Верш Шукаю долі
Шукаю долі, як і ўсе:
Тугу хаваю па крысе,
Што птушкай не магу ўзляцець,
Паўночнай зоркай зіхацець,
Спатоліць смагу ручаём
Ды й зразумець: па што жывём?
Ещё вершы:
- Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Шукаю ежу для душы Шукаю ежу для душы. Ды не магу знайсці па смаку. І раптам – шэпт: “Сама пішы І раздавай свае прысмакі!” […]...
- Я шукаю цябе Над нівой збажыны ціха рояцца промні, сініх кветак званы далятаюць да скроняў. А сцяжынка заве на далёкі пагорак, птушкай думка […]...
- Жыцце — долі імша Жыцце – долі імша, ці нядолі cлужэнне – адгукнецца душа на душы прыцягненне, Бы ў пустэльніка скіт патрапляю, ды краду […]...
- Беларусь мая, родная, мілая Беларусь мая, родная, мілая, Да цябе я заўсёды ляцеў Птушкай стомленай з выраю, Шляхам тым, што ідзе карацей. Не магу […]...
- Нешта згубленае шукаю Нешта згубленае шукаю, I нiяк яго не знайду Па зарослых шляхах блукаю, Да цябе у сваiх снах iду Як у […]...
- Я шукаю Я шукаю цябе, мае шчасце. Мо, згубілася ты ў лясах? Можа, вецер паспеў цябе скрасці? Мо, у птушыных знайду галасах?… […]...
- Шукаю пазітыў у жыцціі я Шкада, Не маю што Цярпення болей Чакаць я на Канапе седзючы Сабе… ЛюдзЯм усім годным… Лепшай долі! На беларускай мове […]...
- Доўгія вуліцы Доўгія вуліцы… Дарэмна шукаю цябе… Не маюць канца дажджлівыя ночы… О, я магу ісці да канца свету, Але не магу […]...
- Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
- Не дазволь пайсці мне… Затрымай Не дазволь пайсці мне… Затрымай… Рукі на грудзях скрыжуй стамлёна… Хай сабе не варты я праклёну – Праклінай. Праклінай, галосячы […]...
- Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
- Не шкадуйце сябе ад нягод *** Ледзь трымаецца зброя надзей на спавітых пачуцьцямі снах. Колькі з сэрцам разьбітым людзей і з пустымі вачыма? О, жах! […]...
- Рэчка И стаи веток тянутся за нею…” (Ф. Г. Лорка) 1 Бяжыць мая рака Да сэрца матылька, Да кветкі лугавой, Да […]...
- Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
- Ідэал шукаю Ідэал чалавека, а дзе ж ен? Існуе, існаваў альбо не? Светлы розум зямны альбо здзека? У мірны час альбо на […]...
- Блукаю паміж вёснамі і зімамі Блукаю паміж вёснамі і зімамі, Праз восеньскі гукаю зорапад Хвіліны, што магу назваць счаслівымі, Хвіліны, што не вернуцца назад. Шукаю […]...
- Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
- Рана Многа быў я ў баях, Як узяўся за зброю, Так здаралася мне – Думаў, болей не жыць… Восем ран зажыло, […]...
- Арол сядзеў на дрэве Арол сядзеў на дрэве. Паглядаў. І не рабіў, здавалася, нічога. Тым часам заяц міма прабягаў І захацеў сабе жыцця такога. […]...
- У дождж начны, пад мітусню маланак У дождж начны, пад мітусню маланак ты прыадчыніш дзверы ў мой пакой… Заходзь, праходзь смялей, прысядзь, каханы, пабудзь са мной. […]...
- НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ Чаму не можаш зразумець, Каб прыязджаць не пагасціць, А каб, нарэшце, адагрэць І ні за што не адпусціць. І спачуванне […]...
- Долі дзве – дзве палавіны Аднаго быцця. Мы з табою жыць павінны Вогнем пачуцця. Калі дрэва пазбаўляюць Родных каранёў – Век тады не прычакае Яблыня […]...
- Надыходзiла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...
- *** У дождж начны У дождж начны, пад сполахі маланак Ты прыадчыніш дзверы ў мой пакой. Заходзь, праходзь, прысядзь, каханы, Пабудзь са мной. У […]...
- Зорны матыў Нябесны Вадалей, вадаправод багоў, Касьмічную перапаўняе флягу. Блукаю я між зорных берагоў – І хоць бы кропля мне: спатоліць смагу. […]...
- Надыходзіла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...
- Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
- Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
- Пошукі Шукаюць хмаркі ў небе той вясны, Адзінай, непаўторнай У цэлым свеце. Я ў роспачы, бо недзе На душы Шукаю адзіноту, […]...
- СЛЁЗЫ Дрэва чула дрыжыць ад дыхання паўночнай зімы. Ліст сумуе на ім: ён застаўся навечна адзіны. Кроплі плачу з нябёс… Паглядзі, […]...
- Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...
- Нараканне дзяржаўнага мужа НАРАКАННЕ ДЗЯРЖАЎНАГА МУЖА – Ох, душка! Люд такі няўдзячны… Працуеш з ранку да цямна, шчыруеш, як не кожны здатны – […]...
- Падала зорка Падала зорка з неба, – Я загадаў жаданне. І мне жаданне гэта Марай вялікай стала. Бог за маё старанне Узнагароду […]...
- Астудзі мае шчокі далонямі Астудзі мае шчокі далонямі, Утаймуй у вачах аганькі, Прыручы мае рукі няўлоўныя Да ўласных – спакойных тваіх. Ты жанчына – […]...
- Жырафы Засталося па кроплі на кожнага з нас.. Небагата… Жалкую, што я – гэта я. Без сумлення бы жыць… Не магу; […]...
- Царкоўная мыш У цэркаўцы глухога гарадка, Узведзенай за каралём Гарохам, Старэча непрыкметная патроху За казанню падглядвала з кутка. Як толькі ў храме […]...
- Матуля Я лячу белакрылаю птушкай праз аблокі і чорныя хмары, дзе старонка пяе, дзе матуля жыве, дзе квітнелі дзіцячыя мары. Сустракаюць […]...
- Далёкі паўстанак Часта сніцца мне ціхі паўстанак у полі, Той далёкі паўстанак, дзе, можа, вякі Узвышаюцца ў неба густыя таполі – Не […]...