Верш Атрасіны

А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся.
Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем,
Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча.
Папросіць восень у нябёсаў сабе спагады.
Лісток абросены з нябёсаў дадолу падаў.
І клін журлівы, ж ураўліны ляцеў у вырай,
А ты не бойся, любы сыне, любові шчырай.
Згуляла восень атрасіны – чакай марозаў.
Ты ўжо дарослы, любы сыне, яшчэ не позна,
Не позна выправіць памылкі і ты не бойся
Прасіць у восені – даруе, знай: долі просяць.
У чалавечым грэшным лёсе заўжды бывае:
Спраўляе восень атрасіны – а мы чакаем,
Што нам адпусціцца калосся жыццёвай мерай,
Калі ў душу прыходзіць восень – ратуе вера!
Яшчэ нікому не ўдалося зляцець у вырай,
Калі ў жыццё прыходзіць восень – ратуе вера.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...

Малітва аб сыне Дзе б ні быў і куды б не кідала жыццё Знай вытокі, знай корні і помні адно! Ніхто і нідзе […]...

НА КРЫЛАХ КАХАННЯ На зямлю асыпаўся Ўвесь колер садоў. Ён прышоў, гэты час, І цябе я знайшоў. Нашы вочы без слоў Запыталі тады: […]...

Восеньскі матыў Адзвінела лета цёплымі дзянькамі, З дрэў скідае восень жоўтую ліству. Хмары ў небе плачуць нуднымі дажджамі, Пакрывае іней уначы траву. […]...

Не бойся таго Не бойся таго… Не бойся таго, Хто у вочы табе Праўду калючую кажа. А бойся таго, Хто у вочы табе […]...

Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...

Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...

Не знікай Не знікай, будзь са мной у часіну трывог, Не знікай, калі цемра ўзыйдзе на парог, Не знікай, бо імгла ў […]...

Залатое лісцце. Дождж. Хачу імжы Залатое лісцце. Дождж. Хачу імжы. Калі ўжо восень нешта замуцІць? Са зьмьямі ў глебу…Дарога для душы. Ці мо яна у […]...

КАБ ЯШЧЭ…б З кожным тыднем усё болей Мы ўпэўненыя ў тым, Што калі б не тата долі, Не ўзрасло б і тых […]...

Пакляніся мне “Пакляніся мне, любы мой сыне, Што не здрадзіш ты роднай Айчыне І жыццём сваім, сыне адзіны, Бараніць будзеш нашу Радзіму. […]...

Калі адцвітаюць каліны Калі адцвітаюць каліны I ў вырай спяшаюцца дні, Шукаю пад крык жураўліны Калодзеж лясной цішыні. Згушчаюцца зоры над дубам I […]...

Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...

Be Happy! Паслядоўнасць гадоў складае жыццёвы адрэзак І кагосьці гатоў Ад сябе назаўсёды адрэзаць І сказаць ім з усмешкаю “да пабачэння”, не […]...

Сонцавы промні фарбуюць лістоту Сонцавы промні фарбуюць лістоту, Ціха плыве павуцінавы дым. Восень ільдзінкі кідае ў воды, Дыхае яблычным пахам густым. Што за сінеча! […]...

Нервы Позна! Выйшлі з-пад кантролю. У стыхію сваю ўвайшлі, увайшлі ў сваю ролю, сябе, сілу сваю знайшлі. Позна! Разышліся нервы. Пачынаюць […]...

Смерці не бойся Смерці не бойся. Бо смерць – пераход Да іншага стану душы. Іншага духабыцця – Новага кола-спіралі Душы ў іншасвеце. Дзе […]...

Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...

Беларусь для мяне – мая родная маці Беларусь для мяне – мая родная маці, Што ў залочаны восені цвет У сялянскай з лучынаю хаце Нарадзіла мяне на […]...

Мы твае немаўляты, жыцьцё Мы твае немаўляты, жыцьцё, Твае ласкі малочнае, песты, За рукою тваёю слухмяна ідзём, У абліччы сваім чалавечым. Паасобку, ці цугам-гуртом, […]...

Памылка Памылка Як пачынаў працоўную кар’еру, Пакой у цэнтры вёскі я здымаў. Была там гаспадыняй бабка Вера, І крыўды на яе […]...

Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...

Пра восень Замаўкаюць птушыныя звонкія спевы, Калі восень прыходзіць у край наш лясны, І, як свечкі, вакол ярка ўспыхваюць дрэвы На праводзінах […]...

ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...

МЯТЛУШКА Застацца б мне – ціхмянай і лагоднай, Ні краскі, ні травінкі не парушыць. Быць проста часткай Матухны-Прыроды, Наіўнаю, маленькаю мятлушкай… […]...

Надзея, вера, каханне Надзея, вера, каханне Бог дапаможа на месца усе стане. Здзейсніцца марная, кволая думка. добрая вера з надзеяй у каханне, Мара […]...

Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...

***Час каменні пазбіраць * * * Час каменні пазбіраць, Не раскідваючы болей, І фундаменты пара Пазакладваць нам з любоўю. Брукаванкаю яны Могуць класціся […]...

Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...

Першы дзень зімы Прыбеглі Раніцай з хаты У снежкі гуляць Зайчаняты… Сядзела варона, Глядзела здзіўлёна: “Малым непаседам І снежка за цацку…” Ёй стукнула […]...

Увечар муж дамоў прыходзіць Увечар муж дамоў прыходзіць І сумна жонцы дакладае: – Ў мяне – праблема на рабоце, Дый шчэ няёмкая такая. Тут […]...

Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...

Зварот да братоў-украйнцаў Зварот да братоў-украйнцаў, ці: ,, Ведай, браце… ,, Бласлаўленьне даюць на жыцьцё, Без віны шлюць праклёны між кратаў, Моліць Бога […]...

Не бойся рукі апячы аб хлеб Не бойся рукі апячы аб хлеб, Бойся горшага- Хлеб апячы аб рукі. Не па кніжцы Пазнай сакрэт Хлебаробскай бацькавай навукі. […]...

Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...

Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...

Позірк Еўфрасінні З нябёс блакіту І з нябеснай сіні Я адчуваю позірк Еўфрасінні, Што беражэ мяне Ад злога вока, Калі ўвесь свет […]...

Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...

Птушкі вечнасці Мае дзяды далёка ад мяне – У вырай птушкай адляцелі. Таго, магчыма, не хацелі. Ды час паклікаў да сябе. Варушыць […]...

Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...