Верш Пра дурнога

Ещё вершы:

1. Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
2. Мужык Што я мужык, усе тут знаюць, і, як ёсць гэты свет вялік, З мяне смяюцца, пагарджаюць, – Бо я мужык, […]...
3. Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...
4. … і нарэшце ўсё ж схапілі … і нарэшце ўсё ж схапілі. З гікам, свістам пацягнулі на вяроўцы ў суд. Панабегла ўсякіх – чыстых і нячыстых, […]...
5. Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
6. Дыялог палітолага й выпівохі – Аднойчы прэзыдэнт Абама… – Пайшлі хутчэй, паблізу крама! – А вось калі Качынскі Лех… – Не выпіць сёння будзе […]...
7. Далёкае, забытае жаданне Далёкае, забытае жаданне Аднойчы нечакана усплыве. А мы сабе шукаем апраўданні, Каб не хадзіць па скошанай траве. Спрачаемся. Адкладваем на […]...
8. Мы – пясчынкі “Мы пясчынкі” Мы – пясчынкі ў гэтым свеце І аднойчы, на хвалях сваіх Панясе, загайдае нас вецер Усе далей ад […]...
9. Вясёлка з трох колераў Вы калі-нікалі бачыце, Вясёлку, якая складаецца з колераў, Трох-не болей-шэрага, белага ды зялёнага, Спалучэннем незнаёмасці горада,- Адзінай радасцю жыцця нібыта […]...
10. Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...
11. Што старыя за вар’яты Што старыя за вар’яты: Мелюць без прычыны, Быццам час свой марна трацім Мы каля дзяўчыны. І ўсё пхнуць нас да […]...
12. Балада пра камень Я камень падняў на раллі Абвуглены, чорны, Можа, быў ён калісь Гарачаю зоркай. I, можа, маліліся ёй – Пясчынцы сусвету, […]...
13. Каменная пліта Каменная пліта. Квадрат. Калісці вольны камень. Загнаны геамэтрыяй у палон, Ён служка чалавека, раб. Ён надмагільны камень. Стаіць, ахоўвае спакой […]...
14. Ці ж сьвет наш благі? Ці ж сьвет наш благі? Падаюць ясныя кроплі… Падаюць… ці ж сьвет благі, Той, што дажджамі гаворыць Зараз з пачуцьцем […]...
15. Чароўная фея дагону У бездань і чорныя дзіры Туды дзе карчма і тракціры. Як сцямнее. А з ранку ў пабе ці бару Рэінкарнуй […]...
16. Калі цьвілі сады маёй радзімы Калі цьвілі сады маёй радзімы, А цьвет іх быў як аганькі, Калі на ранку клёкат мне бусьліны Даносіў ветрык шапаткі, […]...
17. Дзявочая гара ў Мсціславе Самалёт пакружыўся ў нізоўі, Гайдануўся над дымкай лясной. “…Давяралі мне тайну князёўны, Сябравалі студэнткі са мной. Толькі мне невядома каханне, […]...
18. На ростанях Доўгі шлях у нябёсаў дол За птушкай-мараю імчыцца, Туды, дзе волатаў магутных бор Імхом-травою зеляніцца. Звяроў пакінуты сляды, Што з […]...
19. Я б мог перапісаць былыя вершы Я б мог перапісаць былыя вершы: Усё шчэ больш, мацней, наноў, Ды ведаю, што я даўно ня першы, Хто для […]...
20. ПАЭЗiЯ Паэзiя? Так, драбяза. Адказу не мае прамога. Пачуццяў чыстая сляза, Дарога нейчая да Бога. Чароўных гукаў, фарбаў свет, Птушыны шчэбет […]...
21. Смак ліпеня Каменьчык, цюкнуўшы у шыбу, Даў знак – сустрэчу святкаваць. Нясмела ты мяне паклікаў Па кроплі ліпень смакаваць. Збіралі зёлак пах […]...
22. Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...
23. Рэчка И стаи веток тянутся за нею…” (Ф. Г. Лорка) 1 Бяжыць мая рака Да сэрца матылька, Да кветкі лугавой, Да […]...
24. Калі мая старонка апусцее Калі мая старонка апусцее, Калі сыду схіліўшыся ў смугу, То хто тады замест мяне сагрэе Тваёй хлусні зацятую пургу? Калі […]...
25. Грыбнікі – Пятрусь, ты чуў, – казалі людзі, Ужо ж пайшлі баравікі. А ты ўсё нейку дробязь вудзіш, Сядзіш, бы чапля, […]...
26. Я прыйду Калі б я на бел свет нарадзіўся Ўсяго шчэ адзін толькі раз, Я бы зноукі ўсё там жа з’явіўся, Дзе […]...
27. Сьвіркун П. унучку Міхасіку. Сьвіркун. Сьвіркун шэры так падобны Да пражэры саранчы, Толькі іншыя памеры Ды інакшы апетыт. Не лятае ён […]...
28. МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
29. Тады, калі пад дыванамі жніўня Тады, калі пад дыванамі жніўня, Прыўкрасна-памаранчавых удзень, Пад покрывам пяшчотным ліўня Абудзецца сустрэчы нашай цень, Ты, скінуўшы адзенне, дзіўным птахам […]...
30. Вечар у Міры З дачкою мы адчулі – тут сябры. Нас сабралося шмат, у пакоі цесна. Пілі гарбату і спявалі песні У незабыўны […]...
31. Чалавеку Калі песня не грэе У мароз і завею, – Дык нашто твая песня! Калі рукі ніколі He зналі мазоляў, – […]...
32. З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
33. На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...
34. Мы сустрэнемся потым з табою За мяжою зямнога жыцця. Дзякуй, Божа, за шчасце такое, За любоў, за агонь пачуцця. Хай не ведае сэрца спакою, Успамін […]...
35. Шчасьце ў віне На жаль, Не хутка скончыцца… На костках…нашых Баль… Бо небагата..нас, Якія сапраўды… Жадаюць… Змен… У сваім. жыцці… І колькі трэба […]...
36. Вечарэе Вечарэе… Пацямнелі воды У вірах няспыннае ракі. Дзень, які знікае назаўсёды, Прыгарнуўся да тваёй шчакі. З поля, дзе стаіць сцяною […]...
37. З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
38. Божы дар Божы дар. Ля родных аселіц, У глубінцы Палесся, Дяучо вырастала, Як кветка у лесе. Цябе сонейка грэла, Вятрынкі кахалі, На […]...
39. Ну вось стаю з працягнутай рукою Ну вось стаю з працягнутай рукою з рахунку збіўся, ловячы каменні, ляцяць яны няспынна прада мною. бязладна ў нашым свеце […]...
40. Ліпеньскім ранкам Мядовы водар яблынь, сена З маленства сэрца ахмяліў, Таму так хочацца, напэўна, Мне першы адкусіць наліў. Чароўнай сілаю натоліць, І […]...