Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Тату

Тата, табе ўсё не спіцца.
Няма адпачынку ў вачах.
Сэрцу твайму цяжка біцца,
Ды ўсё-ткі агонь не ачах.

Немач – нібы бліскавіца,
Чорны крумкач, брыдкі птах.
Гору ж як бач прычапіцца,
Справіцца з ім – часам жах.

Справіцца і не скарыцца,
Пераадолеўшы страх.
Сэрца стамілася біцца,
Сэрца ж не спіць па начах.

Тата, к табе б прытуліцца,
Убачыць усмешку ў вачах.
Ды веру, што сэрцу шчэ біцца!
Што светлым, даўгім будзе шлях.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Тату - Марыя Кобец