Верш Я не супраць
Я не супраць трапіць у ад,
Не супраць у дрыгву зайсці,
Няхай будзе здзеквацца кат,
Я праз боль змагу перайсці.
Я змагу агаліць сваё сэрца
І знайсці для душы прытулак,
Якая наперад імкнецца
І бачыць у крылах ратунак.
Я не супраць жыць у гэтым свеце,
Не супраць абдымку смерці.
Усё змагу пры ўмове адной:
Калі ты будзеш побач са мной.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- Супраць плыні Як цяжка плывецца супраць… Дык вось ты якая, рашучасць! Галоўнае – толькі рушыць. Вось так! Толькі ўперад! Без лодкі. Ваш […]...
- Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
- Ня супраць Адкуль не ўцякай, Куды не бяжы, І тут ты чужы, І там ты чужы… Лявон Вольскі Ад Менску да Стоўбцаў, […]...
- Нібы той кот Нібыта той кот Спачатку спужаешся, Потым агледзешся нарэшцэ прылашчысся, Кіпці ўсадзіўшы ў бок. Авалодаеш з часам Усеагульнай увагай, І нібыта […]...
- Пераклад верша “Без тебя” (Пётр Градаў, 1967 г) Не магу, не хачу, не ўмею Жыць без цябе на свеце. Без цябе і сонца не грэе, Без цябе і […]...
- Наталлі Ізноу дажджы памылі мне дарогу, Маучыць, з рулём у абдымку, Аляксей, Быць можа, дзён нам засталось нямнога, А мы з […]...
- Перыяд супастаўляльны Чым болей зробіш самастойных крокаў, Чым больш хвілін пражывеш на свеце, Чым больш сустрэнеш у жыцці сяброў – Тым усё […]...
- БАЛАДА ВАЦЛАВА ЛАСТОЎСКАГА (8.11.1883–23.01.1938) Дзень адыдзе ў небыццё Па чырвоных кветках смерці. Верыць жа табе ў жыццё І казаць народу: “Верце!” І на […]...
- Я выдумаў цябе, ці ёсць Я выдумаў цябе, ці ёсць Ты сапраўды на гэтым свеце, Як ёсць адчай, як ёсць мілосць, Як ёсць спякота ў […]...
- Твае недамоўкі, мае недаверы Твае недамоўкі, мае недаверы Расплавіць спагадна ратунак вачэй, I выплача рэўнасць няспаных начэй Твае надамоўкі, мае недаверы. Рассеюцца здані, прывіды, […]...
- Прытча У горад ішоў падарожнік аднойчы, Убачыў сівенькага дзеда і збочыў. Пытае ў старога:”А не скажаш мне, дзеду, Ці ў горад […]...
- Каханне ці любоў Я цябе кахаў калісь, Бласлаўляў імя тваё. Думкі мае нясліся увысь, І сэрца ў грудзёх трапятала маё. Твой твар для […]...
- Ўсё цякуча ў свеце гэтым За перыметрам падзеяў ардынарнаю катрынкай, паслядоўна дні з гадамі і стагоддзямі сплылі, і пластамі напласталі з трылабітамі ў абдымку людзі […]...
- Не глядзі Не глядзі на мяне, не глядзі, адыдзі, Не чаруй так сабой і наяве, і ў сне! Ты смяешся з мяне… […]...
- Калі наўкол віхурацца завеі Калі наўкол віхурацца завеі, Перш, чым сказаць завучанае “не”, Не апускай заснежаныя веі, – Ты мерзнеш, прытуліся да мяне. У […]...
- Нараджаемся не для смерці Нараджаемся не для смерці, Нараджаемся мы, каб жыць, Ды страла нацэлена ў сэрца, Праз вякі ўжо страла ляціць. Чорны продак […]...
- Я прэч ад горада лячу Я прэч ад горада лячу З пустых цагляных камяніцаў. Я ў веску родную хачу, Дзе сонцам я змагу напіцца. Дзе […]...
- Міні-паэма “Як жыць?” Восень. Шэрая брудная вуліца. Дзеянне адбываецца каля газэтнага шапіку. Інтэлегент (хавае нешта ў торбу і азіраецца): – Як жыць, то […]...
- Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Не знаю ці хмары развеюцца Не знаю, ці хмары развеюцца. Шторм цягне з сабой цемру волакам, Разбіўшы пасудзіну месяца На рыфах грымотнага воблака. Не знаю, […]...
- ***Мая Мая воля – мая зброя. Я нязломная сцяна. Калі ціснуць, як спружына я упарцей удвая. Мае веды – мае лекі […]...
- Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...
- Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...
- Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
- З адной я вёў сябе як ідыёт З адной я вёў сябе як ідыёт, Другая – мне выносіла мазгі. У трэцяй быў вялізарны жывот, А ў чарцвётай […]...
- Сеў за дол Ярыла Сеў за дол Ярыла. Да яго на крылах сонцава звястунка човен з пачастункам у залатым убранні подыхам кахання веснавога ў […]...
- А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
- Я свой край шматпакутны шкадую Я свой край шматпакутны шкадую, I хачу, як не склаўся бы лёс, Бачыць Белую вежу святую На ускрайку блакітных нябёс […]...
- Сонцавіт Свеце мой, не ляці ў бяздонне. Свеце мой, азірніся – чуеш? Недзе ў Жывы святой на ўлонні Сонцавіт малады начуе. […]...
- Новы Я Той я памёр. Што ж, дружа, rest іn peace. Ты будзеш у нетрах памяці жывы. А новы Я ляціць на […]...
- Вясна на Палессі – Няхай усмяхнецца нясмелым праменнем, Спалоханным ветрам, што пахне адлігай. Няхай адгукнецца плывучай камлыгай Вясна на Палессі. І выльюцца рэкі, […]...
- Натхняй! Натхняй мяне кожны дзень, калі ласка І раніцай соннай, і позна ў начы. Будзь сонцам і сагравай сваёй ласкай, А […]...
- Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...
- Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
- Калі адцвітаюць каліны Калі адцвітаюць каліны I ў вырай спяшаюцца дні, Шукаю пад крык жураўліны Калодзеж лясной цішыні. Згушчаюцца зоры над дубам I […]...
- О, сорам – вершы “з-пад сякеры”! О, сорам – вершы “з-пад сякеры”! Але ж у іх – мая душа! Таму запісваю і веру: Змагу ствараць і […]...
- А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...