Верш Споведзь сэрца

Ещё вершы:

1. Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...
2. Мы споведзь падзялілі на дваіх Прыходзіць час, калі праз позірк чалавечы, Блакітнасць неба можна паглядзець, Празрысты ён становіца, дарэчы, І застывае на табе як медзь. […]...
3. Замаўчы, маё сэрца! Замаўчы, маё сэрца, Будзь ты гордым хоць раз. Хіба можна пачуцці Выстаўляць напаказ? Можа гэта не тая, Што шукаў у […]...
4. Чаму баліш ты маё сэрца Чаму баліш ты мае сэрца? сутрасаючы спакой, чаму баліш ты мае сэрца? расскажы мне, што з табой. Ці каханне цябе […]...
5. Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
6. Споведзь алкаголіка Ужо колькі год я на сняданне п’ю ілжу, Глынаю яе залпам… Я пачынаю з раніцы, Паспець каб усю сябе параніць, […]...
7. Сэрца пела А маё сэрца пела, І не мела нотак. Маё сэрца млела, Як адчуўшы дотык. Сэрца малявала Графіку ды чорным, Толькі, […]...
8. А ты сэрца мне А ты сэрца мне Тым параніла, Што другога ты Панаравіла. Мо за тое люб, З ночы, з раніцы, Што ягоны […]...
9. Не рві, салоўка, сэрца мне! Не рві, салоўка, сэрца мне сваёю страсцю салаўінай! Не расчуляй да слёз, о не! – вось так і ён спяваў […]...
10. Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
11. Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...
12. Споведзь Калі знайшлі цябе ў балоце А не ў капусце сартавой Калі не бусел нёс у дзюбе А нехта з мутнай […]...
13. Калі здраджваеш сваё сэрца Калі здраджваеш сваё сэрца, Дык чакай у жыцці бяды. Ты не зможаш без сэрца сагрэцца, Без яго ты не будзеш […]...
14. Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...
15. Дарожная споведзь Толькі я і дарога і няма больш нікога. Рэжу цемру святлом сваіх фар. За спіной застаюцца кіламетры пачуццяў і аскепкі […]...
16. А сэрца да сэрца бліжэй і бліжэй Сьцяжына бяжыць басанож да людзей. Дзе жэўрала свечка, там поўніцца дзень Крынічнай вадою гаючых надзей. А сэрцу да сэрца ўсяго […]...
17. Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
18. За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
19. Еўрамайдан – украінскае сэрца Еўрамайдан, Ты сягоньня ня проста плошча, Дзе гнеў украінскі хвошча. Ты усёй Украіны сэрца, Што воляй-свабодаю б’ецца. А ў рытмах […]...
20. Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...
21. Жаночае сэрца Алене Багамолавай прысвячаецца На далоні Бога – жаночае сэрца, маленькае, безабароннае, бездапаможнае. Малюся горача, Божухна! Уратуй адзіную, светлую, чыстую ў […]...
22. Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
23. Зіма – дзеля сэрца турма Зіма – дзеля сэрца турма, Як быццам для індзейца рэзервацыя душы, І думак усіх маіх кастрацыя Нібыта Францыя памерам у […]...
24. А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
25. А зярнятак кавалачкі з сэрца ў клункі Зварыце мне сочыва з думак, Падарыце мне печыва ўзяўшы Зярнятак кавалачкі з сэрца ў клУнак. Пакладзіце ў якуюсь мо кніжку, […]...
26. Калі сэрца сьціскаецца ад невылечнай журбы Калі сэрца сьціскаецца Ад невылечнай журбы, Калі неба ад ранку Блакітных вачэй не расплюшчвае, Завітаю ў кнігарню, Каб кніжку ўспамінаў […]...
27. На пляцы майго сэрца Я змайструю помнік свайму цярпенню І пакіну яго на пляцы майго сэрца, Дзе блукае здаўна не адно пакаленне, І, напэўна, […]...
28. Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...
29. Я пакінула сэрца на гэтай зямлі Я пакінула сэрца на гэтай зямлі, Што з дзяцінства Радзімай мне стала. Там, дзе ціха мне маці спявала”люлі”, Дзе пяшчотна […]...
30. Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...
31. Прысвячаю урачу-гінеколагу Прысвячаю урачу-гінеколагу Таццяне Васільеўне Буйніч Зноў вясна надышла Са сваім летуценным настроем І здаецца зіма паўзабытым, Няпрошаным сном. Ды жадаць […]...
32. Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
33. Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
34. Крыштальнае сэрца А я трымала ў далонях чыёсці крыштальнае сэрца. Яно разбілася і бялюткімі сняжынамі падала з неба. Па ім хадзілі людзі, […]...
35. Сваё сэрца кіну ў кіпень Сваё сэрца кіну ў кіпень: Атрымаецца бульён. Дам напою назву зьбіцень – Прынясе хай паштальён Падарунак ім салёны, Звараны ў […]...
36. Ля звонкага сэрца Ля звонкага сэрца, Ля вострых грудзей Не чуў снегаверці Начны кругавей. Здалося – ля вокан Вясну салаўі На крылах высока, […]...
37. Гэта сэрца – зламаны там-там Гэта сэрца – зламаны там-там, Гэта сонца – латуневы гонг. Уваходжу ў заход, як у храм, Ачышчаю душу праз агонь. […]...
38. Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...
39. Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...
40. Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...