Верш Рака

Ещё вершы:

1. Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
2. He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...
3. Засмяглая рака Засмяглая рака, Змучоныя крыніцы… У цераме шпака Прапісаны сініцы. Буслы, каб не сканаў Магутны дар прыроды, З парэпаных канаў Ляцяць […]...
4. ТАМ, ДЗЕ НА РОСТАНЯХ Там, дзе на ростанях шуміць, Падросшы за стагоддзе бор. Дзе раніца бурштынам зіхаціць, Дым успамінам цягнецца да зор. Дзе песня […]...
5. Пралеска Белыя бярозы Спалі на узлеску, Як сваю галоўку Узняла пралеска. Тоненькую ножку З-пад пярыны белай На зямлю пралеска Ставіла нясмела. […]...
6. Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
7. Гуцульская рака Навокал горы ў шыпах еляў, Нібыта вожыкаў сям’я. Між іх, як яшчарка, праз зелень Імкне крыштальная бруя, Дзе па каменнях […]...
8. Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
9. Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...
10. Рака жыцця Рака жыцця у рамках берагоў па плыні несла лодачку павольна у акіян. Але… Але любоў шалёным ліўнем хлынула свавольна. Працяла […]...
11. Вузкая рака Гэты размер – не шукаючы лепшага Я для паэмы вазьму Вершнiк чакаць не збiраецца пешага Лепей скакаць аднаму… …Ў лесе […]...
12. З кожным грахом, жыцця рака мялее I З кожным грахом, жыцця рака мялее, Мяшок віны трашчыць, ды усё цяжэе Ды на душы, заужды нібыта здрада, Кудысь […]...
13. Бярэзінскі біясферны запаведнік Дзе бярозы гамоняць пад вецер, дзе ўначы гудзіць цемны ельнік. Там прыгожы куточак на свеце, чыстых слоў і душ запаведнік. […]...
14. Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...
15. Сталасць Апоўдзень сёлета. Зяніт. Трава зялёная з-пад пліт На ўзлётным полі. Куды, нашто ляцець цяпер? Якіх шукаць вышэйшых сфер? Ужо даволі. […]...
16. Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
17. МІЛЫЯ МЯСЦІНЫ Белыя крыніцы З халоднаю вадзіцай… Чырвоныя пагоркі, Заходы надвячоркам… Белыя лясочкі, Птушак галасочкі… Мілыя мясціны – Нам беларусінам....
18. РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...
19. Рака дзяцінства Дзе будзе пеўня салавейка, Крынічка мые золата-пясок, – З узгорка, вёсачка “Нарэйкі”, – Пачула яе першы галасок. Не развітаўшыся з […]...
20. Навагоднія казкі Трава рудая да зямлі прылегла, Паветра з кроплямі мяшаецца. Грукоча Новы Год без снега, Звергнуць стары лад сьпяшаецца. Раптам кропля […]...
21. БАЛАДА МІХАСЯ БАГУНА (9.11.1908-17.02.1938) …Ты прыпомніў дарогі Айчыны І не ўспомніў дарогі другой, Ля якой бы бярозы й рабіны Так цвілі невыказнай журбой. […]...
22. Рай Самыя вясёлыя і галасістыя салаўі – на вясковых могілках. Напэўна, таму, што і днююць, і начуюць не ў гнёздах, а […]...
23. Буслы Буслы У кут Беларусі, да родных хацінау, Імкнуцца буслы, бы усім пашанціла. Да роднае рэчки, лугоу и узлескау, Паляны, для […]...
24. Дзеці-бежанцы Жоўтыя сланечнікі смяюцца. Бегаю па лужах басанож. Дзеці, што не могуць усміхнуцца. Дзеці без усмешкі – ну, і што ж? […]...
25. Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
26. Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
27. Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...
28. Драбіны Драбіны да неба цягнуцца ў цішы Нібыта мне шлях пракладаюць ў імглу… Вядзьмарка-рака сваёй хваляй увішна Агорне, як маці, спрадвечну […]...
29. Зімой Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі снег! Мяцель не вее, сціхнуў вецер, I волен лёгкіх санак бег. Як мары, […]...
30. Род Высокі род. Разбураны палац Ці хата, што на тым жа самым месцы Раз дзесяць будавалася. Глядзяць Праз вокны продкі, А […]...
31. Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
32. Калі хочаш адпачыць Калі хочаш адпачыць, Трэба розум адключыць. Хіба можна так зрабіць? Можна ўсё тады згубіць! Такім чынам, нават у сне Мы […]...
33. Садоўнік Выспелю белыя-белыя, чыстыя-чыстыя. Вызваню іх, быццам зоры ў роднай цішы. Толькі б на голлі жыцця маладзёна-вячыстыя ззялі ўноч між другіх […]...
34. Не глядзi! Не глядзi! Не глядзi на Захад, не глядзi на Усход, Лепш зазiрнi сабе пад ногi, у свой агарод. Трава больш […]...
35. Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...
36. Дзьверы зачыняюцца Паветра цяжэйшае на пустым месцы, Дзе колісь ляжалі ружы У памяць аб тых, хто сыйшоў На пустым месцы. Кветкі ніколі […]...
37. Касі, каса “Касі, каса, пакуль раса. Раса далоў. Мы косім зноў”. А пад касою той трава. Трава – не кроў, не галава. […]...
38. Бацькоўскі кут БАЦЬКОЎСКІ КУТ Дзе ножкі мае босыя ступалі, Трава найбольш гаючая расце, І на Купалле, быццам знічкі ўпалі, Найпрыгажэй тут папараць […]...
39. Безнадзейна адчайна Цягнуцца, моўчкі, журботна, У неба імглістае, Куксы рагатыя дрэў… Жорстка, абсечана Ў снег, Брудны і шэры, Б’юцца Чорныя цені…...
40. З восеньскіх паліц Бярозы залатыя завушніцы Зачапілі на зялёныя галовы. Ткуць кросны восеньскія сітцы, Колер падмяшаўшы новы. Фарбы лета дождж змывае, Але ўсяму […]...