Верш Сумленны грамадзянін

Ещё вершы:

1. З мура Я – адзіны, хто не змоўкнуў У сцяне з чырвонай цэглы, І мой шэпат чуюць вокны, Крыху чуе вязень беглы. […]...
2. Анічога ня зьменіцца Анічога ня зьменіцца. Акрамя даты ў календары, Ну можа яшчэ глабальнае пацяпленьне, Ці дзеці вырастуць у тваім двары, Ці вырашыш […]...
3. А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
4. Я вывучаў іерогліфы вуліц Я вывучаў іерогліфы вуліц – і зразумеў, Што горад пусты, як позірк у наркамана: Мінулага не памятае (ці ніколі не […]...
5. НА МОВЕ АРФЫ ГАВАРЫЦЬ На мове арфы гаварыць Не кожны, мабыць, можа. Але калi душа балiць, На мове арфы гаварыць – Дапамагае Божа. На […]...
6. Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
7. Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
8. Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
9. Думкі маладога салдата Рэжа вочы чорны дым, я праз слезы бачу неба. Я загіну маладым, не жадаю, не, не трэба… Не паспеў яшчэ […]...
10. Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...
11. БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...
12. КАБ ЯШЧЭ…б З кожным тыднем усё болей Мы ўпэўненыя ў тым, Што калі б не тата долі, Не ўзрасло б і тых […]...
13. Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
14. Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
15. Паслухаем і другі бок Калі прадстаўнік зеленгаса ацэньвае работу садоўніка і гаворыць, як добра пастрыжаны газоны і як выдатна выглядаюць абсечаныя кусты, калі ён […]...
16. Ветру Не чакай спаткання, не чакай. Вера лёс, вядома, не змяняе. Што мне ад малітваў, дарагая, Калі я навек пакінуў край. […]...
17. Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
18. Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...
19. Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
20. Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...
21. Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
22. Адзвінела птушынае лета Адзвінела птушынае лета, Нам ужо не вярнуцца туды, Дзе былі мы пяшчотай сагрэты, Дзе прабеглі юнацтва гады, Дзе лічыў сабе […]...
23. Міласэрнасць Міласэрнасць… ********************************** Адна толькі скура ды косці – І тыя – ледзь ногі трымалі. Слёз поўныя вочы той госці З […]...
24. ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
25. Прытча У горад ішоў падарожнік аднойчы, Убачыў сівенькага дзеда і збочыў. Пытае ў старога:”А не скажаш мне, дзеду, Ці ў горад […]...
26. 36 радкоў сучаснага стану Сарваўшы сум свой з кожнай той мінуты, Што я пражыў у гэтай цемры, Увайду ў новы свет я безпакутна, Пакіну […]...
27. Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
28. Светцы Нічога, дачушка, нічога, трымайся! Мы пойдзем з табою да летняй ракі. Ты бегай па лузе, спявай і здзіўляйся, Глядзі, як […]...
29. Мужык Што я мужык, усе тут знаюць, і, як ёсць гэты свет вялік, З мяне смяюцца, пагарджаюць, – Бо я мужык, […]...
30. Ялта, Максім, кіпарысы Ён навучыў, здаецца, гаварыць Па-беларуску нават кіпарысы, Барвінак на магільніку гарыстым Ён навучыў, здаецца, гаварыць. Паўднёва сонца плавіцца ўгары, Зямля […]...
31. Аднакласнікі Трэба развітвацца. Вострыя стрэлкі Робяць укол – час настаў. Выпіта была без меры гарэлкі (Мераць яе я не стаў), Як […]...
32. Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...
33. Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
34. Апратка душы Мова ў нас – душы апратка. Пэўна так, але баўтанкай Пнецца ў вушы нам трасянка. І ў апратцы – латка […]...
35. Бабровыя слёзы Бабровыя слёзы Глядзіць двума стваламі стрэльба ў бабра спалоханыя вочы – і просьба ў тых вачах: “Не трэба!”, і звера […]...
36. Чэ Гевара Здрада атрутай блішчыць у вачах… позірк апошні… і плюнуў у гэтыя вочы. Воляй і моцай выклікаў жах… а на двары […]...
37. Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
38. Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...
39. А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
40. А хто ты? А хто ты? Ніхто! А дзе ты? Нідзе! Ты чалавек? Не ведаю! А як цябе зваць? А хто як заве! […]...