Верш Там, дзе хадзіў калісьці Ленін

Ещё вершы:

1. Хадзіў я па лесе і сведчу Хадзіў я па лесе і сведчу: Ад звонкіх аглух галасоў. На соснах зялёныя свечкі Зарніцай запалены зноў. Ды што старасвецкія […]...
2. Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына, І падалі зоры, і Папараць-кветка палала, І Чорная Плачка, найлепшая ў сьвеце жанчына, […]...
3. Калісьці была я маленькай Калісьці была я маленькай, Я верыла ў казкі і сны. Маленства прайшло, на каленках Пакінуўшы шрамы адны… Калісьці была я […]...
4. Калісьці я здымаў Калісьці я здымаў на дваіх з прыяцелем аднапакаёвую кватэру па вуліцы Кузьмы Чорнага. У кватэры былі брудныя жоўтыя шпалеры. Я […]...
5. Ледаколу “Ленін” I вось ты на хвалях, Плячысты, высокі, А сілаю сэрца – сапраўдны тытан, Гатовы ў дарогу да рэйсаў далёкіх… Плыві, […]...
6. Калісьці Калісьці я цябе пазнаю… Сярод чужых, сярод забытых ляжыш забіты… ты. Няма мяжы… майму адчаю і… радасці: ты – мой […]...
7. Калісьці ў мінулым я быў вэтэранам Калісьці ў мінулым я быў вэтэранам. На сьвята з Сабесу прыйшоў падарунак: Радыё, кветкі, кансэрвы, бананы І тэлевізар! (айчынны ласунак). […]...
8. Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...
9. Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
10. Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
11. Хаджу па нівах, па лугах азёрных Хаджу па нівах, па лугах азёрных, Начую летуценна ў будане I думаю, чаму мне так прасторна? I песня прылятае да […]...
12. Жывы Ленін Мы ўглядаемся У партрэты Леніна, Але найбольш жывы ён паўстае У вобліку Радзімы нашай. Таму часцей глядзіце на хлеб-соль, На […]...
13. Далёка-далёка за поле Далёка-далёка за поле, за сонечны, мройны прасцяг ляціць павуцінне. Ніколі яго не закончыцца шлях. Высока-высока над полем у нетрах блакітнай […]...
14. Час ёсць Час ёсць, Давай напішам мы найперш Прыгожы, мілагучны верш, Каб людзям ён, як птушак пенне, Прыносіў толькі здавальненне. А розныя […]...
15. Па садах аб запозненным шчасці Па садах аб запозненым шчасці Так пяшчотна спяваў салавей. Адступілі трывогі, напасці– І адразу на сэрцы цяплей. Не змаўкай да […]...
16. Прысяду на дарожку Дзённікі ўсе, І сшыткі былыя Полымя знішчыла. Цьмяна ўжо ў печы… Што за жыццё А мне ўсёткі шкада іх, Шлюбныя […]...
17. Зорным Шляхам Калі Ноч накрывае Зямлю Зораным коўдрам прыгожым Я Песню Табе пяю Часцінкай сваёю Божай Гэта Песня яднае нас І з […]...
18. Грыфельныя дошкі Мы іх насілі ў торбачках белых Разам з антонаўкамі і гарохам. Навука грыфелем ціха скрыпела I рыхтавала нас у дарогу. […]...
19. Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...
20. Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
21. Мне хораша вясною назіраць Мне хораша вясною назіраць, Як зграі птушак з выраю ляцяць, Як іх мая Радзіма сустракае, І, як прылёту рады, хто […]...
22. БАЛАДА АРКАДЗЯ КУЛЯШОВА (6.02.1914-4.02.1978) “Бывай, абуджаная ў сэрцы, дарагая.”- Складаўся верш і плакала твая душа, Бо бачыла, як наша мова дагарае На ўсходзе […]...
23. Фашызм крочыць з усходу Фашызм крочыць з усходу, Знішчаючы ўсё на шляху. Штандар іх – руская мова, Хлусня на крыві і ў духу. Знішчаюць […]...
24. Маме на васьмідзесяцігоддзе – Ты стала зямлёй, А твае гады Ідуць без цябе па зямлі. Ідуць гады, А твае сляды З зямлі халады […]...
25. Чалавеку Калі песня не грэе У мароз і завею, – Дык нашто твая песня! Калі рукі ніколі He зналі мазоляў, – […]...
26. “Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...
27. Твой голас Ты гаворыш мне, А я не чую слоў. Твой голас У спалоханае сэрца Сонечным цяплом Ласкава льецца – І ў […]...
28. Палессе За буйнай ракою я бачу Палессе, Хвалюецца сэрца ўнутры. Аднекуль пачуў мілагучную песню: Палесся пяюць жыхары. У вёсцы гучыць паляшуцкая […]...
29. Ветэраны вайны Хоць нашу ласку і пашану Ім аддаём усю спаўна, Ўсё меней, меней ветэранаў, Нанова крываточаць раны – Да іх вяртаецца […]...
30. На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
31. Падарожжа ў завіруху Падарожжа ў завіруху… За раздарожжамі скрыжаванні А за імі ростані і спадзяванні. Абяцанні крыжом б’юць па вуху, Медавуху ўжываем Зганяючы […]...
32. Сэрца і думка мне кажа …Радасць хай будзе мне сведкай, Свет няхай бача і людзі, – Нібы цудоўная кветка, Ордэн галубіць мне грудзі. Ці сонцу […]...
33. Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...
34. Сустрэча з земляком Дамоў прыехаў. Шмат сышлося: – Дзе быў? Што бачыў, раскажы! – Сябры, я рад, што давялося Мне ў Празе быць […]...
35. Расія Дзе слова мне знайсці такое, Каб прывітаць ад глыбіні – Расія – сэрца агнявое, Прастор нябачнай шырыні. Расія – волатава […]...
36. Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
37. Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...
38. I неба не праяснілася I неба не праяснілася, I дождж затапіў паплавы, I ноччу мне сёння прыснілася, Што быццам бы я нежывы. Дапісаны пісьмы […]...
39. I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
40. І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...