Верш Сэрца

Знявечана, разбіта і разрэзана
Жыцця няўзгодай сэрца чалавечае.
Яно баліць, яно крычыць, яно пакутуе…
Жыве і плача ў ланцугі закутае.
Яно не прызнае дабра прадажнага
І жаліцца не ўмее, бо адважнае,
А боль не разумеюць людзі іншыя,
Бо думаюць, што гэта ўжо залішнее.
А сэрцу беднаму
Каб зніклі мукі вечныя,
Патрэбны ласка ды пяшчота чалавечыя.
Але ў наш час прадвінуты, разбэшчаны
Ўсё болей сэрцаў хворых і знявечаных…
Знявечаных не куляй ці гарматаю,
А словам колкім, злыбядой зацятаю.
І вось да іх як да пустэчы ставяцца,
Праходзяць міма, сэрцаў не кранаюцца…
І сэрцаў крык сарвецца ў мора безлічы,
І змоўкнуць на стагоддзі сэрцы чалавечыя.

Ещё вершы:

Бітва на полі сэрца Не ведаю хто быў у гэтым вінаваты… І хоць на гэтым полі мы з табою не салдаты, А кожны дзень […]...

Еўрамайдан – украінскае сэрца Еўрамайдан, Ты сягоньня ня проста плошча, Дзе гнеў украінскі хвошча. Ты усёй Украіны сэрца, Што воляй-свабодаю б’ецца. А ў рытмах […]...

Восеньскае Душуся моўчкі колкім комам Занадта справядлівых фраз… Цень парасона над галовамі, Ўсё болей аддаляе нас. Маўчыш, бясстыжы, ганарлівы, Спакойна жмурачы […]...

Не рві, салоўка, сэрца мне! Не рві, салоўка, сэрца мне сваёю страсцю салаўінай! Не расчуляй да слёз, о не! – вось так і ён спяваў […]...

Жыццёвае Нялёгка праз жыццё прайсці, Убок пагрозы ўсе адвесці. Жар-птушку ўсё-такі знайсці, І крыж да мэты свой данесці. У доўг ніколі […]...

Крыштальнае сэрца А я трымала ў далонях чыёсці крыштальнае сэрца. Яно разбілася і бялюткімі сняжынамі падала з неба. Па ім хадзілі людзі, […]...

Як добра, што Ты ёсьць Як добра, што Ты ёсьць. Малітва, радасьць, сьлёзы I сонца, і вясна Зьліліся ў адно. Як добра, што Ты ёсьць. […]...

Мне ганарыцца маёю зямлёю Мне ганарыцца маёю зямлёю Наканаваў лёс Вялікіх Князёў: Мужнасьць народа часінай ліхою, Кроў неадступных Літвы ваяроў. Мне ганарыцца маёю зямлёю […]...

Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...

Чытае Сяргей Вераціла Чытае Сяргей Вераціла Цесна словам у строме бурлівай маўлення – напіраюць адно на другое, штурхаюць, задыхаюцца болем ці прагай натхнення, […]...

Спяць у снарадах Спяць у снарадах, Спавітыя белаю, як сама смерць, Сталлю, Пакручастыя віхры, Аглушальныя грамы, Пажары, вулканы і землетрасенні… Спяць чалавечыя крыкі, […]...

Балада непадзельнага Нечыя простыя словы чалавечыя. Цені, у адно зьлітыя, танцуючыя, вечныя, адно аднаму прысьвечаныя, бясконцыя, неіснуючыя. Бы абраныя, ад жыцьця адарваныя, […]...

Беларусь, мая бедная мацi Беларусь, мая бедная мацi! Што глядзiш з такiм болем нямым – Не, любоў да цябе я не страцiў Калi жыў […]...

Ля звонкага сэрца Ля звонкага сэрца, Ля вострых грудзей Не чуў снегаверці Начны кругавей. Здалося – ля вокан Вясну салаўі На крылах высока, […]...

Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...

Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...

Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...

Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...

А ты сэрца мне А ты сэрца мне Тым параніла, Што другога ты Панаравіла. Мо за тое люб, З ночы, з раніцы, Што ягоны […]...

Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...

Споведзь сэрца Споведзь сэрца… ********************************* Мне б прытуліцца да цябе, Ды ты ў бок адводзіш позірк. Як у балоце, у журбе Тану. […]...

Замаўчы, маё сэрца! Замаўчы, маё сэрца, Будзь ты гордым хоць раз. Хіба можна пачуцці Выстаўляць напаказ? Можа гэта не тая, Што шукаў у […]...

Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...

Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...

Жаночае сэрца Алене Багамолавай прысвячаецца На далоні Бога – жаночае сэрца, маленькае, безабароннае, бездапаможнае. Малюся горача, Божухна! Уратуй адзіную, светлую, чыстую ў […]...

Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...

Дарозе Сівее нітка стомленых дарог. Мне дарагая кожная. Да сэрца Дарогаю нам дакрануўся Бог, Ля вогнішча прысеўшы, каб сагрэцца. Душу сваю […]...

А сэрца да сэрца бліжэй і бліжэй Сьцяжына бяжыць басанож да людзей. Дзе жэўрала свечка, там поўніцца дзень Крынічнай вадою гаючых надзей. А сэрцу да сэрца ўсяго […]...

Мой бог Восені сумная сівізна, Вузел марскі сцяжын… Словам адзіным мне падкажы: Мала яшчэ спазнаў. Словам гаючым, як першы снег, Дапамажы ў […]...

Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...

Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...

Сэрца пела А маё сэрца пела, І не мела нотак. Маё сэрца млела, Як адчуўшы дотык. Сэрца малявала Графіку ды чорным, Толькі, […]...

Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...

Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...

Чаму баліш ты маё сэрца Чаму баліш ты мае сэрца? сутрасаючы спакой, чаму баліш ты мае сэрца? расскажы мне, што з табой. Ці каханне цябе […]...

Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...

Сэрца засціла слота Сэрца засціла слота, Захлынула самота. Дождж у тысячы ботаў Снег у кашу таўчэ. І, ўздыхаючы ўпотай Над маёй адзінотай, Затапляе […]...

Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...

Сэрца і думка мне кажа …Радасць хай будзе мне сведкай, Свет няхай бача і людзі, – Нібы цудоўная кветка, Ордэн галубіць мне грудзі. Ці сонцу […]...

Ад шчасця сэрца скача, як дзіця Ад шчасця сэрца скача, як дзіця, Ад бед яно, як млын, шуміць начамі, Варочае цяжкімі камянямі, Падлічваючы горычы жыцця. Ды […]...