Верш Човен у тумане
Хвалі з туману.
Бацька Неман.
Цішыня.
Човен стары, плыве.
Рухомы плынню.
Адкуль вандруеш ты?.
З якога дня?
Са Стоўбцаў.
Альбо з іншай вакаліцы?
Ен паказаўся.
І ў тумане знік.
Быццам прывід.
Альбо як здань якая.
Ці чорт смеючыся пусціў.
А можа Чараўнік.
Ў сябе пытаўся я.
Нашто сустрэча тая?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Плыве ў тумане вечар разамлелы Плыве ў тумане вечар разамлелы. І ў духаце чаромхавых завей Шчыруе Асмялелы, Ахмялелы, Бяссонны, Утрапёны Салавей. Сок, сок, сок Цёк, […]...
- У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...
- Хай пацалункі зарастаюць травпмі ў тумане Хай пацалункі зарастаюць травамі ў тумане. каб ніхто не ведаў праўды той, што блукалі мы з табою ў сваім падмане […]...
- Туды Невядома нікому з нас, Што чакае нас сёння, заўтра, Нам пра гэта разкажа час, А тады нашто мы жыццё выпіваем […]...
- Лясун Гэта ні казка, здань а можа цуда. Даўно было то, но ніколі не забуду. Я крочыў ўздоўж паваленага зруба. Пашкадавалі […]...
- Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
- Шэдэўры Свет гіне. Лжэмастацтва метастазы і лжэлітаратуры паранойя няўхільна абяртаюцца абразай для сэрцаў, не атручаных маною. Зубаста смеючыся з явы поснай, […]...
- Ноч нараджэння Ноч нараджэння. 22.15. Самота. Цішыня. Чаканне. Змрок. Прыйшлі начныя здані павітацца са мной. Іх ледзь заўважыў зрок. Яны прыйшлі павіншаваць […]...
- Човен Паміж хваляў човен чорны. Ў рэчцы – чорная вада. Не відаць на дне нічога – Барада вадзяніка Захінае дно старанна […]...
- Ідэал шукаю Ідэал чалавека, а дзе ж ен? Існуе, існаваў альбо не? Светлы розум зямны альбо здзека? У мірны час альбо на […]...
- Кніжны запой Кніжны запой – маё гора, маё захапленне. У гэтым салодкім тумане я знік назаўжды. Знік з галавой у прасторы сляпога […]...
- Здаецца мне Здаецца мне, што воля чалавекаў залежыць і ад тых, каго пусціў к сабе ён. ці хто сам туды забраўся, без […]...
- Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
- Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
- РАДЗіМА СІНЯВОКАЯ Ты – мая далёкая, Радзіма сінявокая. У льняной кашулі, Песенка бабулі. У тумане стылым Ты сярод нямілых. Не родная, быццам, […]...
- Голы кароль Распранулі караля – Голым стаў кароль, Чырваней стаў матыля І забыў пароль. Без пароля вартаўнік Які быў тралём Не пусціў […]...
- Душа навыварат Душа навыварат Ці трэба каму? У кожнага ёсць яна, Такая ж цікавая I непаўторная. Кожны можа Сам для сябе Дастаць […]...
- Калі пачалася вайна для мяне? Калі пачалася вайна для мяне? У самае першае тое світанне, Ад бомбы найпершай… I ўсё як у сне – Сустрэча […]...
- Вера Спадзяюся на цуд. Пад квітнеючай слівай, Дзе бялюткая квецень віруе, як снег, Зноў хачу цябе ўбачыць прыгожай, шчаслівай. Хай прыпыняць […]...
- РУЖЫ (РУЖЫ – квітней на радасць людзям) У віхуры праблем любім Вас і шануем. Вывучаем душу – па характары судзім. Светлавокая […]...
- Навобмацак да праўды ідучы Навобмацак да праўды ідучы, Блукаю я сярод праклятых соснаў. Святлом зіхоткім вабіць далячынь, Звіняць цудоўна залатыя росы, Гладзь возера празрыстая, […]...
- Я закахаўся Я закахаўся. Праўда. Закахаўся ў цябе кволую. Я закахаўся сквапна. Раскахацца ня здолею. Ведаеш нашто літары? Ведаеш. Толькі марна. Толькі […]...
- Чараўнік-саксафаніст Каля метро, у пераходзе, Там, дзе і птушка не пяе, МузЫка россыпам мелодый Прахожым сэрца раздае. Чахол старэнькі расчыняе, Бярэ […]...
- Не баліць Мая воля – ў няволі, І хацеў б я забыцца, Ды аб долі-нядолі Страшных мараў не сніць. Маё сэрца у […]...
- Ноч Дождж, як магічная скрыпка, Хмары, як сонны скрыпач, Неба – іскрыстая піпка; Вусны гавораць: “Прабач!” Згубіў у цямрэчы дарогу, Блукаю […]...
- Пераўтварэнні І схавала ў сардэчны кошык, Ранкам стала зьнічка сінічкай, Папрасіла зярнятак трошкі. Накарміла сінічку хлебам, — Можа будзеш маёй сястрычкай? […]...
- Вольны час пенсіянеркі Я кручуся ў свеце віртуальным І забылася на ўсё. Рэальна То у ” Аднакласніках” блукаю, На парталах штосьці размяшчаю, То […]...
- Да вяртання ў нябёсы Да вяртання ў нябёсы – Усяго толькі крок, Толькі крок… У халоднай калюжі Вада на асклепкі паб’ецца. Скрыжаваннем любові, Зямных […]...
- Сурпрыз Жадаюць лепшага заўжды, альбо нічОга не жадаюць. Хіба праклён ажыццявіць сваім здяйсненнем супермару? Нашто аб гэтым нагадаў?- І сам не […]...
- Як здань лясная, я блукаю Як здань лясная, я блукаю, Няма прытулку анідзе, У Кахання сад прыйшоў… ды знаю, Маё, у ім дрэва – не […]...
- Казёл-экстрасэнс Улад Скамарох КАЗЁЛ-ЭКСТРАСЭНС ( СТЫЛІЗАЦЫЯ ПАД ВЯСКОВЫ ГУМАР ) І. Дзесці ў вёсцы, з самых ціхіх Зранку быў перапалох. Знік […]...
- Не ламайся! Не можа ў нас Нічога атрымацца, Таму, што ты Такою удалася: Спачатку вельмі любіш Паламацца, А паламаная – Нашто ты […]...
- Прачнуся заране-заране, як свет нашых продкаў Прачнуся заране-заране, як свет нашых продкаў, – Не можа стрымаць сябе продкаў маіх гамана, Затоку зары пакалыхвае іхняя лодка, На […]...
- Вясновая навальніца Крочыш па ходніку – вецер сцюдзёны Градчаны б’юцца аб твар Крочыш наперад у шлях невядомы Між брудных, шэрых канаў Б’юцца […]...
- Вулічная замалёўка Ідзе! Маладая! Прыгожая! Імклівая быццам лань! Нямеюць мужчыны-прахожыя: Ці ява яна, ці здань? I кожнаму хочацца позірку Яе зіхатлівых вачэй, […]...
- Чырвоная кропка Чырвоная кропка – бясконцасць, мы бога шукаем навукай… Ад моцы сваёй набываем бадзёрасць, распрануўшы дрыготкія рукі. Прыйдзе час, разгадаем бога […]...
- Вецер гольле гайдае паволі Вецер гольле гайдае паволі, Раве, стогне, ледзь-ледзь шапаціць, Ці віхуры кідае над полем, Пластык, сьмецьце уздымаючы ўвыш. Альбо моўкне ўраз […]...
- Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
- Ты – мой любы, мой каханы Ты – мой любы, мой каханы, Мой адзiны i жаданы. Ты – мой блiзкi i далёкi, Мой прыгожы, яснавокi. Ты […]...
- Самотна без цябе мне на Зямлі Быў дзень духмяны, вечар п’яны, ноч затым… Было каханне, закусіла цуглі, На голаўзлом панесла праз гады, І лёд за ёй […]...