Верш Скрыпка

Ещё вершы:

1. Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
2. I крочыць год далей Адцвiў язьмiн, i крочыць год далей, У блакiт самотнай безданi аблокаў. …Ты, насамрэч, i блiзка, i далёка… У кожнай у […]...
3. Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
4. Тры дні нараджэння Тры дні нараджэння З днём нараджэння, Максімка, Пятага студзеня сёння, Цябе ўжо чакае машынка, Хутчэй, бо браты “угоняць”. З днём […]...
5. Беларусь сьпіць Беларусь сьпіць пад цёплай, шэрай коўдрай, І ня можа пазбавіцца ад кашмараў. Баіцца зваліцца з ложка, Амаль не рухаецца. Я […]...
6. Я, дождж і скрыпка Ты са мною пабудзь, летні дождж. На дыханні тваім я сыграю, аж гукі ахрыпнуць… Пойдзеш ты, я пайду. Ну і […]...
7. Дзесьці крэмзае скрыпка Дзесьці крэмзае скрыпка Будучыні палатно… Крывацечным і ліпкім Плёскае ў куфель віно… Ўсплёскі ўспамінаў ранніх – Парваная кімсьці струна… Не […]...
8. З новым днём, з новым ранкам! З бессэнсоўным змаганьнем З новым днём, з новым ранкам! З бессэнсоўным змаганьнем За вядомую праўду ў невядомых краях. Новы пошук усьмешкі, той прыгожай […]...
9. Апошняе жаданне Апранула народныя строі, Скрыпку ў рукі пяшчотна ўзяла, Каб пачулі й за Лысай гарою Пра цуд-кветку, што ўноч расцвіла. Купалінка […]...
10. БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
11. Зніякавелы, стаю Зніякавелы, стаю пад купаламі Храма Паэзіі. Пазіраюць на мяне з абразоў прасветленыя і мудрыя твары. Кленчу перад імі – перад […]...
12. Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...
13. Сонейка Сонца-сонейка свецiць ласкавае. Пакажы ўсё на свеце цiкавае! Горы, рэкi, азёры, палетачкi – Яны ўсе твае родныя дзетачкi. Мы чакаем […]...
14. ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
15. Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
16. Апошняе слова маё Апошняе слова маё – табе. Апошні світанак. І сонечны ранак. Апошні мой позірк і покліч, і дотык – усё, усё, […]...
17. Апошняя восень беларускага воўка Зацугляны кастрычнік шэрасцю хмарнай вільготным адчаем воўка вітае жоўтым ліцем наўкола беларуская мова ападае да долу – ног Перуновых не […]...
18. Рамонак Рамонак У рамонка заўсёды сонейка свеціць, Саграе, вітае і песціць, А пялёсткі нібы праменьчыкі ззяюць, Ахінаюць пяшчотай, кахаюць… І такі […]...
19. Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...
20. НЯБЕСНЫ КЛАВІР Радок к радку, да знаку знак, імгненне і мелодыя пpачнецца. Жывым і чыстым напаўняя сэрцы, У добрых, як ніколі, нашых […]...
21. АБЛОКi Для лёгкiх для аблокаў Няма канца нi краю, Плывуць яны высока Над родным нашым краем. Над тым – што перажыты, […]...
22. У цягніку Загартаваныя, немаладыя, Строй і абутак зношаны. Час не шкадуе галовы сівыя: Тчэ павуціньне зморшчынаў. Запрацаваныя чорныя рукі, Вочы, жыцьцём стамлёныя. […]...
23. З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай, і зусім недарэчны стаецца адлегласьці сум, кожнай новаю ночай сон болей і болей […]...
24. *** Cвiтанне Бяссонных хваляў хваляванне вітае сонца ружы след. Дзень пачынаецца з світання, жадання ўпрыгожыць свет. Вакол нiбы агонь сапраўдны чароўна шар […]...
25. Я веру Я веру ў Бога, І сілу Слова, І што нічога Невыпадкова. Я веру ў Вечнасьць Шляху зямнога І Чалавечнасьць, Што […]...
26. Абмовіўшыся Толькі адное мы чуем у мове – Не ахвяруйце сябе і людзей. Мова нас просіць праз кожнае слова- Я буду […]...
27. Новы год З новым годам! З новым шчасцем! Я віншую вас сябры! Будзе весела на свяце, Ўсім дарослым, дзетвары. Будзе Дзед Мароз […]...
28. Вятры пашумелі, суціхлі Вятры пашумелі, суціхлі, Дажджы прамінулі, ушчуклі, Пупышкі, да першага лісьця, Ждуць сонейка, быццам матулю. Над хмарнаю шэраньню сонца Завейныя ветры […]...
29. Ад спёкі летняй Ад спёкі летняй Дол ачах. Буслы спачылі За ракою На цёплых Жнівеньскіх стагах У насцярожаным Спакоі. Туман, Асмужаны ледзь-ледзь, Плыве […]...
30. Не хапае цябе… I за гэта Не хапае цябе… I за гэта я сябе ненавіджу ізноў. Новым днём, як бліскучым паркетам, не сагрэць нерухомую кроў. Мне […]...
31. Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
32. З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! Павярнецца часу кола – I што год з таго святла Мы адзначым, як анёла Ў сэрца […]...
33. Я скажу табе, восень, бывай! Я скажу табе, восень, бывай! Мне сягодня збірацца ў дарогу. І з малітвай па звычаю Богу На дарожку прысядзем, давай! […]...
34. Апошні Звычайны герой Параненым зверам, трымаючы боль, Адхланнем па кроплі струменіцца кроў. Абрысы ў чыровонае вадкасці мрояў Сыходзяць у неба, як смерці герояў. […]...
35. Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
36. Астатні пакецік гарбаты Астатні пакецік гарбаты – Але ж не астатні дзянёк… Дажджу перастук глухаваты – Гародню баюкае змрок. А думкі ўцякаюць у […]...
37. Там, на волі, з жыцьём кубак поўны Там, на волі, з жыцьцём кубак поўны: Першы сорт! Вы плывіце далей сваім чоўнам. Я за борт. Вы ідзіце далей […]...
38. Было адчынена акно Было адчынена акно І бэзу пах напоўніў хату, І ўсміхаўся сціпла тата О, як было гэта даўно. І сябравала сонца […]...
39. Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
40. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...