Верш Не знаю ці хмары развеюцца

Ещё вершы:

1. Ноч, нібыта на сцішаным беразе Ноч, нібыта на сцішаным беразе, Пакідае пакой. Можа, гэта ад белага ветразя У душы неспакой. Можа, проста пастукала раніца I […]...
2. Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...
3. Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
4. Не ведаю, сэрца, не знаю Не ведаю, сэрца, не знаю, Чаму так часамi балiш Калi уначы ўспамiнаю Як ты каля хаты стаiш Як ты праважаеш […]...
5. Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
6. Не знаю, якою адводзіць рукой Не знаю, якою адводзіць рукой Землетрасенні гневу: Ці ўспомніш падставіцца правай шчакой, Калі нехта ўрэжа па левай?.. На меч разбойны […]...
7. Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
8. Адчайнае АДЧАЙНАЕ Я – нявольнік самотны з забытага краю. Я – пакутнік, закуты людзьмі ў кайданы, – Ані волі святой, ані […]...
9. Балюча ўспаміны б’юцца Балюча успаміны б’юцца. І сэрца каменем ляжыць. Табе не хочацца вярнуцца? Ты не пакутуеш, скажы? Зноў думка з думкаю сплятуцца… […]...
10. Прачытаўшы верш Пімена Панчанкі “Развітанне” Родны мой Пімен Панчанка, Вы сказалі: настала змярканне? Вы сказалі на маці мачыха? Бо настала Вам развітанне? З яе словам […]...
11. Аблокі і хмары Ты – аблачнынка між хмар – Воўчых зграй, Якія плывуць па небе Услед за ахвярамі Сонечных удараў. Я – твой […]...
12. Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
13. Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
14. Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...
15. Праплываюць хутка хмары ў нябёсах Праплываюць хутка хмары ў нябёсах, Выносячы з сабой ўсе благія успаміны. Як ў люстэрку адлюстроўваецца ў нашых лёсах Ўсеагульнага прагрэса […]...
16. Прайшло *Прайшло* Мне б хацелась вярнуцца ў дзяцінства, Дзе кожны дзень радасць, І дзе кожны дзень спакой, Дзе не бывае бязвыхадных […]...
17. З даўніх пачуццяў Савецкая Гавань і Ваніна, Татарскі праліў і Находка… Прасушваюць спіны падлодкі, Нібыта вясною праталіны. I чайкі кігікаюць зморана, Задумліва скачуць […]...
18. Летуценніца Летуценніца Цёмнай ноччу прыходзіў ты ў сны З цеплынёю, пяшчотай і ласкай. Ты прыносіў пачатак вясны, І жыццё мне здавалася […]...
19. Краіна мая Краіна мая, радасць мая, Песня мая маладая! Па нівах тваіх, па тваіх гаях Сынава сэрца рыдае. Ты часта прыходзіш ка […]...
20. Чыстае, яснае, роднае, светлае Чыстае, яснае, роднае, светлае, скуль узялося яно, непрыкметнае? Можа, з сняжынкі першага снегу? Можа, з дзіцячага звонкага смеху? Можа, са […]...
21. Летні ранак Ў расяных павуцінках летні ранак Сустракае дзеўчыну-зару. Новы дзень ступіў на мокры ганак – Разганяе пасмы туману. Зязюля закукуе ў […]...
22. Раяль ля мора У гэтую раніцу позьняе вясны, або раньняга лета, Стаяў раяль на беразе нашага мора. Хвалі тонка лашчылі ногі фартэпіяна, Марская […]...
23. Намалюй мяне чыстым колерам Намалюй мяне чыстым колерам, Быццам неба парой празрыстаю. Па-над зграяй ваблок а доляю Стану рук тваіх зграбнай рысаю. Прытулі пад […]...
24. Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...
25. СУСТРЭЧА Ў ВЕРАСНІ …табе, разумею, не верыцца, Што верасень вершамі вернецца… Аднойчы, Ў цішы не пачутая, На беразе левым Спатканая, Ты – стала […]...
26. БАЛАДА ЯЎСТАФІЯ ТЫШКЕВІЧА (18.04.1814-8.09.1873) Устаўшы рана, зноў зямлю капаеш, Ды ў курганах сівых не клад шукаеш, А-Беларусь, што тут была і будзе… І […]...
27. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
28. Я хачу аб табе Я хачу аб табе З кім хоць слоўка сказаць, Сэрца гора, тугу І сумненні прагнаць. Але толькі ж няма З […]...
29. Мясцовая цемрашалка Наследаванне Якубу Коласу Не сядзіцца ў хаце Хлопчыку малому: Выцягнуў ён маму У кнігарню з дому. — Мамачка-галубка!– Просіць сын так міла.– Можа […]...
30. Сын і маці С ы н – Мамка, мамка, нам сягоння Гаманілі ў школе Аб якойсьці Беларусі, Што жыве на волі. Хоць я […]...
31. Я хачу вярнуцца да цябе Я хачу вярнуцца да цябе Краскай ціхай ля ўтравелай сцежкі, Засланіць зямлю сваёю ўсмешкай – Я хачу вярнуцца да цябе. […]...
32. БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...
33. Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
34. Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
35. Беларусаў – няма! Беларусаў – няма! Вывучаем дарма мы няродную мову ў школе. Мы яе адмялі, з Божых рук не ўзялі – і […]...
36. ЗАВАЛОДАЦЬ НЕ МУШУ Я СЭРЦАМ ЗАВАЛОДАЦЬ НЕ МУШУ Я СЭРЦАМ. І ЗАСТАЦЦА НЕ МУШУ У ІМ. БОЖА ПРАВЕДНЫ, МНЕ Ж КУДЫ ДЗЕЦЦА АД МАЛАНКІ, ШТО […]...
37. Ф. Віён,,Я зьведаў сьвет Франсуа Віён: ,,Я зьведаў сьвет…,, (пераклад на беларускую мову). Я знаю мир – он стар и полон дряни, Я зьведаў […]...
38. He журуся, што час адлятае He журуся, што час адлятае, Толькі хай праз мяне ён ляціць I ў прадонне душы ападае З яго тое, што […]...
39. Звярнуцца да сябе Столькі год я шукаў за мяжою лёс, Што амаль пазабыў сваю родную мову, Ноччу рэчкі іскрысты ад зорак плёс, І […]...
40. Начныя думы Ноч – вядзьмарка кошкі завываннем Сон прагоніць блізка да світання Сполах, смутак, жах, перасцярога… Вір пачуццяу розных; і знямога… Сціснуся […]...