Верш Беларуская чайка
Памяці Ларысы Геніюш
Беларуская чайка! Да Вас,
Я звяртаюся толькі на Вы.
Дзякуй Вам, што ляталі ўвесь час
На сваёй, беларускай зямлі.
Што любілі прынёманскі край
І любоў у душы бераглі.
Не пускалі у сэрца адчай,
Калі Вас зрузумець не маглі.
Вы прабачце, бо людзі падчас
Зразумець не заўсёды здольны:
Хто палаў – той з гадамі не згас.
І у сэрцы Радзімы вольны…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
- Прабачце Прабачце за тое, што я не такі, Прабачце й пакіньце ў спакоі. Я маю гонар, брат, лямант душы Шукае шляха […]...
- Беларуская песьня Дзе мой край? Там, дзе вечную песьню пяе Белавежа, Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў, Дзе на ўзвышшах […]...
- Беларуская хатка БЕЛАРУСКАЯ ХАТКА* Ў Беларускай хатцы у сталіцы У каторы раз я рад пабыць, – Як у храме, шчыра памаліцца, Каб […]...
- Вёска мая Вёска мая Знаю, дзесьці ёсць многа прыгожых краёў незабыўных. З імі сэрцы людскія Заўсёды былі непарыўны. Для мяне ж няма […]...
- Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
- Беларуская мова Прывітанне, беларуская мова, Колькі хочацца пра цябе сказаць, Не магу я знайсці словы, Якімі можна цябе апісаць. У цябе ёсць […]...
- Смак шчасця Вось патухла апошняя зорка, Час не здольны пакуль што стрымаць… Свет расчыніць магічныя створкі, Каб маглі новы дзень распачаць. Ён […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Спадзяванне Замглілася неба шэрай смугой. Канец лістапада – восень слатой Насыпле наўмысна пыл дажджавы, І сцішыцца ўсё, маўчым з нематы. Затлумлена […]...
- Ларысе Геніюш Пасьля прачытаньня “Споведзі” Ларысы Геніюш Памяці заступніцы пакутнай, Маці ненароджаных сыноў, На вякі Радзімаю прыкутай За сваю адданую любоў!.. Не […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- Жыжа Жыжа Памяці 33 жыхароў в. Брады, спаленых фашыстамі ў 1944 годзе Жыжа пальчыкі кусае, Жыжа пальчыкі пячэ. Маці доньку павучае. […]...
- Пражываючы дні (Памяці Анатоля Мяснікова) Пражываючы дні паміраючы ўночы па шляхах сваіх крочым мы заўсёды адны За дзвярыма сцяна за акном снежань […]...
- Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
- Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...
- Паэты, любыя, вы ўсё маглі Паэты, любыя, вы ўсё маглі! Агнём ласкавым налівалі склянкі. Якія прыгажуні ў вас былі! I вечары, яснейшыя за ранкі! Але […]...
- Беларуская памяркоўнасць Аднойчы просіць бацьку карапуз: -Ты раскажы мне, калі ласка, тата, Што значыць – памяркоўны беларус. Якраз быў бацька справаю заняты: […]...
- Адпусці грахі Цяжкія шляхі – сумленныя шляхі, Горшыя шляхі вінаваўца, Паглядзі у твар, Ды адпусці грахі, Сілы адшукай Прыняць і не злавацца. […]...
- Мова родная… Беларуская Мова родная… Беларуская… Ты – мая назаўсёды любоў. Не ў лясочку – сцяжыначка вузкая, А – прасторы жытнёвых палёў. Ахіне […]...
- Беларуская песня песень БЕЛАРУСКАЯ ПЕСНЯ ПЕСЕНЬ (вельмi вольны пераклад) О, пацалуйце ж мяне, меданосныя вусны, Што саладзей за ружовы пялёстак шыпшыны, I зазiрнiце […]...
- Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
- Пераклад верша “Калі” Р. Кіплінга Калі ты не губляеш розум свой У коле пустадомкаў і вар’ятаў І застаешся ў ім самім сабой, На веру ў […]...
- Сяўба (Беларуская балада. XX стагоддзе) На папялішчы, на пачарнелым Яна сядзела – жанчына ў белым; На чорнай пляме відна здалёку, Нібы цяпельца ў халодным змроку, […]...
- НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ Чаму не можаш зразумець, Каб прыязджаць не пагасціць, А каб, нарэшце, адагрэць І ні за што не адпусціць. І спачуванне […]...
- Трагедыя Чарнобыля Шмат гадоў прайшло з тае даты, Калі ў небе раздаўся гром, Людзі думалі – гэта салдаты, Зноў з’язжаюцца на палігон. […]...
- Хвароба Праз цябе я дыхаю сотні хвілінаў, Праз цябе ў каханне паверыў я зноў. Сэрца б’ецца і б’ецца бесперапынна, Адчуваючы цёплую […]...
- Едуць маладыя Сонца высіць над вёскай, Як вясельны каравай. – Едуць, едуць! – пагалоска Паляцела з краю ў край. Песьняй даўняй сьвет […]...
- Табе б ствараць яшчэ. ствараць Табе б ствараць яшчэ, ствараць… (памяці брата Віктара Шаколы). Ты нас пакінуў вельмі рана. Табе б ствараць яшчэ, ствараць… Але […]...
- Шчэ не журуся я па харастве Шчэ не журуся я па харастве, Якое параскрадваюць маршчыны. Смуткую: без мяне мае сцяжыны Марнеюць па пяску і па траве. […]...
- Не забыцца ўсходаў, закатаў Не забыцца усходаў, закатаў. Помніць буду сустрэчы, расстанні. Ва ўспамінах заўсёды, як святы, З дарагім чалавекам спатканні. І захоўвае памяць […]...
- Выповедзь вэгетарыйца Жывёлы, даруйце! Сабакі ды коткі, Выбачце, жа людзі Да вас гэтак жорсткі Стагнаю крывёю, Сваёю душою За тысячы, сотні, Што […]...
- Маміны зёлкі Збірала мама зёлкі, Як пчолы з зёлак мёд. І я маленькі пчолкай Стараўся з ёй як мог. Збірала мама зёлкі […]...
- Вучонае кацяня Будзільнік. Сняданне. Матуліны словы: – Уставай, калі ласка. Спазнішся ў школу. Дарога. Сустрэча: – Гэй! Сяброўка мая! Ідзем у школу. […]...
- О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...
- Беларуская мадонна на зыходзе дня Беларуская мадонна на зыходзе дня: З цеплынёй душы прыгожай у моры хараства. Усмешка паглынула думак мітуслівасць, У гармоніі сапраўднай – […]...
- Беларуская Чыгунка У такт па стыках колы б’ юць. Так мілагучна, і так гулка. Бы песню мне сваю пяюць. То Беларуская Чыгунка. […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
- Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...