колеры гэтыя любыя: Светла-жоўтыя мілыя сонейкі, І кашэчы зялёны прыжмур, І блакітна-зялёныя хвалі, Што […]...
- Ветлівы Мінск Тут любімых вуліц вераніцы На праспекты шумныя выводзяць, Нібы рэчкі з чыстае крыніцы Ў велічныя рэкі пераходзяць. Гэты горад, чысты […]...