Верш Крылы чые – на такі размах?
“З боку – таго зачыняйце дзьверы!”
Пухаўку б’е, нібы ў барабан.
Мне не хапае звычайнай веры –
Хто мне той веры падорыць збан?
Хто абароніць ад жахаў, змроку,
Хто будзе ў цемры цяпер сядзець?
З грукатам! Дзьверы! З таго боку –
Грукае ў дзьверы мае сьмерць.
Хто мне падасьць з падваконьня руку?
Дзьверы крыклівыя – бах ды бах.
Каб нам да зорак узьняцца з бруку –
Крылы чые на такі размах?
Ещё вершы:
- Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
- Такі наш сьвет перавярэтны Такі наш сьвет перавярэтны, Па-ваўкалачаму бяжыць! То чалавека кветкай цешыць, То горла клыкам матузіць. Такі наш сьвет перавярэтны! А чалавеку […]...
- Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
- Не такі Па сцяжынках віхлястых вечнасці у адных супярэчнасцях ў беспрасвет мяне доля нясе… – Не такі ж, як усе!.. Дзівачок, наіўняк, […]...
- Маладыя крылы Маладыя крылы Курсантам авіяфакультэта Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь прысвячаецца Вучэбным вылетам надвор’е спрыяе – і дзяньком пагодным на Лідскім на […]...
- Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...
- Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...
- Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...
- Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...
- Гэты дзень – сьпелы, як яблык Далоў трывогу, віват спакой! На сьнезе танцуюць анёлы радасьці, Бачу іх у вакно. Хто сказаў, што людзі ня ўмеюць лётаць? […]...
- Такі прысуд Яны сказалі: “Аб’яднаем Братэрства наша назаўжды! Бо наш народ заўсёды з вамі Аднымі сцежкамі хадзіў”. Яны сказалі-загадалі Узвесці новаму пасад. […]...
- Бойня Уяві сабе белыя дні: Гэты сад, кляштары, камяні – Іх сагрэй нашым сонечным сэрцам І смугою сваёй ахіні. Зацьвіце над […]...
- Мне патрэбны арліныя крылы Мне патрэбны арліныя крылы, Каб лунаць над маёю Літвою: Наталіўшы крыніцамі сілы, Золкам раны скрапіўшы расою, Узьляцеўшы імгненна ў сусьветы, […]...
- Быў такі са мной выпадак У жыцці маім выпадак колісь здарыўся такі: з ложка ўранку ўстаць бы рады, ды так сціснула бакі – варухнуцца немагчыма. […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- Сем тыдняў хварэла Сем тыдняў хварэла… Сем тыдняў была як у сьне, Сем тыдняў яна назірала Затым, як сьмерць ідзе па яе. Па […]...
- А ты пішы А ты пішы ня слухай нікаго а ты пішы як пішацца радная душа мая усе да аднаго імкнуцца да зачыненага […]...
- Вершык для маей каханай Трыццацьпятка мiргае мне, Сядзiна ýжо б’ецца ý скронi. Я ý пачуцьцяý салодкiх турме, Абыдзённасцi жыцьця труне, Мару пах чуць твах […]...
- Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...
- Размышляйма: хто ж такі байструк? Груша пакручаста ля дарогі. Й хто яе васьмёркай аж сагнуў… Пэўна, ж дзяцел. Той, шо кошка ўжрала. Ці то, можа, […]...
- Есць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Невядомымі мордамі кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
- Ёсць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Нярускімі мордамі, кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людзей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
- Напаслухмянае сёёння і лепшае заўтра Непаслухмянае сёння Пярэчыць на кожным кроку Ў гэткіх простых Заўжды відавочных воку, Якія вагаюцца З боку на боку, Ды маюць […]...
- Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...
- Па снезе Разам па сугробам, па снезе ў калена, ішлі мы на свет, матылямі кахання. Шаптала на вуха, мне мяцель-завіруха, што каханне […]...
- Дабранач Або дваццаць два радкі Мая ціхенечка ўзнялася, і пацягнулася з вачэй. Чаго ж не сьпіцца небараке? Па калідоры – тэп, […]...
- Ліст да цябе Учора Яўтушэнка чарговы раз Распавёў сваёй колішней каханцы, Што Расея існуе толькі ў вершах Пушкіна І прозе Талстоя. Пішу табе, […]...
- Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...
- Вайна А мы, з братам, аднойчы на войну пайшлі, А з вайны мы зь ім толькі адну сьмерць прынясьлі І на […]...
- ЗАХОДЖУ Я Ў ХАТУ Заходжу я ў хату пад песню масніц, Дзе шыбы пабіты рукою шаленства… Запальваю свечкі з мінулых Грамніц, Каб босую памяць […]...
- За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
- Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
- Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
- Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...
- Святая праўда Дарэмна мяне ўсе ўшчуваюць, даволі. Я праўду кажу, толькі праўду, не болей. Ды толькі за праўду заўседы каралі, Яе не […]...
- А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...
- Вясна жыла у травiнцы кожнай Вясна жыла у травiнцы кожнай і ў кожным дыхала лістку, і мы, забыўшы асцярожнасць, пайшлі ў вясну рука ў руку. […]...
- Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...
- НАСТУПіЦЬ ЧАС Калі жыццё апусціць вочы, Прамовіць: “Далей не магу!” Калі найлепшы сябар не захоча, Схавае за спіну сваю руку. Калі замоўкнуць […]...
- Божа, як хочацца плакаць Божа, як хочацца плакаць над словамі, зорамі, кветкамі, стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай; ачысціцца ад шалупіння разважлівых думак і неразважлівай веры… […]...