Верш Дыялог палітолага й выпівохі

– Аднойчы прэзыдэнт Абама…
– Пайшлі хутчэй, паблізу крама!
– А вось калі Качынскі Лех…
– Не выпіць сёння будзе грэх.
– Я ўзгадаў як Міттэран…
– Патрэбна сёння ў драбадан!
– Закон той потым Сарказі…
-Давай ідзі, не тармазі!
-А чуў у Егіпце навіна…
-Узяць патрэбна шчэ віна.
-А туркі усе свае ракеты…
І не забыць пра цыгарэты.
-У Карэі чуў якое ліха?
-Дастаў мяне як доктар псіха!
-Дык гэта ж вельмі ўсё цікава!
-Пасьля пагутарым, тут справа…
-Калі ў Юлі Цімашэнкі…
-Ну ні халеры ж тут расцэнкі!
-Калі ляцелі ў Пекін…
-І па рэцэпту глікадзін.
-Атруту потым тую ў рэку…
-Заходзіў сёння ў аптэку.
-А потым гэны маскалі…
-Ну вось, нарэшце набылі!
-АЭС будуюць, пашкадуем…
-Вось зараз вып’ем – абмяркуем.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...

Дыялог сябровак ДЫЯЛОГ СЯБРОВАК Так расказвае сяброука, Пра каханкаву нялоукасць. – Тут пастукалі у дзверы, – Што з ім стала, не паверыш. […]...

Матылі У нашай сонечнай хаціне, Здаецца, сцены расцвілі: То колер жоўты, Колер сіні, То матылі ўсё, Матылі. І ўсё ляцелі, Ўсё […]...

Я ведаю – ўсё будзе добра потым Я ведаю – ўсё будзе добра потым, А зараз несканчоны дождж і слота, І ў сэрцы толькі сум і адзінота. […]...

Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...

Школьная рапсодыя Чаму са школы ўсе бягуць? Пытанне гэта без адказу. Чаму у школу не ідуць, Ці два гады – і прэч […]...

Ледакол біцця У Радзівонаўны аднойчы Адзін калега мой спытаў: Як нарадзіць прывабны слоік, Каб нават лёд там вершам стаў? Наіўны Сашанька пытаўся, […]...

Жыцьцёвая справа Жыцьцёвая справа. Між сабою дудукалі неяк мужчыны, Тлумілі галовы з паўдня да цямна, Курылі цыгаркі, гарэліцу пілі: Спагады да згоды […]...

Сумую Сумую зноў… і з верша ў верш…сумую болей, чым учора… і першы сумны быў, але… ён быў напоўнены надзеей, а […]...

Гэта справа Гэта справа ганебных рабоў-пакланяцца і падаць. Наша справа-стаяць, уздымацца, ісці. Наша Воля лунае ўзнесенным Сцягам. Наша Воля крывёю на сьнезе […]...

Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...

МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...

Да 350-годзьдзя вайны. Ч-2 Частка 2-я. Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь… з табой што стала Пасьля гэтае вайны… Калі Сьмерць […]...

Дыялог – Набраўся зноў, як жаба мулу, Ну, пакажы, ці што прынёс. Сам пагуляў, а жонцы – дулю? Каб чорт цябе […]...

У нядзелю па дэмабілізацыі Памяці маці маёй Францішкі Іосіфаўны 1. Прачнуўся. Хутка прагучыць: пад’ём! А сніў: за мною старшына ганяўся! О, бог мой-старшына, Я […]...

Дыялог з бажком Кошка ходзіць па дывану. Выбачайце, – дыванУ. Раптам села, як ля брамы, І глядзіць, што я пішу. Напісаў – уздрыганулась. […]...

ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...

Дыялог закаханых перад карай – Я кахаю цябе, дарагi! Дык чаго ж ты бядуеш? Мабыць, сэрца твае пазабыла мяне ў барацьбе? Я кахаю цябе, […]...

Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...

Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...

Камарыкі Звінелі два камарыкі, Свяцілі два ліхтарыкі, Заснула немаўлятка- Маленькае дзіцятка. Па небе месяц ходзіць, Дрымоту, сон наводзіць. Камарыкам не спіцца. […]...

У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...

У хвіліны роздуму У хвіліны роздуму Першы раз бачыць хата такое застолле, Я гасцям вельмі рада. Ім сёння раздолле. Хай яны весяляцца, пяюць, […]...

Мяне многа Магчыма, мяне вельмі многа, і з гэтага большасць – старога, не нова, і не… Верагодна, я згодна. Амаль не крычу, […]...

Ну вось і казачцы канец хто пахмяліўся – маладзец Дзеля завязвання размовы Або настрой калі хрэновы То варта усім ісці да крамы І трэба набываць там грамы. І вось […]...

Oui Oui ( да, франц) Апавяданне пра сябе магчыма будзе не цікавым. Жыццё прайшло не як у сне. Не кожны дзень […]...

Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...

Калі пагляджу я на карту Калі пагляджу я на карту, Ах, колькі шляхоў ляжыць!.. Такі ўжо ў мяне характар – Усюды хачу пабыць. Хвіліны не […]...

Плут Той, хто добрым нам падаецца У душы можа проста плут: Апранаецца ў воблік веры І з-за гэтага шмат пакут Вы […]...

Пра слова “Пра слова” Я чуў, у жыцьці вось так бывала Што слова нават забівала Сказаў і потым не дакажаш Што гэта […]...

Колькі кілаграмаў смерці Колькі кілаграмаў смерці на зямлі будзе вакол нас. У попел можа перацерці і жывых, і мертвых вечны толькі час. Не […]...

Суніцы Неба шарэе на золку, Толькі патрэбна у’ставаць, Каб дзень прыходячы толкам Вырабіць і спрацаваць. Сёння ідзём у суніцы! Сонца у’ […]...

Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...

Ці гэта згублены табою волас Ці гэта згублены табою волас пусьціў карэньне пасьля таго як на пустыню прасьціны упалі дажджом доўгачаканым целы ці гэта гады […]...

Пад уражаннем сустрэчы Я апантаны быў гульнёю, Што сёння ўвечары была. Яна расчуліла нас глыбінёю Ды вельмі думкі заняла. А думкі былі пра […]...

Байка Мода на мову? Гэта цікава Ціха Карова Казе сказала Тая стаяла ў сваім хляву І “па-кароўскі” усе “МУ” ды “Му” […]...

Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...

Жыццё раба Воблака вось Зямля залатая. Птушкі ляцяць у вырай стрымглаў Я вось пачну рабіць сваю справу, якую ж не вельмі люблю. […]...

Бег жыцця Нястрымана бягуць гады, Наша жыццё імкліва ўцякае. Яго нам ўсім патрэбна так пражыць, Каб потым нам шкада яго не стала. […]...

Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі, Бы старонка забытая сонцам, Дзе маленства чароўныя сьцежкі, І пакінута мараў бясконца. Без усьмешкі […]...