Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Паляўнічы

Паслізнуўся на кладцы –
I знік
У бяздонні халоднае твані.
Ачмурэлы, прыдушаны крык
Над балотам шукаў ратавання.
Будзе заўтра сястра галасіць,
Будзе ўсхліпваць спалохана дочка.
Будзе рваць на сабе валасы
Звар’яцелая жонка.
I досыць
Нагаворыцца вёска тады,
Праклінаючы зноўку балота.
Колькі з ім яна мелі бяды!
Але станецца ўсё гэта –
Потым.
А пакуль што
Hi гора, ні слёз.
На балоце ад раніцы
Светла.
Каля кладкі –
Нябачна здалёк –
Разгараецца
Свечкаю
Кветка.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Паляўнічы - Алесь Бадак