Верш Полацку

Ещё вершы:

1. Ларысе Геніюш Пасьля прачытаньня “Споведзі” Ларысы Геніюш Памяці заступніцы пакутнай, Маці ненароджаных сыноў, На вякі Радзімаю прыкутай За сваю адданую любоў!.. Не […]...
2. Я хачу, каб народ мой мяне пачуў Я хачу, каб народ мой мяне пачуў. Я не вечнасці, я не славы, He бяссмерця сабе хачу, – Я не […]...
3. Мой Менск Квітней багаццем праз вякі, Мой Менск – нязгасна зорка! Ляціць аб велічы тваёй гаворка. Квітней багаццем праз вякі! З выявай […]...
4. БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
5. Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
6. Прошча (кастрычнік 1917 – 1937 – снежань 2010-га) У сэрцах Царства Божае жыве… Гасподзь гукае ў храм, а не на плошчы! […]...
7. Рыгораўна …Рытм сняжынак – як звон псалціра, струны гусляў… Даруй нам, Божа. Захавай душы нашы ў міры – Светлым Словам Тваім […]...
8. Божы дар Божы дар. Ля родных аселіц, У глубінцы Палесся, Дяучо вырастала, Як кветка у лесе. Цябе сонейка грэла, Вятрынкі кахалі, На […]...
9. Матуліна Вясна Цябе ўнучка назаве бабуляй- І разбягуцца зморшчынкі на лбе. Старэнькая, ласкавая матуля, Як уявіць мне маладой цябе? Ідуць гады. Старэе […]...
10. Радуніца Маім землякам – жыхарам адселенай вескі Рудня-Шлягіна Веткаўскага раёна прысвячаецца Гэты дзень ён для многіх святы, А для нас асаблівы […]...
11. Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...
12. Развага Усё зьмяняе нашае жыцьцё, Пачуцьці..Фарбы восені нарэшце. Але ня спыніш чалавека развіцьцё, Каштоўнасьці застануцца навечна. Любоў ды вера – вось […]...
13. БАЛАДА ЮРЫЯ АЛЕЛЬКАВІЧА (17.08.1559 – 6.05.1586) Слуцкае Евангелле напісана табой, І дачка ў цябе расце і вырасце святой Соф’яй Слуцкай, пра якую будзе […]...
14. Я тут жыву Я тут жыву Я тут жыву – пяю і плачу, Тут на зямлі мае сляды, Тут кожным ранкам шчыра дзячу […]...
15. Не падайце духам, браты! Там, дзе пануе гнусь Камунафашысцкай сілы, Помніце, ёсць Беларусь- Бог наш да самай магілы. Не падайце духам, браты, Кіпіць у […]...
16. Я – часцінка маёй Беларусі Я – маленькая кропля з крыніцаў святых, Што ваду жыватворчую маюць, І зярнятка з мільёнаў зярняткаў жывых, Што багацце Радзімы […]...
17. БАЛАДА ЯЎХІМА КАРСКАГА (20.12.1860-29.04.1931) У словах беларускіх Беларусь жыве, Як у жывой крыві-спрадвечны шлях людскі. Па ім жыццё, як сонца праз сусвет, плыве […]...
18. Апакаліпса дні Апакаліпса дні Мы упарта куём, Махляры-кавалі На матухне-зямлі. Сутыкнуцца вякі Над курганным разорам: Без чужых, без сваіх, З аніякае мовай. […]...
19. Падарунак спадарству Прыладай можна спрабаваць рабіць звычайнае вялікім. Але з вялікасцяў пасля сам будзеш надта невялічкі. Прыладай вершам і каням з прылад […]...
20. Вучням Запомніў з вас я кожнага У профіль і анфас, Заўсёды засяроджаны Вучобай мілы клас. Над сшыткамі з надзеяй Запозна трачу […]...
21. Ляціць красуня варона Я вокам наглядальным ў той момант апрануся, – ўзмахну крылами, над старажытнай Белай Руссю Убачу подзвігі бацькоў, князёў, святых, – […]...
22. Ці прашэпча космасам жыта Ці прашэпча космасам жыта, Ці пагост небыццём дыхне, – Колькі іх – невядомых, забытых Як у нейкім бясконцым сне… I […]...
23. Бывай, бывай, каханая старонка Бывай, бывай, каханая старонка Я ў вышыню ўзлятаю жаўруком Адтуль пяю табе я звонка-звонка Каб добрым быў настрой у землякоў […]...
24. Аmо tе “Аmо tе, аmа mе, fides immortales” – “Кахаю цябе, кахай мяне, вернасць несмяротная”, – пісалі старажытныя рымляне на заручальных пярсцёнках. […]...
25. Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...
26. Малітоўнай памяці Аляксандра Ціхановіча Апошняю песняй, дыханнем Зямлі аддаўся абдымкам Нябёс на парукі. Ты нашай любоўю сябе адмаліў ў Бацкоўскія шчырыя рукі! Ты нашай […]...
27. На грошы змалку небагаты На грошы змалку небагаты, Я на багатай рос зямлі, Дзе бэз праз вокны лезе ў хаты, Дзе вішні зноўку расцвілі. […]...
28. А мы, як дзеткі-немаўляты А мы, як дзеткі-немаўляты, Ніяк не можам адпаўзці Ад калыскі, дзе спеў матчын, Не замаўкаючы гучыць. Забыць не можам мы […]...
29. Я люблю Беларусь Рецензия на стихотворение “Молюсь!” (Лариса Гапеева) Я ЛЮБЛЮ Беларусь сваю родную- Прыгажуню, як сонца, лагодную, Землякоў дарагіх, з душой чыстаю, […]...
30. СССР Мая радзіма-СССР Была вялікаю дзяржавай. І кожны сэр і кожны мэр Да нас прыехаць марыў. Але аднойчы тры ваўкі У […]...
31. БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...
32. Чалавекачас Час адчыняе нас калі скончыцца сказ – ставіць кропку прастора па кроплі пераносіць у твор што не мае наз- вы- […]...
33. Хоць страляюць па каханні халастымі На душу з іх кожны паляваў – Вось і зыркаеш вачніцамі пустымі, Не знаходзіш больш таго, што цалаваў. Праз нядолю […]...
34. Вера. Адзіства. Любоў Вера. Адзіства. Любоў. Так загучала ізноў… Вера ў адзінства Сусвету. Хто валадарыць пры гэтым? Хто там, у сэрцы на троне? […]...
35. Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...
36. Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
37. Мы з паэтам ярчэлі ў вачах Мы з паэтам ярчэлі ў вачах, нібы ў сутве шаленства сівога. І чаканне згоднага “так” пажаўцела ў сланечнік Ван Гога. […]...
38. І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
39. Золак Зачынены свет – праз пасівелы абшар, праз каляровую бездань сэрцаў дрыготкіх зораў, неабсяжнасць сусветаў, спадарожнікаў мокрай ад восеньскіх слёзаў зямлі […]...
40. Матчына песня Падзякаваць трэба той матчынай песні, Што ў калысцы ты слухаў не раз, І з вуснаў яе, трапяткіх і гарачых Заўсёды […]...