Верш Творчасць
У майстэрні, у цішы незвычайнай,
Бы ў храме нябачнага бога,
Творыць майстар, даўно шкпінарам
Тут прапахлі і столь, і падлога
Вось замёр ён і быццам чакае,
быццам бы на мяжы адкрыцця.
І з мальберта за ім назірае
Пільны позірк мадонны й дзіця.
За мазком зноў кладзецца мазок,
Пэндзаць борзда на холсце танцуе.
У пакой прабіраецца змрок –
Ужо позна, а ён ўсё малюе.
Муза шэпча на вуха, як сыну,
Толькі майстру вядомыя словы.
І на беленай простай тканіне
Цуд зямлі нараджаецца новы…
Толькі ранішняю парою
Пэндзаль выпадзе з пальцаў ягоных.
Спіць мастак. На яго са спакоем
Звышыні пазірае мадонна…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я разумею дыктатараў Я разумею дыктатараў Яны аwhoйваюць ад колькасці мастакоў І іншай хіпаты, якая не хоча ісці на заводы – Вырабляць танкі […]...
- Дваістасьць Дваістасьць быцьця, бы дваістасьць зьмяінага джала, І кожная з праўда процілеглых сябе паказала, А кожны двуногі малюе сусьветы між імі, […]...
- ДЗіЦЯЧАЯ МАЛіТВА ЗА ЎСіХ Добры, моцны, светлы Божа! Ты ўсе бачыш, ты ўсе можаш! Папрашу зусім нямнога- Міласці ўсім ад Бога. Каб праўдзівей сталі […]...
- Паязджане Распаўзлася па абшары Сцюжным пухам, сцюжнай марай Папаўзуха-завіруха – Злога духа злыбядуха. Ў полі дымна, ў полі цёмна, Беспатольна і […]...
- Памяці Янкі Сіпакова 10 сакавіка 2011 г не стала Янкі Сіпакова. Вечная памяць і ўсенародная любоў і пашана добраму чалавеку і талянавітаму майстру […]...
- Нервы Позна! Выйшлі з-пад кантролю. У стыхію сваю ўвайшлі, увайшлі ў сваю ролю, сябе, сілу сваю знайшлі. Позна! Разышліся нервы. Пачынаюць […]...
- Разам с Музай Мая Муза дрэнная цётка. З’яўляецца нерэгулярна. Калі-небудзь гучная нотка! Ну, а потым – ўсё кашмарна. Не сказаць, што мы з […]...
- Звычайны ранак Звычайны ранак… ********************************* Вясна вясёлкавым крылом Малюе мой звычайны ранак: Усмешку маміну, наш дом – Заўсёды ўтульны і прыбраны. Пралесак […]...
- Маці, Радзіма – добрыя словы Маці, Радзіма – добрыя словы, З імі мы шлях пачынаем новы. Пошук і выбар – цяжкія словы, А для жыцця […]...
- За акном снегапад, абыякавы вецер За акном снегапад, абыякавы вецер. Шосты паверх ды звычайны пад’езд. Кухня, кватэра, дым цыгарэты, Ноч, снегапад ды святла ўжо нет. […]...
- Калі ты штосьці кажаш Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш, Па шыі і спіне паўзе дрыготка, А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца, Праз вуха, […]...
- НА КРЫЛАХ КАХАННЯ На зямлю асыпаўся Ўвесь колер садоў. Ён прышоў, гэты час, І цябе я знайшоў. Нашы вочы без слоў Запыталі тады: […]...
- Восень гордая, ды тое не грэх Восень гордая, ды тое не грэх. Горды я — вось што загана. Я курлыканне чую – быццам мне смех адрасаваны. […]...
- БАЛАДА НАПАЛЕОНА ОРДЫ (11.02.1807–26.04.1883) Ніколі не позна вярнуцца з чужыны Да любае сэрцу самотнай Айчыны І стаць яе славай, якая з гадамі Вышэй […]...
- Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...
- Восень слязьмі апалай лістоты Восень слязьмі апалай лістоты Быццам мастак, малюе жыццё… Шэрай улады пануе брыдота Нават калі пляваць праз плячо.. Край занядбаны сынамі […]...
- Золкі вецер блукае па росах Золкі вецер блукае па росах, Разрываецца ціш машынамі. Толькі гнёзды на голых бярозах Мне гавораць пра лета птушынае. Бы вяртаюць […]...
- Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...
- Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...
- Пакляніся мне “Пакляніся мне, любы мой сыне, Што не здрадзіш ты роднай Айчыне І жыццём сваім, сыне адзіны, Бараніць будзеш нашу Радзіму. […]...
- Музыка ўначы Сад ахутала ноч, Квецень белая, белая… Ты ідзеш са мной збоч, Ты такая нясмелая. Я прашу белы май – Да […]...
- Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...
- Не зрываюцца з вуснаў пракляцці Не зрываюцца з вуснаў пракляцці – Ты з’явіўся – і боль у мінулым. У нязграбнай паставе плацце Адзінока на крэсле […]...
- Мяне многа Магчыма, мяне вельмі многа, і з гэтага большасць – старога, не нова, і не… Верагодна, я згодна. Амаль не крычу, […]...
- Муза ў белым халаце Мушу зноў працаваць на старой пасадзе, пешчу зноў загрубелыя рукі я, усміхаецца муза ў белым халаце – лабарантка мая. На […]...
- Як пішуць вершы Як пішуць вершы Пытаюцца часта, як пішуцца вершы? Ды толькі хіба растлумачыш такое… Народзіцца ў сэрцы аднойчы з іх першы, […]...
- Дзяўчынка малюе Хоць за смерцю стаяць у чарзе, Дзеці ёсць дзеці. Скачуць на адной назе, Забыўшы пра ўсё на свеце. Жыццё іх […]...
- Мяне не трэба папракаць Мяне не трэба папракаць, Што таямніцу позна выдам: Люблю я роднае спаткаць За кожным новым краявідам. I зачароўвае мяне He […]...
- Вясёлкавая раніца Вясёлкавыая раніца… ************************* Вясёлкавая раніца – Як быццам, на заказ! То сакавік стараецца Спавіць пяшчотай нас. Сясцёр, жанок, каханых, Бабуль, […]...
- Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
- У цемры начы У цемры начы Я заўжды адчуваю Словы і гукі яе. Мары і думкі У цемры хаваю Быццам сама ад сабе. […]...
- Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...
- Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
- Неда- Між неда-праўды І неда-вар’яцтва, Між неда-права І неда-мастацтва, Пад неда-небам, У неда-айчыне, Ты неда-нявінны І неда-злачынны. Чэслаў Мілаш. Нам шмат […]...
- Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
- НЕСВОЕЧАСОВАСЦЬ “Несвоевременность – вечная драма, где есть Он и Она” И. Тальков Ізноў кармлю падманам вочы, што кветкі ў вазе – […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
- Не хапае цябе… I за гэта Не хапае цябе… I за гэта я сябе ненавіджу ізноў. Новым днём, як бліскучым паркетам, не сагрэць нерухомую кроў. Мне […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...