Верш Меч

Ещё вершы:

1. Кохан яр Кохан яр. Бараўлянае сонца садзіцца, Хай мне, птаха такая ж сасьніцца, Пах сасьніцца, сірэневы, п’янкі І дзяўчына, якую кахаю… Не […]...
2. Бурлівая кроў Бурлівая кроў ваяроў Навакольны свет разбурыла сіла і гонар – жыццё змагароў Непакорлівыя грані разбіла Праз поўначы сінія далі з […]...
3. Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча, – На паплавах, на нiвах, у лясах, – I ўсюды просьба чутна: “Чалавеча! Пачуй […]...
4. Iзноў пабачыў я сялібы Iзноў пабачыў я сялібы, Дзе леты першыя прайшлі: Там сцены мохам параслі, Вясёлкай адлівалі шыбы. Усё ў пылу. I стала […]...
5. Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...
6. Не магу, не хачу адмовіць Не магу, не хачу адмовіць, Калі просяць вочы твае, Калі рукі пяшчотна ловяць, Твае рукі ловяць мае. Сёньня твой, я […]...
7. Чалавеча бывае ўсялякім Чалавеча бывае ўсялякім… І за цяжарам дзеяў і спраў, Рэшту розума часам губляе, Быццам розум яму Бог не даў. Чалавеча […]...
8. ПЛАЦІНА Сяджу над плацінай, як Бог над сусьветам, Вясёлка ўнізе між пырскаў мне сьвеціць. Уверсе каметы – як авіяшоў – Па […]...
9. Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...
10. Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
11. Пачынаецца Вайна пачынаецца з крокаў салдата, што ў вёску прыйшоў… Ужо хаты маёй аднавокай алее ў агні яе кроў. Калі мы […]...
12. Сярэднявечча Сярэднявечча… Поўнач Англіі… Дарога… Ускрай абочыны ледзь цягнецца жабрак… Выходзіць з лесу Робін Гуд… І мех у ногі Шпурнуўшы беднаму […]...
13. Твой змагар Плыву скрозь сумрак нерухомы, Цярзае думка розум мой: Знайсці свой свет, дагэтуль невядомы? Ці захаваць душы маёй пакой? Быць лепей, […]...
14. Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...
15. Чорная Русь. Пытанне паганца Паганская, Чорная Русь, накрытая белаю плямай. З мячом і агнем не адракуся на зямлі, на небе і нават у яме. […]...
16. Мне помніцца студзеньскі вечар Мне помніцца студзеньскі вечар, Што ладзілі сябры мае, І першая наша сустрэча, І жвавыя вочы твае. Я стрэў іхны позірк […]...
17. На тым двары На тым двары. На тым двары, дзе нас люлялі, Дзе калыханкі пелі нам, На тым двары, як бразьнеш клямкай – […]...
18. Паціхеньку, памаленьку Паціхеньку, памаленьку Год рака маіх бяжыць, Ад забытай дзеравенькі, Ад балот іржой дрыжыць. Ад мяцеліц ветрагонам, Дзе губляецца выйсьцё, Да […]...
19. Папрашу ў нябёс прасторы Папрашу ў нябёс прасторы, Глыбіні ў акіяну. Пачакай, мая пакора, Сёньня я цурчаньнем п’яны. Сёньня ног ня чуе доля, Бо […]...
20. Мы твае немаўляты, жыцьцё Мы твае немаўляты, жыцьцё, Твае ласкі малочнае, песты, За рукою тваёю слухмяна ідзём, У абліччы сваім чалавечым. Паасобку, ці цугам-гуртом, […]...
21. У гэтым полі небу лёгка У гэтым полі небу лёгка, але яшчэ лягчэй вачам. Зайздрошчу, поле, твайму лёсу, непадуладнаму вякам. У вечна юным абнаўленні твае […]...
22. Я чую – ты лёгка крочыш уздоўж травы Я чую – ты лёгка крочыш уздоўж травы – Абцасікі стукаюць мерна і манатонна. Я рытм гэты буду памятаць, бо […]...
23. Ад гора – ўсё ў свеце няміла Ад гора – ўсё ў свеце няміла, Ад шчасця – час хутка мінае, Ад хмелю – марнуюцца сілы, Ад славы […]...
24. Нашчадкі арыяў Нашчадкі арыяў Мы злеплены з белага цеста і маем арыйскую кроў, на згубленых сцежках Авесты сабе мы шукаем сяброў. Вяртаем […]...
25. ПАД ДОЖДЖЫКАМ Хай дзень задоўжыцца І спыніцца імгненне, Калі пад дожджыкам Каханне – на каленях. І лужы варацца, І пеняць, як ніколі. […]...
26. Богу – Богава. Людзям – людскае Богу – Богава. Людзям – людскае. Не лезь, чалавеча, Ў гардыні сваёй У забароненае: Не змяняй генаў! Не клануй клеткі! […]...
27. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
28. Такі наш сьвет перавярэтны Такі наш сьвет перавярэтны, Па-ваўкалачаму бяжыць! То чалавека кветкай цешыць, То горла клыкам матузіць. Такі наш сьвет перавярэтны! А чалавеку […]...
29. Наш век Ты зачынаўся ў час жахлівы. З вайной мы пачыналі жыць. I выгляду твайму ўласцівы Калючы дрот, крыжы, крыжы… Багаты кулямі, […]...
30. Беларусь – галубка белая Беларусь – галубка белая. А над табой зноў груганы – Ад злосьці лютай захмялелыя, Ад чорнай ярасьці, маны – З […]...
31. Дзеля маладзеля? * * * Дзеля маладзеля? Дзеля дабрадзеля Мама доню біла Вербнаю нядзеляй. Біла-незабіла. Біла-галубіла: – Доля мая, доня, Што ж […]...
32. Гравюра У гарлачы на стале хрызантэмы… Гэта не прыклад няўдалай квантэмы – Гэта пачатак мілоснае тэмы. Нашы альтанкі, прысады і паркі, […]...
33. Вось паветраны шарык знікае Вось паветраны шарык знікае У таемным блакіце нябёс. Усе прыкметы і знакі збіраеш У лёс. Чалавеча, на што тыя веды, […]...
34. Твае цёмна-зялёныя вочы Твае цёмна-зялёныя вочы, Як магнітам мяне прыцягнулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Цеплынёй маё сэрца кранулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Глыбінёю душу паланілі. […]...
35. Вільнянка На літоўскай Піліма, У слаўным зацішку, За братэрства пілі мы Са звонкіх кілішкаў. I размова не ціхла, Не моўкла, Не […]...
36. Сябры Сябры зайшлі па памяці старой – Праведаць хочуць нас – мяне і жонку. Гадзінай шарай, шараю парой Сядзім, спяваем і […]...
37. Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
38. К чорту гарэлку, шэйкі і твісты К чорту гарэлку, шэйкі і твісты, Юную голаў хлусьнёю кружыць! У сэрца народу скірованы выстрал, Жыць яму заўтра, альбо ня […]...
39. Людзям Гэй! Грамада няўдалых фэйсаў! Зьмяніце мозгу інтэрфэйсы! Чысьцей зрабіце розум брудны, Настрой свой выкіньце марудны. Я-дрэнны сон твайго спакою, Ужо […]...
40. БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...