Верш Вішнёвых кветах файны пах
Вішнёвых кветах файны пах
П’яніць салодкім мёдам.
Вясна праскоквае ў вачах
Чароўным карагодам.
Яна бяжыць, нібы дзіця,
З усмешкаю на твары.
У ёй кіпіць струмень жыцця,
Натхнёнасці і мары.
Палі, узгоркі і сады
Ажыўлены адразу.
Чаму ж сумую я тады?
На жаль, няма адказу…
Ещё вершы:
- Цемру бачыў днём, і сьвет уноч І сьвет я бачыў уначы, І цемру бачыў удзень. Ня чую галачы я ў цішы, І лесе бачу толькі пень. […]...
- Усё было мне міла тут Усё было мне міла тут: Над Нёманам зялёны кут, Палі шырокія, узгоркі, I смоль сасны, і ў небе зоркі, I […]...
- Пане Бог Я трымаюсь за дуба галюку, Як не упасць каб не тварам у падлогу. Ад жыцця мне не чутна ни гуку, […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- НЕ СУМУЮ Не сумую па восені, Не сумую па леце, І зімоваю просінню Мне даўно не сагрэцца. Сціплых мар адракаюся, Толькі, бач, […]...
- Адзінота Адзінота… Я сумую… Паглядаю ў вакно. А за ім балюе восень, лісцем сцежкі замяло. Колер жоўты і чырвоны сыпле з […]...
- Антысвет Гэта ён, запрыкмецце яго, Ён забраўмае мары і смех, Ён з вяртлявай, кароткай нагой, Ён жыве, калі дзейсніцца грэх Ён […]...
- Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Каханьне прайшло, ды вось толькі, на жаль Засталася пустота, нейкі сумны адчай.. Не прыйшла […]...
- Сум па снезе Зноў смала замярзае на зрэзе, Пасівела зямля і, як бубен, гудзе, I па снезе сумуе, Сумуе па снезе: Пачынаецца снежань, […]...
- Я па табе сумую нават Я па табе сумую нават Калі ты побач ціха спіш І ціха муркаеш-сапіш, Мой стомлены за тыдзень lover. Сумую па […]...
- ВЯРГiНi Цяпла няма i ў напамiне. Галiнкi голыя дрыжаць. i толькi – гонкiя вяргiнi Красуюць буйна… Не спужаць Апошнiх кветах халадамi, […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Як сустрэну прыгожага Як сустрэну прыгожага, з хвалістым чубам, Дык адразу успомніцца колішні, любы… Толькі любым цяпер вось яго я назвала, А тады […]...
- Калі я зразумею талент ваш Калі я зразумею талент ваш: Маўчаць гадамі ці пісаць бясконца, Быць холадам або пякельным сонцам, Будуючы палац кахання наш?… Адразу […]...
- Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
- Мне вельмі цябе не хапае Мне вельмі цябе не хапае… Па Нёмане месяц гуляе І хвалям у рытм падпявае: “Сумую, чакаю, кахаю…” Па вуліцах Гродна […]...
- 15.30 15.30 Чакаю…Хвіліну! Мінула гадзіна. 16.30 Чакаю…Ды дзе ты? Я сонцам сагрэты. Зімою. Сумую. Не йдзеш. Чаму з сэрца гоніш І […]...
- Забяры маю сілу начную Забяры маю сілу начную, беспрытомна стамлёным зрабі… Я сумую, о як я сумую па гаркаваму смаку рабін. Дзе адбіткамі шлюбнай […]...
- Бязглузьдзіца Губляем штосьці, Няма кагосьці. Жыцьцё тут побач, А лёс – напоўнач. Мінуюць тыдні, Зьнікнуць твары. І паміраюць нашы мары. Рэфрэн […]...
- Першы дзень восені Жоўтае лісце лажыцца ў далоні. Восень сумуе. За ёю – зіма Кіне сняжынкі сівыя на скроні. Выйсця з палону ўзросту […]...
- Струмень на сонцы па інэрцыі Струмень на сонцы па інэрцыі Цурком булькоча і бяжыць… Надзея любіць жыць у сэрцы, У галаве не любіць жыць. А […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- Amour Мне не забыць кастрычніцкі той вечар I бляск вачэй у восенскай імгле… Як хуценька канчаюцца сустрэчы, Як хутка і няўмольна […]...
- Беларусь чаму ты спіш?! Беларусь чаму ты спіш? І не цяжка жыць у страху? Доўга цягнеш цяжкі крыж, Поўны болем, кроўю, жахам. Скінь прыгнёту […]...
- Сумую Сумую зноў… і з верша ў верш…сумую болей, чым учора… і першы сумны быў, але… ён быў напоўнены надзеей, а […]...
- Ураклі, матуля, сына твайго людзі Ураклі, матуля, сына твайго людзі… Ураклі загоны і палі, як у ясны кужаль убіралі грудзі родныя бярозы, тапалі. Ураклі і […]...
- Віншаванне Мікалаю і Надзеі Віншаванне Мікалаю і Надзеі Мікола, Надзейка-сынок і дачушка, Хай шчасце дзівоснаю сіняю птушкай, Заўжды вас вітае. Мне б пажадаць вам […]...
- Калі цьвілі сады маёй радзімы Калі цьвілі сады маёй радзімы, А цьвет іх быў як аганькі, Калі на ранку клёкат мне бусьліны Даносіў ветрык шапаткі, […]...
- Паланез Агінскага У маладзіковым чоўне вечар Наплывае ціха на сады. I здаецца, чутны ў шэпце вецця Паланез Агінскага тады. Можа, музыку падслухаў […]...
- У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
- Навагрудак Мне снішся Ты і Навагрудак. І я па горадзе сумую Ў зіму завейную і злую, Мне снішся Ты і Навагрудак. […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Мая Радзіма! Ты – ва ўгары! Мая Радзіма! Ты ва ўгары! Спіртны струмень ракой цячэ. І, хоць ужо сінеюць твары, У рот куляецца яшчэ. І ў […]...
- Студэнцкія сяброўкі і сябры Студэнцкія сяброўкі і сябры… Якая асалода ад сустрэчы! А колькі ж год мінула з той пары, Калі нас разлучыў расстання […]...
- Не малітва Дык што за параза? Адкуль як праказа… бяды якіян… добрае з…банам… лепшае ў клеці… мы ж яго дзеці… Чаму не […]...
- Знайсці выйсце Хмары надзвігаюцца ўначы, Лётаючы па ўсім белым свеце. Жудасна лапочуць крумкачы Ад жахлівай смерці на планеце. Чаму людзі мала так […]...
- НА КРЫЛАХ КАХАННЯ На зямлю асыпаўся Ўвесь колер садоў. Ён прышоў, гэты час, І цябе я знайшоў. Нашы вочы без слоў Запыталі тады: […]...
- Слёзы сліваў Стаяць скалелыя сады. Сутонне сцішана сінее. Самлела сон сышоў сюды святлом сумлівым санцавея. Стаяць скалелыя сады. Спакусай свецяцця сузор’і. Сцюдзёна […]...
- Як непазбежна завядае хутка кветка Як непазбежна завядае хутка кветка, Калі ў ёй няма належнай глебы і вады, Таксама ў душы любога чалавека Без іх […]...
- Шматкроп’е Ты… Я… Ранак… Цішыня… Гэта мары маёй хвіліны Цемра… Свет… Так.. Ці не… Гэта мне ўжо зусім няважна Губы Да […]...