Верш Ярл Пальгарл

Ещё вершы:

1. Бясконцыя душы карыды Бясконцыя душы карыды Як стронцыя бамжы, нукліды, Дажджом на сэрца кап-кап-кап, І бык мазгоў нібы А. С. А. В. Рагамі […]...
2. Туман ярам, ярам-даліною Туман ярам, ярам-даліною, Туман ярам, ярам-даліною. За туманам нічога не відна, Толькі відна дуба зелянога. Пад тым дубам крыніца стаяла, […]...
3. Цікавілась лэдзі Цікавілась лэдзі: А ён куды едзе, Ў якую бэрлогу такую Мядзьведзем? Або нат і ў схрон, ебанат, На шмат дзён […]...
4. Шпіён Варожы шпіён, Як дзіравы гандон, Не выканаў місіі. У званіі яго панізілі За тое, што пра..раў Вясны імгненне. Такое вось […]...
5. Дзе мой казачны край? Дзе мой казачны край?.. Дзе нiколi не жыў. Толькi марыў аб iм Ды начамi тужыў. Па барах, па лугах Па […]...
6. Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
7. Маленства Маленства Маленства майго малюнак Памяць ніяк не міне. Ліпкаю глінай матуля Мажа пазы на сцяне. Рукі старанна і ўмела– Ім […]...
8. Пераклад санета 147 У. Шэкспіра Каханне – ліхаманка… Жар залью – І зноў нутро калоціцца ад смагі І немач неспатольную маю Ўсё болей распаляе хмелем […]...
9. Дажджавы чарвяк-сіротка Яго матку забіў крот-маньяк, На рыбалку паклікаў рыбак Яго тату, Плугам зьнеслі ягоную хату… Валацугам, галодным бамжом, Стаў маленькі чарвяк […]...
10. З мура Я – адзіны, хто не змоўкнуў У сцяне з чырвонай цэглы, І мой шэпат чуюць вокны, Крыху чуе вязень беглы. […]...
11. Пастукаўся аднойчы да мяне Пастукаўся аднойчы да мяне Вандроўнік нейкі, страшны і калматы. Вісела поўня над бацькоўскай хатай, I цені прабягалі па сцяне. – […]...
12. Сябруюць вавёркі ды белки Сябруюць вавёркі ды белки А кролики трусам прынеслі гарэлкі, П’янЫ. Ды “если” з “калі” Сябраваць перастала, Нас гэта дастала, Яны […]...
13. Дамафоны Асаткі, кажуць, зброя? Не, Не для мяне. Яна выключна медыятар паміж намі, Апатрапей каб я не паляцеў з гусямі Ў […]...
14. Гулёна-дождж адзначыў Спас Гулёна-дождж адзначыў Спас: удзень “паддаў”- і зноў падліў, а ўноч, абрынуўшы, ураз атрос у садзе ўвесь “наліў”. Засеяў “сонцамі” траву- […]...
15. Мне 68 Шэсцьдзесят восем – Гадоў столькі мне, Жыццёвая восень Цяпер у мяне. Да зімніх заносаў Далёка яшчэ – Рака майго лёсу […]...
16. Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
17. Мне б кахання светлага Мне б кахання светлага… як піва! Гэткага ж з гарчынкай лёгкай, хмельнага. Каб яно мне на душу разліла шчасця ўрачыстага […]...
18. БАЛАДА ЯНКІ ШУТОВІЧА (24.01.1904–9.12.1973) У Віленскай карціннай галерэі Ты сціплы беларускі вартаўнік. І сэрца, і душу мастацтвам грэеш, Не забываеш маладыя дні, Дзе […]...
19. Добры мужык (казка) Ёсць людзі, што і мухі не заб’юць, а ўжо тым больш калі гэта, скажам, такое божае стварэнне як крот. Аднаму […]...
20. Над Полацкам Незаўважна ляціць над Полацкам Невядомы аб’ект паветраны, Не бязьлюднай глухой ваколіцай, А над самым цэнтрам – ў бок Ветрына. І […]...
21. Бясконцыя мары Ты пачынаеш хвалявацца, Кідаеш свой любимы шлях. Не вер сабе ты павінен трымацца, Каб пасля не кінуцца ў жах. Табе […]...
22. Апакаліпсічнай бітвы Рай я ненавіджу Дабярэцца неотложка Да майго таксама ложка, Будзе крама сумаваць, Маё мейсца пуставаць У чарзе ў аддзеле вінным За салодкім і […]...
23. Анты-ЗОЖ Калі ідзеш на краму, А не ў краму, каб прапусіць Па дзьвесце, трыста грамаў І пяцьсот – Тваё сумленне тады […]...
24. ЁН, ЯК і ТЫ Ты, пэўна, патрыёт сваёй краіны? Яе раптоўна, ты, як злодзей, не пакінуў? Вунь колькі зім ты з кіслай мінай Замежныя […]...
25. Прытча пра двух манахаў Манахі-святары – стары і малады – Вярталіся аднекуль у абіцель. Ды шлях ім заступіў прасцяг – абшар вады – З-за […]...
26. У ЦЁМНУЮ НОЧ Звініць, заціхае маленькі іскрысты званочак, На коніку едзе кудысьці старэнькі паночак. Ноч абдымае абшар, небагляд хрусталёвы, і шлях цераз лес […]...
27. Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...
28. Лепш з чЭрцьмі выпіваць Пакрочыць калісці Хай кожны камрад На цёплае мейсца Пад лісццем у Ад! У Раі халодна, У Пекле цяплее, Сяброў можна […]...
29. Роднаму Гарадку Паклалі асфальт на сцяжынкі дзяцінства майго, Іх долу прыціснулі шэрым і цяжкім бетонам. А ў хаце чужыя жывуць амаль дзесяць […]...
30. Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
31. Пекла вясновай адлігі Хацеў аддаваць словы паперы, але забыў, як трымаюць асадку кроплі дажджу напужалі дзверы: латунь ключэй становіцца вадкай. Хацеў аддаваць думкі […]...
32. Так не глядзі Так не глядзі Лаўлю ізноў я позірк твой адчайны, Ды ў сэрцы месца для цябе няма. То быў юнацтва эпізод […]...
33. Вершы, проза і запой Як твой лепшы ў жыцці Ужо верш напісаны – Можаш смела сыйсці Ў запой да Нірваны. “Нука стой!” – Закрычыць […]...
34. Для тых хто закахаецца Я памятаю як мы пілІ з табой абсэнт, А у кальян-карчме як назіраў туркмен За намі нібы агент з федэратыўнага […]...
35. Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
36. Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
37. Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
38. Жук Быў з драбочак, стаў як струк каларадскі шкодны жук. Сам разбух, а ўсё яшчэ лісце бульбіны сячэ. Як паб’е ушчэнт […]...
39. Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...
40. Вясновая навальніца Крочыш па ходніку – вецер сцюдзёны Градчаны б’юцца аб твар Крочыш наперад у шлях невядомы Між брудных, шэрых канаў Б’юцца […]...