Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Я ведаю цябе ад хрызантэм

Я ведаю цябе ад хрызантэм
I да радзімкі, самай патаемнай, –
Ад чыстых ненапісаных паэм
I да заўсёднай музыкі багемнай.

Ты – з глыбіні віёлавых садоў!
I, снежань упрыгожыўшы сабою,
Не закрываешся ад халадоў
Ні хустачкай і ні маёй журбою.

Як хрызантэма, мокне галава…
Халодны дзень у кожную хвіліну
Цалуе і не кіне цалаваць
Твае пялёсткі, лісце і сцябліну.

Непаслухмяная, – ты йдзеш туды,
Дзе нават мілаваннем не сагрэцца;
Дзе чысціня кастальскае вады
Бярэцца ў лёд і ў лёдзе застаецца.

Я ведаю, што хараству твайму
Не падабае выгляд местачковы,
Ды каб лягчэй перацярпець зіму –
Хоць паўтары за мной такія словы:

Да хаты Майсюковай
Іду я па сняжку
У хустачцы пуховай,
У белым кажушку.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Я ведаю цябе ад хрызантэм - Леанiд Дранько-Майсюк