Верш Рэха

Ещё вершы:

1. А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...
2. Рэха афгана РЭХА АФГАНА Руплівыя пчолкі над ліпавым зборам Вітае іх раніцай сквер малады Каменная глыба страчае дакорам У ей рэха афгана […]...
3. Рэха зваленага дрэва На золку шэрым Конік бег – Яшчэ й дугі не відно. На золку гулкім Валілася ў снег На хату будучую […]...
4. Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
5. Час пік. Трамвай Час пік. Трамвай. Зайшла жанчына З цяжкой, напханай поўна сумкай. Вакол расселіся мужчыны, Ніхто падняцца не датумкаў. А найсумленны – […]...
6. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
7. Пабудзь са мной Асеньняя шчымлівая дарога, I ты – неспадзяванкай незямной. Я пра цябе ня ведаю нічога… Пабудзь са мной. Пабудзь са мной… […]...
8. Рэха серанады Пад пурпурны тонкі вэлюм ноч схавала твар. Апельсінавая поўня спее спакваля, І аб ёй скуголіць сумны і стары ліхтар. Ап’янелая […]...
9. Паўднёвы ўспамін Вінаваты паўднёвы вечар… Проста так, без якой прычыны, абдымаю чужыя плечы, пешчу косы чужой жанчыны. Гэта проста на момант хвалі […]...
10. Раздача бяздомных жывёл “Раздача бяздомных жывёл”. Вы чулі? Чыталі пра гэта? А добра, каб хтосьці правёў Раздачу бяздомных паэтаў. Мо нехта мяне бы […]...
11. Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
12. Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
13. Чытала ў прэсе Па матэрыялах газеты “Звязда” ад 15.02.2011 “Амерыканскія штаты шукаюць замену долару” Чытала ў прэсе я, што ў Штатах, Там, дзе […]...
14. Вада і сляза Пытаецца кропля вады У слязы: – Што ты плачаш так часта, Родная? Што з душою тваёю Робіцца? – Нічога, сястрыца. […]...
15. Не ідзі Не ідзі нікуды, Не ідзі… Ад таго, што ты са мной – Так цёпла. Так утульна Проста ўдваіх… Так прыемна… […]...
16. Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
17. Паразмаўляйце са мной Паразмаўляйце са мной, мне млосна. Хаця пра што-небудзь, Хаця аб нейкай лухце. Паразмаўляйце, прашу вас, Мне можна верыць, Але гэтак […]...
18. Чорныя вершы Дрэнная назва стылістыкі – белыя вершы, Бо вершы ніколі не могуць быць белымі. Ня белы апошні радок і ня першы. […]...
19. БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...
20. Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
21. Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
22. Літабшар. Моманты У небе – рух. Тварцы сягаюць на добрых коніках сваіх. Ды так далёка залятаюць, што больш і не чуваць пра […]...
23. Разарві фотаздымак Разарві фотаздымак, дзе разам з табой… Я іду на прыпынак, з цяжкой галавой. Адпачні, распраніся, і скажы ад душы. Што […]...
24. Lucky strіke Чаго табе заўсёды хацелася – каб ніколі не нагіналі ракам каб жыцьцё заставалася непрадказальным як цыклон і чыстым як ходнікі […]...
25. Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...
26. БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
27. Хачу не думаць пра цябе Хачу не думаць пра цябе, Не ўспамінаць цябе ніколі… Ды Бог палёгкі не дае – Сціскае сэрца тым жа болем… […]...
28. Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...
29. Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
30. БАЛАДА АНАТОЛЯ БЕЛАГА (10.12.1939-14.11.2011) …У Доме рыпяць палавіцы, Бы ў Храме вялікім, старым, Які ты стварыў не ў сталіцы, Які для Айчыны стварыў. […]...
31. Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...
32. Выбух у мінскім метро Выбух у мінскім метро- Як нож пад лапатку дзіцяці. Як сівер халодных вятроў На першыя кветкі. Як удар па цяжарнай […]...
33. Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
34. Дзьве кумы ДЗЬВЕ КУМЫ Ёсьць дзьве кумы. І іх са дна Шпурнула хваля ўверх тугая. – Я – прэзідэнт! – крычыць адна. […]...
35. Птушка хакнула ўначы Птушка хакнула ўначы, Можа, аб сваёй нядолі?.. Сціхла рэха ў наваколлі, Ані ветрыку у полі… І здалося, што ніколі Не […]...
36. Ода “прадсядателю Усьпяём мы славу “прадсядателю”, Галоўнаму змагацелю Краіны! Толькі гэты “чэсны” аббірацель Нам укажа, як мы жыць павінны. Толькі слова “бацькі […]...
37. Перачытаю мной напісанае ўчора Перачытаю мной напісанае ўчора – І ўсё парву без шкадавання на шматкі. Слабыя вершы. Выклікаюць толькі сорам. Чытаць такія – […]...
38. Мана – не знік ты! Мана – не знік ты! Не! Ты тут, са мной! Дасюль цябе І бачу я, і чую! Твой голас, лік […]...
39. Забыўся, ці проста стаміўся Забыўся, ці проста стаміўся Ад розных жыццёвых нягод. Ты нават даўно мне не сніўся, Схаваўшыся за гарызонт. За лесам, за […]...
40. Чаму? Чаму? Скажы чаму? Чаму так атрымалась Усё ж, нарэшце, было добра, Але, магчама, мне здавалась. Я проста думала, што назаўсёды-гэта […]...