Верш Навобмацак да праўды ідучы
Навобмацак да праўды ідучы,
Блукаю я сярод праклятых соснаў.
Святлом зіхоткім вабіць далячынь,
Звіняць цудоўна залатыя росы,
Гладзь возера празрыстая, як шкло,
Пшанічныя бурштынавыя хвалі…
А дзе спакой? Напэўна ўсё было,
Дык што мы прапусцілі, што праспалі?
Нашто я зразумеў, што ўсё падман?
Далёка дзесьці ходзіць лэдзі-ўдача –
Вакол хлусні вялікі акіян:
І плыняў шмат, і берагоў не ўбачыць.
Ніхто не можа мне дапамагчы,
Але світанак хутка прыйдзе босы,
І зноў святлом завабіць далячынь
І зазвіняць вясёлай песняй росы…
Ещё вершы:
- Навобмацак Навобмацак рушу, нібы кацяня, Шукае якое матчынай грудзі, Блукаю ў сэнсе, смаку жыцця, Павушы схаваўшыся ў брудзе. Адзінае выйсце-сэрца паслухаць, […]...
- Залатое зярнятка праўды ЗАЛАТОЕ ЗЯРНЯТКА ПРАЎДЫ (філасофская казка) Пралог Знікаюць народы з аблічча зямнога, Як ранкам пад промнямі сонца раса, Як снег на […]...
- Выключваеш святло і знікаеш Выключваеш святло і знікаеш. Навобмацак мо патрапіш – кранаеш. Твае рукі, мае сціскаеш, губляеш.. Зноў навобмацак..не мяне. Святло. Праява. Рэчы […]...
- Выплывае раніцца Выплывае раніца з берагоў начы. Цемра сонцам раніцца, нікне ў далячынь. Вочы твае весняцца, поўныя трывог. Зарыпелі весніцы… Малады мурог… […]...
- АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
- Рака жыцця Рака жыцця у рамках берагоў па плыні несла лодачку павольна у акіян. Але… Але любоў шалёным ліўнем хлынула свавольна. Працяла […]...
- Лэдзі на сінім кані На ледзяным вакне Трызніцца далягляд… Лэдзі на сінім кані Ноччу спусцілася ў сад. Пары пярлінавай плынь Воблакам з вуснаў ляціць, […]...
- Я – мужыцкі сын, і радаслоўная Я – мужыцкі сын, і радаслоўная анідзе не значыцца мая, дзед і прадзед, а далей замглёная далячынь – стагоддзяў акіян. […]...
- Цікавілась лэдзі Цікавілась лэдзі: А ён куды едзе, Ў якую бэрлогу такую Мядзьведзем? Або нат і ў схрон, ебанат, На шмат дзён […]...
- Праўды празрыстасць Праз празрыстасць вякоў Ляціш ты ў сне па-над хмарамі Забыў прав доўг дзядоў Спіш пад цёмнымі чарамі Пралятае дзіўны анёл […]...
- ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...
- Тапельніца Нябогу хвалі ўзьнесьлі тройчы: Як невідушчая рука Навобмацак шукае дна, Тапельніца, не знаўшы броду, Шапоча пацеры да Ойчы. Ня Богу […]...
- Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака… Старым стаў – і выгнаў яго гаспадар. Худы і аблезлы, дварняк-небарака, З надзеяй глядзіць ён […]...
- Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
- Катастрофа Недавымаўлена слова, недавымаўлены сказ, не далі зрабіць высновы. Зразумець і даць адказ. Замаўчалі. Без пытанняў. Бо пытанняў не было. Вочы […]...
- Мы проста з розных з табой сусьветаў Мы проста з розных сусветаў І да таго ж не маем агульных шляхоў, Мы проста блукаем з табой па свеце, […]...
- Лавіна Больш за ўсё людзі тым цікавяцца, што іх зусім не датычыцца. Калі ноч і дзень сустракаюцца, то апошні святлом разлічваецца. […]...
- НІЦШЭ Памяці Евгения Головина У багоў патухлі горны, Замест пчол шмат жоўтых вос. Гэта свет губляе формы, І ствараецца хаос. Птушка […]...
- А буслы белы гонар маюць А буслы белы гонар маюць… У гняздо не кладзіце хлеба. Птушкі гэтыя не паміраюць. Іх сабе забірае неба. На змярканні […]...
- Песняй вітаю я вас Леглі шырока нівы калгасаў. Глянеш – разлог, далячынь. Стужак дарожных роўныя пасы Мераюць смужную сінь. Ходзіць паважна дбалы араты, Трактар […]...
- Што ж так да зорак * * * Што ж так да зорак прыцягвае нас? Можа, і праўда: мы – дзеці нябёсаў? Прагна і пругка […]...
- Чараўнік-саксафаніст Каля метро, у пераходзе, Там, дзе і птушка не пяе, МузЫка россыпам мелодый Прахожым сэрца раздае. Чахол старэнькі расчыняе, Бярэ […]...
- Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
- ДЗЯКУЕМ БОГУ Ўсё вакол утульна і прыгожа, Ў небе безліч зорак і планет, Дзякуем, Усемагутны Божа, Што стварыў такі цудоўны свет. Бог […]...
- Не хачу ведаць Гэты дзень – нібы знойдзены грошык, На якім спатыкнуўся прамень… Падзівіся: наколькі харошы Наш, украдзены ў вечнасьці, дзень! I няважна, […]...
- Далонню па стале Не злосна кажучы, – даволі… Праслухаць можна усяго. Але паслухаць, страціць волю, магчыма побач з тым, хто ё. Існуе шмат […]...
- Надзея Не засталося ні сіл, ні адчування болю. Таскою з’едзена душа, як лічынкамі молі. Усе коціцца ў прорву, прычым ужо не […]...
- Застольная Няхай жыве паўкварта, А то няхай і больш Такое моцнай, вартай, Каб аж глушыла боль. Жыве хай хлеба луста, Здабыта […]...
- Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...
- Складаны верш Калі ўсё складана ў жыцці, Калі апускаюцца рукі, З сябрамі губляю кантакт, Ня бачу сваіх берагоў, Мне хочацца моўчкі сысці, […]...
- Зямля, Лі Фан, вялікая такая Зямля, Лі Фан, вялікая такая – Нам выпадкова болей не сустрэцца, Я вечарамі не цябе чакаю, I да цябе не […]...
- Мураўёвы цябе не зловяць Мураўёвы цябе не зловяць – Ты ў нашых сэрцах жывеш, Вялікі Міхал Валовіч Як мова, як песня, як верш. Ніхто […]...
- Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
- Прырода поўная загадак Прырода поўная загадак, Спрабуем іх мы разгадаць. Дастаўся нам вялікі спадак, Яго нам трэба захаваць. Прырода нам дае натхненне, Нам […]...
- Скрып веснічак бацькоўскага парога Скрып веснічак бацькоўскага парога, Кашлаты дуб-магутны ўладар. Для гэтага спатрэбіцца нямнога, Каб мне з дзяцінствам стрэцца твар у твар. Цяплом […]...
- На апошнім паверсе На апошнім паверсе маёй адзіноты — пад мінус 20. Так высока яшчэ ніхто і ніколі, ніхто і ніколі… Адусюль можна […]...
- Час пік. Трамвай Час пік. Трамвай. Зайшла жанчына З цяжкой, напханай поўна сумкай. Вакол расселіся мужчыны, Ніхто падняцца не датумкаў. А найсумленны – […]...
- Прыручэнне агню Кінуты гаспадаром няўдзячным, Ён памкнуўся быў за ім услед. Доўга ў цемры бег, пакуль не ўбачыў, Што ўжо не дагоніць, […]...
- Лірычнае Заблішчалі світальныя росы На суквеццях высокай травы. Ой вы, косы, дзявочыя косы! Як жа сэрца хвалюеце вы. Краявіду нябачна ў […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...