Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Павінны жыць

Мароз падсцёгівае папругай
Не крочу, а амаль лячу
Зямлі не чую пад сабою
Ўсё будзе так, як я хачу!

І маладзік на небе зорным
Мяне вітае – будзь здароў
Абавязкова буду сябра
Не прападай, заходзь ізноў.

Гукаць вясну з табою будзем
Хай пад нагамі снег рыпіць
Жаданні нашы не астудзіць
А значыцца павінны жыць!

Студзень 2013г.

Ўладзімір

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Павінны жыць - Аўтар невядомы
«